متن دلنوشته عاشقانه

گاهی اوقات با خود میگویم
کاش میشد
می توانستم هنوز صدایت کنم و تو بگویی جانم و من غرق شوم در خوشی های عاشقانه ام
کاش می توانستم هر ثانیه ازتو خبری بگیرم
کاش می توانستم در لحظات تلخ و شیرین زندگیت همراهیت کنم
کاش کاش کاش
فایده ای ندارد...

آغوشم را
برایت کنار گذاشته ام
حتی بوسه هایم را
شاید در عصر آغوش های یک روزه و بوسه های ساعتی!
عقب مانده ام بخوانند
اما من
به بازوانم تنها قول تو را داده ام
و سکوت لب هایم با همنشینی لب های تو خواهد شکست
عزیز دلم دلت قرص...

معجزه همیشه هم کار های عجیب و غریب نیست
معجزه گاهی همین چند وجب فاصله ی بین شانه های توست
آغوشت معجزه و علت ِ ایمان من به دین توست:)!

دریای نگاهت مرا غرق می کند
در موج های خروشانش.
تلاطمی دارد نگاهت که نمی شود
چشم از چشمانت برداشت.

جانانم،...
زندگی بدون وجودت،
بدون استشمام بوی تنت،
برایم مرگ آور است،مانند ماهی که بی آب میمیرد.

تو
ضمیر دوم شخص من
جاری در رگ های سرخ
ساکن قلبم
حل شده در چشمانم
علت لبخندم
هستی !
و من
ضمیر اول شخص تو
به اندازه تمام
تار تار موهایت ،
دوستت دارم❤️

و تمام آسمان دلت را با رنگی از انار های باغچه قلبم سرخ می کنم ،
که با بغضی ، سیاه و اندوهگین نشود .
مبادا در شب الماس های چشمانت را بر روی زمین بریزی و روزمرگی هایت را زیر لب مرور کنی !
تو آفریده شدی برای نشان...

موۍ سپید و فراموشۍِ ذهن ڪه عیبۍ ندارد جانم! مهم این است ڪه من، تار به تار موهاۍ برف مانندت را مۍ پرستم و دین و ایمانم با مو هایت بافت خورده، مهم نیست اگر زندگی را به فراموشۍ سپرده باشیم، مهم این است ڪه من، حتۍ اگر سوۍِ چشمانم...

گفتم یه وقت با خودت نگفتی ما تو این سیاهیِ موهات غرق میشیمُ دیگم راه نجاتی واسمون باقی نمیمونه؟
خندیدُ گفت خب منم همینو میخام دیگه، میخام هیچ راه نجاتی نداشته باشی ازم
گفتم کجایِ کاری بابا خیلی وقته دیگه راهی نداریم به جز تو،
انگاری همه شکلِ تو شدن،...

زنبوری تربیت میکنم و به باغ شما میفرستم برای نوشیدن از شهد آن گل که تو بوییده ای

و چه درد شیرینیست مبتلا به نیشِ آغوشته به نفس های تو....

مأوا مقدم زاد

ترجیح من؛
نمیدانم که من در ذهن و قلب تو چگونه ام، اما تو در من هر لحظه را به حیات مشغولی...
صبح که روی صندلیِ جلوی آیینه ات مینشینی و شانه را روی تارهای سیاه روی سرت میکشی، من با نوای خوشِ ویالون گونه ی گیسوانت بیدار میشوم.
عصرها...

شک ندارم که تسخیر شده ام
تصرف شده ی چَشم و مطیعِ نگاهش شده ام
افسون و پریشون، گرفتارِ فرطِ چشمانش شده ام
تسلیم و سَلاسَتِ پندارش شده ام
رام شده ام، فرمان پذیرِ گفتارش شده ام
دلداده و دلباخته ی کردارش شده ام
غرقِ دریای ژرفِ خیالش شده ام...

