متن بوسه

دلم میخواست چون پروانه ای دورو برت بودم
و یا شاید نگینِ ساده ی انگشترت بودم

نگاهم میکنے دنیا شبیهِ چشم های توست
چه میشد صاحبِ آن چشمهای محشرت بودم؟

صدایم میزنے انگار میخندد خدا امّا
صدایم میزنے خواهر،چه میشد همسرت بودم؟

تورا دیدم که روی مادرت را بوسه مے...

هوشنگ ابتهاج :
حافظ اگر زنده بود شجریان را غرق در بوسه می کرد...
حافظ بوسه بارانش کن
.
.
او تنها یک خواننده نبود! صدای یک ملت بود..
مرغ سحر پر کشید...

حس خوبیه
دلبر صدات کنه تا موهاشو ببافی
بعد یه بوسه بزنی رو گردنشو
بهش بگی:
موهات کوتاه کنی نه من نه تو ها

همین که کنارم باشی
امن میشود دنیا..
کنارت زمان طلا میشود!!
نبض دنیا خوب میزند
کنارت دنیا محتاجِ جمله یِ دوستت
دارم میشود
لب به بوسه وادار
و آغوش به تب دچار میشود
کنارت حال ِمن دیوانه خوب میشود
کنارت
جهانم جور ِدیگریست
قانونش را چشمانت مینویسد
و من کنار...

عشق معادله ای ست که هیچ ریاضی دانی قادر به حلِّ آن نیست ،
قلب ، بوسه و آغوش در حل این معادله قَدَر ترند...

شیوا احمدی الف

با من وعده دیدار بگذار
راس ساعت پنج
عصر خیس ترین روز دنیا
می دانی
ما به باران
چقدر بوسه بدهکاریم؟

عطر پرتقال می گیرد نفسم
از تو که می گویم
نارنجی می شود دنیایم
تو را که می بینم
و تو بکرترین منظره ای
مثل درخت پرتقالی
که در پاییز به بار نشسته باشد
پر از بوسه..
پر از دوستت دارم...

اولین باران که می زند، نفسِ من ، جایِ هر دویمان بند می آید

کوچه باغهای خاطراتم ،بدونِ چتر، راه می افتند به دنبالت. با صدایی شبیهِ دلتنگی....
شبیهِ چیزی که در خنده هایت جا گذاشته ام

باران که می زند، روحِ من ، جایِ هر دویمان بر دقیقه ها...

گلو کندو، لب عنبربو، کمان ابرو، طلا گیسو
کجا پیداکنم جادوگری که تا بندد زبانت را

میان این شلوغی ها دلم یک بوسه میخواهد
بیا غش کن ببوسم غنچه ی لعل لبانت را

شبی آرام میگیرم میان تنگ آغوشت
و با احساس میبوسم سحرگاهان زبانت را

از آن شادم که...

گاهی وقتا یه صفحه ی گوشی
آرزوها رو قاب می گیره.
وقتی عکسِ تو رو نشون می ده
دنیا بوی شراب می گیره.

شکلِ زن های تو مینیاتور،
عشوه های خریدنی داری.
طعمِ شاتوت داره لبخندت
بوسه های چشیدنی داری.

تو خیابون مثِ یه آهویی
گم شده بینِ بوقِ ماشین...

محبوبِ من
امروز آرام در گوش آسمان آبی نجوا کردم
در گوش گلهای کوچک حیاط رازی گفتم
و برای گنجشک های روی درخت حرفهایی زدم
و از خدای بهار خواستم با بهار حال خوب بیاورد که
ما کشتی شکستگان خسته ایم و جز امید به لطفِ
ناخدای هستی،هیچ کس را...

چال های گونه ام
وقتی بوسه های تو را ندارند
پر میشنوند
وقتی لمس دستانت را ندارند
از غم پر می شوند
وقتی نیستی که برای چال گونه ام شعر بگویی
چال های گونه ام
از غم دلتنگیت پر میشوند...

سجده صاد

داغی عشقت را
با بوسه ها لب میزنم
نخ به نخ!

و چشمانت تنها کعبه ی من میشوند وقتی مرا حولِ مدار تو به چرخش وا میدارند!

بمب احساسم می شکفد و هویدا میکند لایه های پنهانی ساقه های نیازم را
از برای خرسند شدن !

از برای خشنود شدن...

مثل خنده نوزادی که غرقِ خواب است
مثل شربت خنکِ آلبالو در یک روز گرم
مثل اولین گاز از گوجه سبز بعد از یکسال صبر،
مثل میمِ مالکیتِ آخر اسم
مثل بوی خانه کاهگلی بعد از باران،
یا کشیدنِ نقاشی روی شیشه بخار کرده،
مثل پیدا کردنِ جای خالی در...

گفتی به جایِ عشق سراغ از هوس بگیر
پس هرچه را که عشق به من داده، پس بگیر

محتاجِ آب و دانه شدن حقِ من نبود
ای مرگ، انتقامِ مرا از قفس بگیر

برگی درخت را به تمنا گرفته بود
طوفان به برگ گفت مرا دادرس بگیر

ای عشق، تا...

یک عصر غم انگیز
لابلای روزهایی که
حتی غم
از توصیفش عاجز است
با استکانهایی که مرا
در گهواره ی اندوه
بی ملاحظه ی سرریز شدن اشک
تکان می دهند
این تکان دهنده نیست؟
که با دست های یخ زده
جوری استکان را بچسبی
که انگار
می ترسی حرفهایت از...

همه چیز از همین اول صبحها
آغاز میشود، من چشم باز کردم
تو را در آغوشم دیدم،
چه شیرین است بوسه بر
پیشانی عشق زدن...

عشق جان
می شود این روزها کمی بیشتر
مال من باشی
عشق جان
می شود کمی با من قدم بزنی
می شود در خیابان های مغرور با هم بستنی قیفی بُخوریم
و بلند بلند بخندیم
می شود
دستانت را دور گردنم بیندازی
از پسرک سرچهار راه گل بخری روی سرم...

واحد شمارش معجزه
" بوسه های توست "

جای هر بوسه ات
نقشه ی گنجی ست
روی جانم...

در باران به دیدنش رفتم
تا کاشفِ
گونه ای خیس از خوشبختی باشم
در باران به دیدنش رفتم
تا بوسه ها آبدار باشند ....
تا خالقِ بهشت ناشناخته ای روی زمین باشم : \ آغوشِ خیس \ ...
.
.
یار با باران خوش است .
این بارون ، آبیه...

زندگی چیز عجیبی نیست،
یک روز صبح باشد.
رد نفس هایش روی گردنت،
بوسه ای آرام، صدایی ک دم گوشت زمزمه می شود:
یک روز دیگر،
دوستت دارم..
همین بهانه برای زنده ماندن کافیست.

اگر دوستش دارید
آرزویش کنید،
فکر نکنم چیزی برای ترسیدن وجود داشته باشد.
آخرش مگر چه می شود؟!
می شود، همان عروسک پشت ویترین مغازه،
می شود، دیدن دست های گره در هم.
می شود، بوسه هایی که نشکفته اند یا حرف هایی که زده نشده اند...
آخرش مثل تکرار...

بهار یعنی
غنچه ی بوسه ی لبهایم
در میان باغ لبهایت
شکوفه کند