غصه گر هست بگو تا باشد من هنوز می خندم... 《بی خیالِ من و این مردم و هی زخم زبان می خندم》 گریه دارم ولی باز ببین می خندم من خدایی دارم ... که در این مهلکه ی دردآشوب سَرِ هر زخم دلم می گرید زهراغفران
تمام کوچه های شهرمان را غم گرفته درون خانه جای همهمه ماتم گرفته برای ما تمام زندگی رنگ خزان است زمین از گریه های نو بهارش نم گرفته کجای زخم های کهنه را محکم ببندیم که زخم تازه جان از پیکر آدم گرفته دوایی را برای دردمان پیدا نکردیم تن...
حالا که غصه آمده ، ما شاد می رویم بگذار پُر کنند که برباد می رویم ما را برای کنج قفس دانه می دهند از خیر دان گذشته و آزاد می رویم پر می کِشیم از کف آنها که می کُشند ما دام برده در پی صیاد می رویم دائم...
پاییز هم از غصه های دخترش هرسال غمگین است اشکی که می ریزد برای آذرش برگونه آذین است بادی وزید و قاصدک با شاخه ای از دردهایش گفت زردی هر برگی که می افتد زمین از بهر تسکین است
تا تو را جدی گرفتم بر تنم خنجر زدی عشق را بازیچه کردی بردلم آذر زدی سوختم دراین سکوت و انزوای عاشقی غصه را بر تار و پودم تا رج آخر زدی
خنک شدن اواخر شهریور نوید پاییز رو میده و غصه دار شدن آخرین روزای موندن، خبر از رفتن میده. بدیِ رفتن دوریشه و خوبیش هم اونقدر که بدیش میچربه ارزش گفتن نداره. من حتی به ساعت ها هم التماس کردم که میشه نگذری؟ به جاده ها اصرار کردم میشه تموم...
تو را خودم را و آخر این قصه را به خدا می سپارم باشد که غصه ها دلتنگی ها و این نفس های آخر اسفند را خوش تمام کند.
رو ندهید به غصه هایتان! رو که دادید کارتان تمام است... در قلبتان ریشه میکند دردش میزند به لبانتان! و از کار می اندازد خنده هایتان را...
شاید حسین ناجی اندوه ما شود شاید حسین مرهم این غصه ها شود شاید حسین گریه ی ما را ببیندو شاید که درد مردم عالم دوا شود
خیالِ خوبِ تو ، لبخند می شود به لبم ، وگرنه این منِ دیوانه غصه ها دارد! ️️️
ماه من، غصه اگر هست، بگو تا باشد! معنی خوشبختی، بودن اندوه است...! این همه غصه و غم این همه شادی و شور چه بخواهی و چه نه، میوه ی یک باغند...! همه را با هم و با عشق بچین...! ولی از یاد مبر؛ پشت هر کوه بلند، سبزه زاریست...
شب است و حجمِ غصه ها؛ مارا به نا کجاآباد می برد، کاش کسی بود؛میانِ این همه نبودن ها می آمد؛ لبخند می زد و این شب ها را روشن میکرد..
هوا دلگیر افق تاریک دلم پرواز می خواهد رها از این همه غصه کمی آواز می خواهد
هر لحظه که صدای تو را گوش می کنم هر قدر غصه هست، فراموش می کنم
آدم ها اصلا عجیب غریب نیستند! فقط گاهی عشقشان تمام می شود مثلِ سویِ چشم هایشان .. مثلِ شنواییشان مثلِ اشتهایشان مثلِ اعصاب و حوصله شان... گاهی عشقشان تمام می شود آدم وقتی عشقش ته میکشد کمتر عصبانی میشود، کمتر غصه می خورد، کمتر شب ها بی خواب می شود،...
زیاد پیش آمده، خیلی زیاد ... که حوصله خودم را هم نداشته ام ... ولی با همان حال ... حرف های دیگران را گوش بوده ام ... زیبایی هایشان را چشم ، و زخم هایشان را مرهم ... زیاد پیش آمده که کم آورده ام و با کوهی از بغض...
دستم را که میگیری … نبض دلتنگی به شماره می افتد! نگاهم که می کنی … غصه ها فراموشم می کنند! و با هر بوسه ات مرگ… یک قدم دورتر، از من می ایستد! ️️️
همه رفتند از این خانه ولی غصه نرفت باز این یار قدیمی چه وفایی دارد
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت، غصه هم میگذرد...
جمعه هایی که می رسند از راه شنبه هایی که باز در راهند غصه هایی که اول هفته عقده هایی که آخر ماهند دلخوشی ها که عمر می بخشند درد هایی که عمر می کاهند سال هایی که می روند از عمر عمر هایی که تند و کوتاهند شب کسانی...
بزن جا غصّه هایت را چو در جا می زند بیرون که از دستت اگر در رفت از پا می زند بیرون! بخاری برنمی خیزد ز یاران سمرقندی که حافظ نیمه شب مست از بخارا می زند بیرون من از آن حُسن روزافزون که یوسف داشت دانستم چرا هر شب...
هنوز غصه خود را به خنده پنهان کن! بخند! گرچه تو با خنده هم غم انگیزی
بدون تو چه کنم خلوت خیابان را شلوغ کرده ترافیک غصه میدان را
خیالِ خوبِ تو ، لبخند می شود به لبم ، وگرنه این منِ دیوانه غصه ها دارد!