دارم به اون مرحله میرسم که عقل و منطق و قلب و احساسم همگی باهم تسلیمِ وجودت میشن، اون مرحله ای که بدون هیچ فکری، بدونه هیچ ارزیابی و نتیجه گیری ای بی برو و برگشت هر چی تو میگی رو با دل و جونم میپذیرم. جایی که دیگه هیچ...

تو مثل یک منظره ی زیبا میمانی
از تماشایت سیر نمیشوم
مثل اتفاق افتادن یک معجزه
وقتی بسیار ناامیدم
تو شبیه یک ضریح مقدسی 
که باید آن را بوسید
برای من مثل هوا میمانی
وقتی نفس میکشم
ریه هایم پر میشوند از
تو  

در طبیب خانه،
طبیبی مرا از نظر گذراند.
استتوسکوپ را،
روی قسمتِ چت قفسه ی سینه ام قرار داد؛
با خنده به تپش های نامنظم قلبم گوش سپرد.
چشم هایم را وارسی کرد،
دو انگشت اشاره و وسطی اش را، روی نبض شاهرگم نهاد.
سری تکان داد و لب گشود:...

من فوبیا دارم!
فوبیا یک نوع واکنش ترس شدید، بیمارگونه و غیر منطقیه!
و من به این بیماری مبتلا شدم.
مبتلا به فوبیای نشنیدن صدای نفس هات، فوبیای لمس نکردن دست های مردونه ات، فوبیای نداشتن آغوش آرامش بخشت، مبتلا به فوبیای ندیدن چشمات...!♡

تو گوشه دِنج هر کلامی
که عطر و بوی عشق میدهی
تو همان شعر باران خورده ،
با نَم ذرات اَشک را می مانی
که در کلام جاری شدی
چه زیباست صدایت زدن، وجانم گُفتنت
تو لَمس دِل اَنگیزی
برای لَم دادن ،شانه های یک عصر پاییزی
اَز پَس کوچه...

روزهایم را با چشمانت شروع میکنم
هر ظهر غذای مورد علاقه ت را درست میکنم
عصر برایت قهوه می آورم و با بوی قهوه و دستانت عاشقی می کنم
برایت بلند بلند شاملو می خوانم و بعد با یک موزیک خوب با تو می رقصم
شبها... وای، شبها اما هیچ...

من و تو تنهاییم و دور از هم اما دو دنیا داریم که یکیست تو دنیای من و من دنیای تو
با دوزبان و فرهنگ متفاوت اما زبان قلبمون یکیست زبان عشقه چیزی جز دوست داشتن بر زبون قلبمون جاری نیست ببین قلب با همین سواد دو کلمه ایشدوستت دارم...

برای ِتٌومُردن ْخطاست!
باٰتو باٰیَد زندگی کَرد..
حِیف اَست کِه فصل های ِزندگی ِراٰدرکُنارِتو
ورق نزنم وبرایت بمیرم!
اِلٰهی برایَم بمانی،براٰیت ْبماٰنم..♥👫🍷

شانه زیاد است
اما شانه ای که مرهم باشد را
تو فقط صاحبی عشق من
دست زیاد است
اما دستی که سخاوتمند باشد را
تو فقط صاحبی عشق من
دل زیاد است
اما دلی که مهربان و پاک باشد را
تو فقط صاحبی عشق من
و
جان زیاد است
اما...

بنام واژه های عشق
سال ها آرزوی دیدن چشمان آبی رنگت بر دلم ماند و فرسوده شده، نمی دانم کجای این فراز و نشیب های زندگی را به حرف قلبم گوش نکردم و راهم اینگونه کج شد،
اما من برای تو،
برای چالی که گوشه ی، گونه هایت خودنمایی می...

آرزو دارم آغوش باشی
تا مرا به اندازه ی تمام اشتباهاتم بغل کنی
بدون آنکه حرفی میانمان رد و بدل شود ،
فقط نگاه باشد و نفس ،
چون
زندگی آنقدرها دوام نمی آورد .

دست من نیست دوست داشتنت،
خودت بگرد ببین...
مهرت را کجای دلم انداخته ای!