متن رفتی

تو رفتی و مانده است حالا کنارم فقط
گلی سرخ، یک جایِ خالی، دو فنجانِ چای

شنیدم از لب شعرم که رفته ای،
یار همیشگی ام
رفتی و شرح این همه دلتنگی را
باکه بگویم ای همدم بی کسی ام
هوای دلم ابری ست پراز حسرتم
ای بغض ،ای رفیق تنهای ام
خیال ندیدنت ای حسرت چشمانم
رسانده درد را به استخوانم ،می دانی ام،؟
نغمه...

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید
بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت

چه حسرت ها که جایش در دل ماست
تو رفتی،قاب عکست مانده اینجا

غزل
در سینه ام آتش به پا کردی و رفتی
با سوزِ غم ها آشنا کردی و رفتی
با آن که تو غیر از وفا از من ندیدی
ای سنگدل آخر جفا کردی و رفتی
زیباترین راه است راهِ عشق ،امّا
برگشتی از راه و خطا کردی و رفتی
دیدی؟...

بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده ام
همچو نسیم از این چمن پای برون کشیده ام
شمع طرب ز بخت ما آتش خانه سوز شد
گشت بلای جان من عشق به جان خریده ام
حاصل دور زندگی صحبت آشنا بود
تا تو ز من بریده ای...

زمستان آمد و یکبار دیگر موسم دی شد !
نبودی و بدون تو خزان بی عشق ما طی شد !

نمی دانم چه شد که آمدی ، اصلا چرا رفتی؟!
نفهمیدم که قلبم در کجا و عاشقت کی شد؟!

چه شبهایی که با یاد تو تنهایی به سر کردم
پس...

مرا دست خدا سپردی وُ بعد
تعجب از من که
چرا رفتی پس...

تو رفتی و من اشک خون گریه کردم. غمم بیشتر می شود. فقط این نیست که شما رفتید. اما وقتی ترک کردی چشمهای من با تو رفتند. حالا چطور گریه می کنم؟

هزار شب به سَحَر آمد و سحر شد شام
ولی شبی که تو رفتی ، سحر نگشته هنوز

رفتی اما یک نفس چشم انتظارت نیستم
تا ابد هم بر نگردی بی قرارت نیستم

می دهم تن را به زیر تیغ تهمت ها ولی
دیگر آن حلاج مست سر به دارت نیستم

آنقَدَر بر من ستم کردی که در تنهایی ام
بارها گویم چه بهتر در کنارت نیستم

میزنم...

دل به دنبال تو هست و قلب تو انگار نیست
هر چه گویم بی تو میمیرم بجز تکرار نیست

عشق تو تا نقطه ی عطفی برای من کشید
یادم آمد که تو رفتی و فقط پرگار نیست

"دوست میدارم من این نالیدن جانسوز را"
بعد تو جز درد هایم تا...

تو / مرا بدست باد سپردی و رفتی
خیالت راحت تکه تکه شده ام
فرشته آسایش

رفتی ولی ز دل نرود
یادگار تو

رفتی
پاییز

همسایه شد

روزهای عمر پرشتاب در گذرند
برف ریزان شد بر موهای مشکینم
اما هنوز هم چشم به راهم
رفتی
بدون هیچ آمدنی...
کاش تکرار داشتی مثل فصل ها....
عاقل نیستم
فلسفه نمی دانم
عرفان نخواندم
اما نیامدنت به شاگردی ام نشاند...
حالا مسئله های انتظار را حل میکنم
مثنوی های عاشقانه...

وقتی که
رفتی
ریشه عشق
سوخت ،

آتش گرفت
شادی

فراموش نمی شوی
مانند اولین لحظه که دیدَمَت
مانند اولین جانمی که از لبانت شنیدم
مانند آخرین لحظه ای که
دست تکان دادی، دور شدی و رفتی

من از آغاز به پایان تو بد بین بودم
بودی و هیچ کسی حال مرا درک نکرد

همه عمر در این نقطه به پاییز رسید
رفتی و حال و هوای تو مرا ترک نکرد

اون شال زرد پشت ویترینو
اون فیلم خیلی خیلی غمگینو

اون قهوهٔ از عشق شیرینو
آهنگ اون شب توی ماشینو

ساز منو تا صبح تمرینو
اون سیب های سرخ دستچینو

حرفات که میده کلی تسکینو
خوشبختیُ یک عمر تلقینو
.
.
بی تو مگه از یاد من میره
رفتی !؟؟...

رفتی ولی به یاد من خسته دل شبی
هرجاکه شد به گوشه ی پیمانه زن لبی

چه بی موقع رفتی...
تازه داشت شباهت
غروب و گونه هایم...
طلوع و موهایم...
انار و لب هایم را
باورم میشد ...

تا چشم گذاشتم
نشمردی و
رفتی
.

برخاستی و رفتی و در پشت سر تو
انگار نه انگار ... نگاهی نگران ست