متن باور

تا وقتی باور داری قوی هستی

ضعیف نیستی

شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی آید، از بهاری می آید که فرا میرسد...گیاه به روزهایی که رفته نمی اندیشد، به روزهایی می اندیشد که می آید! اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باورنداریم که روزی خواهیم توانست به هر...

«مرا دریاب»

مرا دریاب و از عشق خودت سرشار کن لطفاً
و گاهی عشق خود را مثل من اقرار کن لطفاً

تنم بیمار شد از دوری ات هر لحظه میسوزد
دلت را خانه ی امنِ تن تبدار کن لطفاً

تمام خوابهای من پر از کابوس و تنهایی ست
مرا از...

مگر نه اینکه گفت :بخوانید مرا ،تا أجابت کنم شما را

طلب کردن مبارک و مقدس است ،
آنقدر که شرط استجابت دعاست .

او که می خواهد و می خواند ،باور دارد
و باور نه ابتدای مسیر ،که مقصد است
همین که باور کنی ،رسیده ای .

راه کوتاه...

تا بحال شده تا صبح بیدار بمونید و لیست بلند بالایی از آرزوهاتون رو بنویسید ؟!
حتما میدانید کدام شبها را میگویم
آن شبهایی که آنقدر هیجان زده هستی که... که نمی توانی مغز راخاموش کنی و بخواب بروی؛
و دستِ آخر ؛کارِ سخت ،تعهدِ کور ،مجبور کردنِ خود و...

چه تلخ است علاقه ای که عادت شود...
عادتی که باور شود...
باوری که خاطر شود...
و خاطره ای که درد شود...

☔️♡ شعار میده: حجاب
بیشتر تحریک کننده س!
اون چادر باعث میشه بقیه
نسبت به بدن اون زن...
کنجکاو بشن و اذیتش کنن!

گفتم: نه اگه اون حجاب واقعا حجاب باشه!!! زنی که آرایش میکنه با چادر، دکمه هاش بازه، یکم از موهاش معلومه، ناخُناش بلند و براقه و با...

بعضی وقتا تنها چیزی که احتیاج داری اینه که بدونی یکی هست که باورت داره...

هر اندیشمندی که از دنیا می رود دانش او باید باقی بماند و کتاب وسیله خوبی برای حفظ و انتقال این دانش است

اگه وجود خدا باورت بشه
خدایه نقطه میذاره زیر باورت
یاورت می شه

یا دوستم داشته باش
مرا که بی تو نمی رویم
یا این سپس های پاییزی ام را
همیشه باور کن ...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو
فعال محیط زیست

گاهی دلم می خواهد...
وسط جاده زندگیم بایستم... با تمام وجودم داد بزنم..
خسته ام...
خسته ام از تمام لحضه هآ..
خسته ام از تمام حرف هآ..
خسته ام از تمام دید هآ..
خسته ام از تمام شنید هآ..
خسته از تمام آدم هآیی که روزی بآورم بودند......

و قصه ی من، از بغض و اندوه و ناباوری شروع شد.
از اندوه درد تو،
از وحشت نقصی که نمی توانستم جراحی اش کنم.
من همه ی احساسم را یک جا کنار تو می باختم.
و تو می خندیدی...
سر من پر از خیال بود، پر از ترازو، پر...

من تظاهر به باور میکنم

بر دروغ دیگری !!!

چگونه آخر بشکنم

دلخوشی های دروغین دلی ؟؟؟

آدما یه وقتایی دلت رو میشکنن،
یه وقتایی همه ی باورات رو خراب میکنن.
اولیه شاید یکم خاک بشینه روش، بشه بعدش یه کاریش کرد.
ولی دومی رو هیچکاری نمیشه کرد.
هیچوقت باورای کسی رو خراب نکنید.
شاید بعدش دیگه هیچوقت نتونه هیچکس رو باور کنه.

باید خیال کنم
هستی و دوستم داری
باید خیال کنم
امشب زودتر از همیشه خوابیده ای
که شب بخیر نگفتی !
باید خیال کنم
چقدر حرف داریم که فردا بزنیم
باید خیال کنم
و خیال کنم
وخیال کنم ...
بعضی رفتن ها را نمی شود باور کرد ...!🌱

لیلا مقربی

من زیاد زندگی را به خودم زهر کرده ام. زیاد خریت کرده ام. جمعه های زیاد، عیدهای فراوان، سفرهای دور و دراز، شب هایی که باید موفقیتم را جشن می گرفتم، وقت هایی که باید از طعمی که میچشم لذت می بردم، من حتی ایستادن زیر ایفل را به خودم...

فهماندنش سخت است از گفتنش بد تر
فهماندن عشقت، آن هم به یک دلبر
او غمزه میبافد ،من فاش می بازم
دل بر نخ گیسوش ،او در نخی دیگر
حس مرا انگار ،اصلا نمی فهمد
یا اینکه می فهمد ،هی می زند آن در
با این طریقش او دق می...

از یه جایی به بعد باید تمام غم و غصه هاتو بذاری کنار و رد بشی از این حالِ بد.
هر چیزی که باعث ناراحتیت میشه رو بریزی دور و یه خط قرمز بکشی دور همه آدمایی که بهت میگن :”تو نمیتونی”
باید دست برداری از آه و ناله کردن...

مهم نیست چقدر روزهای تاریک داشته باشم؛ مهم اینه که هیچوقت روزنه ی امید تو دلم نمیمیره.
مهم نیست چند بار زمین بخورم؛ مهم اینه که هیچوقت از دوباره بلند شدن خسته نمیشم.
مهم نیست چقدر ناراحتی میکِشم؛ مهم اینه که همیشه یه راهی برای خوشحال بودن پیدا میکنم.
مهم...

او رفته بود و من به این باور رسیده بودم،
که قوانینِ این کشور
به هیچ دردی نمی خورد
وقتی مهمان می تواند وقتِ رفتن،
خانه را نیز با خودش ببرد!

تا وقتی که باور نکنی ضعیفی ،
ضعیف نیستی...

آریا ابراهیمی

چه بی موقع رفتی...
تازه داشت شباهت
غروب و گونه هایم...
طلوع و موهایم...
انار و لب هایم را
باورم میشد ...

- باور کنید:


من،،،
مترسکی هستم،
در جالیزاری دور وُ،
متروک!
کلاغ های لعنتی،
با سُخره ای فجیع
کنارم می نشینند!
و خیره مى شوند،
به دکمه های پیراهنم
که پر از تنهائی ست!
و منقار می کوبند
بر کلاه پوسیده ی من...
آه،،،
اگرچه فارغ از چیستی ام،
خرسندم...