متن بوسه

هر انسانی که در زندگی‌مان می‌آید،
آینه‌ای‌ست از فضائل و رذائل ما،
عشق و نفرت‌مان،
زیبایی و زشتی‌مان.

سکوت کردی،
اما لب‌هایت
هنوز روی گردنم شعر می‌خوانند…
بی‌صدا،
بی‌رحم،
بی‌تو.

هر شب،
لمسِ خیالت
روی تنِ خسته‌ام می‌ریزد،
مثل باران،
بی‌اجازه،
بی‌امان…

در آغوش تو،
جهان معنایی نداشت،
جز صدای قلبت،
که بی‌اذنِ من،
شعر می‌سرود روی تنم...

لب‌هایت بوسه‌گاه من است،
و هر لمسِ تو،
شعرِ تازه‌ای‌ست که روی پوستِ تنم نقش می‌بندد.
عشق، یعنی تو در آغوشم،
بی‌هیچ فاصله‌ای...

لب‌هایت بوسه‌گاه من است،
و هر لمسِ تو،
شعرِ تازه‌ای‌ست که روی پوستِ تنم نقش می‌بندد.
عشق، یعنی تو در آغوشم،
بی‌هیچ فاصله‌ای...

.
بوی سیب می‌دهد هوایت
و باد، مسافری
که در این جمعه‌های نفسگیر
از‌ تمام پنجره‌های خاطرات
یادت را
           با عطرِ سبزِ بوسه می‌آورد.


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌                                                                   
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌

رویا شده دیگر برایم بوسه‌هایش

خوابش مگر در جوشش بستر بیاید

دلم تنگه، دلم تنگ نگاته
دلم تنگ دو چشمون سیاته.
دلم میخواد ز تو بوسه بگیرم.
ولی از شانس بد بابات باهاته.

نوازش میکنم هر شب تو را در خواب و رویایم،
اگر بر من دهی بوسه که صد شکرش بجای ارم.

دل شبیه موج دریاست، پریشان تو شد
عقل در میدان جنون، مات و گرفتار تو شد

شب به شب نام تو را بر لب دل زمزمه‌ست
ماه از چشمان تو، خاموش و بیزار تو شد

گر چه در چشمت گناه است و تبِ آتش زده
باز این عاشق به حکم...

شاخه های اشعارم آویزان شده اند
سنگینند از بوسه های تلنبارشده
قراری بگذار پای درختا ن گیلاس
تا که مانند گیلاسهای جفتی
ردوبدل کنیم بوسه ها را

جنگ تمام شد،
ولی آژیرها
هنوز بوسۀ آخر را
فریاد می‌زنند...

دست‌هایم را به باد سپردم،
شاید روزی برسد...
که باران بوسه‌های مرا به گونه‌هایت هدیه دهد،
و آسمان، در آغوشمان آرام بگیرد...

طعم شیرین لبهای تو را نچشیدم تا به حال.
اما میدانم مزه ی جان میدهد، لبهایت.

ساز دل مرده من کوک شد از دیدن تو
به طرب باز نوازد وقت خندیدن تو
شاد و سرمست نگرم بر رُخَت ای زیبارو
جان سپارم به خدا لحظه بوسیدن تو

تصویر سراب تو
چقدر زیباست
وقتی میان
این همه نبودن های دلگیر
پیوسته مقابل چشم هایم
می نشینی
تا شعرهای سرشار از بوسه ام را
کنار لب هایت
ردیف کنم

یک نفر باید بیاید عشق را مهمان کند
سر گذارد پیش من یا قصه را پنهان کند

من چنان هستم که نازم علت حیرانی است
او چنان در عاشقی باشد، مرا حیران کند!

دین و دل را واگذارد در تمنای وصال
آن چنان باشد که ترک دل از این و...

بوسه هایم را به باران سپردم
تا به وقت دلتنگی
بوسه بارانت کند.

کانال تلگرام: bzahakimi@

بوسه‌های پُرتبت، گرما دمد

در تمامِ نای احساسِ نهان

بوی سیب می دهد
هوایت
و باد مسافری
که در این جمعه های نفس‌گیر
از‌ تمام پنجره های خاطرات
یادت را
با عطر سبز بوسه می اورد

در کوچه‌های خیسِ خاطره
با نام تو قدم می‌زنم...
پنجره‌ها
از بوسه‌های ناتمام می‌گویند،
و برگ‌های پاییزی
عطرت را به یادم می‌آورند.
زمان می‌گذرد
و من هنوز
در پی صدای قدم‌هایت
سرگردانم...

همه حواسشان به سیاست است
بیا یواشکی ببوسمت!

لبت با لبم گفت و گو می‌کند و خونم چو می در سبو می‌کند
بسوزد لبت همچو آتش تنم و خاکسترم زیر و رو می‌کند
نشاند مرا در بر آینه مرا با خودم روبه‌رو می‌کند
سر من جهان را به چالش کشد خودش کار ما پشت و رو می‌کند
تن...