متن شکوفه

در بهار شکوفه ها را
گل گل برای روز مبادای خودم
در قلک انداختم
قلک را در سوز سرد قلبم
در کرونا شکستم
شکوفه ها یخ زدند
ای وای بر من
روز مبادا همان دیروز بود

من
بهار می شوم
تو با لبهات
بر تنم شکوفه بزن...

️️️

عید است و عیدی میدهد
آسمان به زمین بارانش را
درختان به طبیعت
شکوفه هایشان را
و من به تو ...
جانم را ... .

دیر کرده ای

شکوفه کوچک

دیر کرده ای.

نسیم

پیراهن خواهرانت را می نوازد

و من

سخت نگران تو هستم

چه کسی جای خالی یک شکوفه ی کوچک را

در میان بی شمار شکوفه حس خواهد کرد؟

چه کسی می تواند حزن درخت را درک کند

وقتی که دست می...

با عشق نوازشش کن

بگذار بهار

زیر دستان تو

زیر پیراهن یک زن!

شکوفه کند...

سرانگشتانت را
که می بوسم
عشق
جاری می شود
در امتداد رگ هایم
و شکوفه می دهد
نگاهی که
از عطر تنت
جان گرفته است

عید تویی ...
که تنها
با لبخندی از تو
عشق در قلبم
شکوفه می دهد
دستانت را
به من بسپار
تا تبسم خدا را ببینی



️️️

شکوفه می دهند رویاهایِ صورتی ام
وقتی رقصِ شور انگیز نگاهت
پروانه ی احساسم را مستانه
به عشق دعوت می کند...

نوروز منی تو
با جان نو خریده به دیدارت می دوم
شکوفه های توام من
به شور میوه شدن
در هوای تو پر می کشم

روزهای
آخر اسفند
دستانم را بگیر،
و به بهار پیوند بزن...
زمستان به بهار
شاخه ی خشکیده به شکوفه
و من به تو
ختم شوم
شیرین است...


️️️

بهار می تواند نام تو باشد
وقتی
که در همهمه یِ سبزِ دلم
دوستت دارم هایت
شکوفه می زنند....️

️️️

بهار شو بیا در آغوشم …
بگذار تمام شکوفه ها
در دستهای من برویند…!

بهار یعنی
جای بوسه های مردی که من باشم
روی گونه های زنی که توباشی
شکوفه بدهد!

️️️

بهار بهار
تو را به شکوفه می نشینم
پاییز پاییز به بار
چهار فصل سال به انتظار
می آیی
در فصل پنجم شعری شاید
مرد نیامدن نیستی ،می دانم !

خرداد هم میتواند

پر از شکوفه باشد و عشق

اگر تو باشی

و مثل گذشته با نوای دلنشین صدایت

باز آرام در گوشم زمزمه کنی دوستت دارم

ومن مثل قدیم که نه

زخمی تراز همیشه

تکرار کنم من بیشتر

تو بیا بیا و بنشین
چو شکوفه ای به جانم
گُلِ من اگر تو باشی،️
همه ی عُمر باغبانم

کاش
یکبار هم
ما شکوفه میدادیم،
ما که اینهمه هَرَس شده ایم

سیزده بدر رسید دگر
مرغ سحر داد این خبر
جانب گلزار ودمن
بار کنید بار سفر
نسیم باد فرودین
وزد به جانب زمین
خیمه زدند شکوفه ها
چنان که لشکری زچین
بادام وبه شکوفه زد
چتری به سر بنفشه زد
شب بو وزنبق بنفش
تور سفید فرشته زد

به کهسار...

این بهار
در خانه سبز می شویم
در خانه جوانه میزنیم
در خانه شکوفه می دهیم

سال سیاه
عید سیاه
نوروز سیاه
در شعر هامان
باد سیاه دیوانه شده است
سیاهی
قلم مو برداشته
ما را
دارد سیاه می کند
سیاهی
بر همه جا
چادر سیاه گسترده است
بالای درخت آلوچه
اما
چراغ سپید شکوفه
می تابد

جان دلم...
قرار است مانند درخت ریشه کنم...
شکوفه دهم، برایت زندگی باشم، بهارم میشوی...؟
عیدت مبارک عشق جانم

این بهار، در خانه سبز می شویم، در خانه جوانه می زنیم، در خانه شکوفه می دهیم. این بهار را در خانه می مانیم و دعا می کنیم برای رسیدن روزهای خوب، برای دوباره سبز شدن...
آگاهیم به اینکه بیرون از این خانه درختان شکوفه زده اند، گنجشک ها آواز...

اسفند یعنی؛
شاهکار نقاشی خداوند، روی زمین
یعنی ترسیم یک تابلو با جوهر عشق
یعنی کشیدن رنگین کمان در یک شهر خاکستری
یعنی لحظه ی زیبای تولد یک شکوفه در برف

روز قشنگی ست؛
دوست داشتنت را
مرور می کنم ..
گل واژه های عاشقانه ام
شکوفه می زند ..
شعری زاده می شود
در من
از عشق تو ...️

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌️️️