در میانِ بهارِ مزرعه ای کاش بودم سکوتِ یک گُلِ سرخ نورِ نیمروزی به پیکرم می خورد یا که بودم چو چشمه ای خزه پوش با عطش های کوزه های گِلی کاشکی سایه ای از او بودم تا که جایم میانِ دل ها بود چون سپیدار، دستِ نقره ای ام...
کاش می توانستم سرتاپای وجود تو را هرس کنم... انتخاب من نباید هرز برود!
کاش هر چشمی ز انسان از حیا سیراب بود کاش دل ها از محبت ابر نیسان بر سر تالاب بود کاش قلب عاشقان نازکتر از پیراهن مهتاب بود کاش دوستی،خالص تر از جنس طلای ناب بود
کاش تست تنهاییم مثبت بود کاش می دانستم که ندارمت دیگر
کاش می شد در هر سبد واژه ای گذاشت جمله جمله اش را شست چید و چه زیبا میبود .. کلمه های از جنس هلو سیب در کنج باورت میچید و با یک گاز تمام طعم های خوش آن را در گوشه ی قلبت می گنجاندی و دلت حکم همان...
کاش میشد برای لحظه ای بگذاری در نگاهِ بی تاب چشمانت غرق شوم مثل همان گذشته ها. کاش میشد در هوای عطرِ آغوشت باز هم نفس کشید. هم مسیرِ من بدون تو اینجا ثانیه ها بی عبورند.. فرصتی بده ... نرو
کاش تیله ای نبود چشمات که هوس بازی با دلم به سرش بزند کاش جام شرابت لبان من نبود که قمار کنی بر سر پیکرم کاش قهار بودی نمیدادی به بادم ..... نمیکردی خرابم ...
کاش برایم...! کمی حرف می زدی...! این روزها دلم...! صدای تو را کم دارد...! صدای پای بهار...! شنیده می شود...! اما دل من...! بهاری جداگانه می خواهد...!
کاش می شد آدمی، گاهی فقط گاهی به اندازه نیاز بمیرد بعد بلند شود آهسته آهسته خاک هایش را بتکاند اگر دلش خواست برگردد به زندگی دلش نخواست بخوابد تا ابد . . .
روزهامان را در رنگ های مختلف تا کردی و در چمدانت گذاشتی کاش چون آسمان چشم های بیشتری برای گریه داشتم حتا اگر هزار پا بودم با هر هزار پا کنارت می ماندم اما تو با همین دوپا تنها به رفتن فکر می کنی
کاش، پایان یکی از این روزها شب نباشد، تو باشی.
کاش چند سال که از تعهدِ دو نفر گذشت، برایِ هم معمولی نمی شدند، کاش خیالشان از داشتنِ هم، راحت نمی شد و دست از محبت و توجهشان به هم بر نمی داشتند. کاش هیچ زن و هیچ مردی، از محبت کردن به شریکِ زندگی اش خسته نمی شد. آدم...
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺁﻟﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ! ﺭﺳﯿﺪﻩ،ﺁﺑﺪﺍﺭ،ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﻤﺰﻩ ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ،ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺁﻟﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. باید ﺑﻔﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﻏﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺁﻟﻮ ﻫﺴﺘﯿﺪ،اﻣﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺁﻟﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺯ ﺑﺸﻮﯾﺪ،ﺍﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ...
ای کاش که امشب به درازا بکشد عشق چون موی بلندم که به دست تو کمند است..️ ️️️
کاش !! اولین بوسه ی سال را از لبان تو آغاز کنم آی ، چشمهایت - تفسیر ِ سبز ِ حَوِل حالِنا ....!!!!....
ای کاش در حوالی چشمت مینوشتند: خطر برق گرفتگی لطفا نزدیک نشوید
کاش ... آدمها هم به شرط چاقو بودند قبل از راه دادن به حریمت یا از سرخی قلبشان مطمئن میشدی یا دست کم از چشم سفیدیشان ...!
کاش همه ی زنها مردی را داشتند که عاشقشان بود.. مردی که حرفهایشان را می فهمید.. ظرافتشان را به جان می خرید.. و روزانه چند وعده.. از زیبایی و خاص بودنشان تعریف میکرد... و کاش مردها؛ زنی را کنارشان داشتند که عاشقش بودند.. که به آنها تکیه می کرد.. و...
یکی از صداهای داخل ذهنم اینه که هی میگه کاش اخر این روزا چیزی از من واسه ادامه مونده باشه
ای کاش بودی پدر
کاش روزی برسد هر که به یارش برسد دل سرما زده ما به بهارش برسد .
گفت : افسوس خود کار سرخت را گم کرده ای گفتم : کاش چشم های تو آبی بود.
کاش دور‌و برمان را خالی میکردیم از آدمهایی که تاریکند... آدمهایی که حال خوبمان برایشان بی معنی است؛ همان هایی که دستی برای نوازش ندارند، و کلام آرامی در کتابخانه‌ی صحبت هایشان نمی یابی... و چه خوشحالند زمانی که ما بسیار غمگینیم...
کاش بی هوا پیام میدادی بدون اینکه انتظارشو داشته باشم میگفتی دوستت دارم.....
