شعر

آمدم تا که بگویم چقدر دوست دارمت
اما چه دیر آمدم ،وقتی آمدم که ندارمت
حال من ماندم این روزهای بی معنی تلخ
این روزها که باید تو را به خدا بسپارمت
چقدر شیرین بود روزگاری که با ما بودی
حال که فقط باید با قضا و قدر به یاد...

آمده بود تا در این بازار دوای درد من بشود
میخواست رفیق روزهای سرد من بشود
نمی دانم چی شد چطور در این روزهای سرد
کی فکر می کرد خودش سبب درد من بشود
حال روزگار چنین بشود یا چنان نشود
بودن و نبودن تو دگر دوای درد من نشود...

زندگی هرچه که سرما به سرِما ریزد
باز گرمای امید است که بر می خیزد

چشم یاری ز تو داریم فقط حضرت دوست
خود نظر کن که غم از خانه ی دل بگریزد

عید آمد امّا بی حضورت غرقِ پاییزم
در زیرِ آوارِ غمت،از هیچ لبریزم
میگردم امشب کوچه های خاطراتم را
من بی تو یک آواره در سرمای تبریزم

موهای تو بر شانه ام مثلِ گسل بودند
باد آمد و چون زلزله بر جانم افتادی
با انقلابی که تو در قلبم به...

ریاضیات یک دروغ پوشالی ست
یک تن ز پیشم رفته اما این جهان خالی ست

بابک حادثه

عمریست در واپسین ،انزوای تاریک پنجره نشسته ام
که شاید روزی تو باز آیی .
عابران خسته ی شب نشین ،آن لحضه را که تو بر من پا میگذاری به تصویر می کشانند
آن لحضه که ابرهای مه آلود ،از آواز سکوت پر است
و من برای گریستن خویش
آن...

قسم به مردن روحت، به قتل احساست
به تکه تکه شدن های قلب حساست

قسم به آن زن شادی که قایمش کردی
به ترس فاحشگی از نگاه هر مردی

به هیس روی دهانت اگر چه فریادی
به افت و کم شدنت در سهام آزادی

به صیغه های موقت به فقر...

بی محابا مو پریشان کرده ای بر شانه هایت،بیصدا

ترسم از آن روز ندانند شانه هایت،قدر گیسوی تورا

...........................
حسن سهرابی

حیف ازان عمر من، پای کسانی گذشت
جای حمایت ز ما ، از من یارَش گذشت
حال دگر غم اثر ، بر دل ما نیکند
چونکه هزاران بلا بعد اثر میکند
دوست اگر دوستی پس حسدت چیست دوست؟
رویِ تورا یافتم دوست ماهم دوروست
از تو ندارم گله وای ازین...

زندگی تنها غم است
عمر شادی ها کم است
زندگی یا ماتم است
یا که از دست دادن است

بخدا قاضیِ این محکمه ها عادل نیست
آنکه صدبار زده کشته مرا قاتل نیست؟

غم وحسرت،نرسیدن،دلِ خون، هرچه که هست
شک ندارم که فقط جنس تنم از گل نیست

نیمه ی گم شده ام با دگری کامل شد
من بهم ریختم و تکه ای از پازل نیست

حال من حال...

به مرگ رو زدم ازدرد تا کمی دیگر
تورا دوباره ببینم در عالمی دیگر

قسم به این همه حرفی که در دلم ماندست
مرا پس از تو نبودست محرمی دیگر

مجال خشک شدن را ندارد این چشمم
غمی نرفته رسیدست ماتمی دیگر

رها نمی شوم از زجر،باز خواهم دید
پس...

تو مَپندار که در فِکر تنم
نگران سرطان وطنم
او که بیمار شود ما همه نیز
من که بیمار شوم ، یک بدنم
وطنم از تن من خسته تر است
درک کن درد مرا از سُخنم...

_برشی از شعر سرطان وطن

دل  در  قفس  و تن پَرِ  پرواز  ندارد

این حافظه  بی تو  که دگر  راز  ندارد


در جنگ میان من و چشمان سیاهت

این  لشگر  بی  خاطره   سرباز   ندارد
.....................
حسن سهرابی

به بیشه زار و نیستان
چنین نکرد آتش



که خنده ی نمکین تو
برجراحت دل



علی مولایی

آنکه پیش روی تو از خلق غیبت می کند

شک مکن در غیبتت بدجور غیبت می کند

بابک حادثه

از چراغانیِ چشمان تو من جان دارم

بی تو یک نسبتِ نزدیک به باران دارم

روشنم از تو و آن مُنحنیِ لب هایت

من به لبخندِ پر از صبحِ تو، ایمان دارم

دکمه های بسته شده تا بناگوش ذهنت را باز کن

بگذار اندیشه ات هوایی تازه را تجربه کند.

بعضی وقتها نیاز است که در مسیر زندگی

بازنگریهایی صورت گیرد.

شاید نیاز است که کل جهان بینی ات تغییر کند.

پس دکمه آخر را نبند، بگذار یقه ذهنت

آزاد و رها...

در خیالم ، روی تو ؛ غم را پریشان می کند
همچو ابری،دشت دل را پر ز باران می کند

خیس و زیبا می شود صحرای دل با یاد تو
بغض می گیرد دلم ، آرام طوفان می کند

چتر می بندم ، که بارانت ، بریزد بر تنم
ذره...

سعدیا حال و هوایت ب کنار
عاشقی حال بدی بود نمیدانستم
او،ک بسیار،درد ازلی بود نمیدانستم
اخرش این همه لعنت ک شناساندی اش
عاشقی درد بدی بود نمیدانستم

عشق،
انار سرخی ست،
در دست های دختر زندگی،
و آزادی،
گیسوی بلندی ست،
که ریخته تا شانه ی شعر...
مهدی بابایی ( سوشیانت )

به چاه افتاده چون یوسف، ندارم غم ز تنهایی

چو دارم ماه زیبارو به قامت همچو رعنایی

بادصبا

عهد بستم که اگر از تو نیاید خبری
قلمم را بسپارم به سزای تبری
ننویسم ز تو و شعر فراموش شود
که در اعماق دلم عشق تو خاموش شود
عهد بستم که اگر آخر این سال شود
و غمت همسفر غصه امسال شود
همه ی جان و تنم را به...

وصفِ احوال من افتاد به دستانِ قلم؛
من نوشتم ک غمی نیست،
بخوان سخت گذشت!