مبتلایم به لاعلاج ترین بیماری یک بیماری به نام عشق تپش قلب میگیرم،، در لحظه نگاه کردنت نفسم تنگ میشود،، در زمان دوریت آرامشم سلب میشود،، هنگام غمگین بودنت من دیوانه ای هستم دچار تو کیوان بلدی
من دلم را مامن عشق و صفایی ساختم عشق خود را بی ریا من ساختم یک دل آکنده از مهر و صفا من ساختم در پی معشوقه ای من در خفا میساختم از غم تنهایی ام من در خفا میسوختم،میساختم در سرم معشوقه ای میساختم کز فراغش جون و دل...
لبخند تو عشق را نقاشى مى کند... روز عشق مبارک
تو که میخندى باور مى کنم دچار شده ام به تو به معجزه اى لطیف به عشق
روز عشق روزیِ که نمی دونی چجوری و کی ولی می فهمی فوتبالی شدی روزیه که می فهمی عاشق موتور شدی و اسم بیشتر ماشینارو یاد کرفتی روزیه که سعی میکنی فیفا یاد بگیری روزیه که حاضری تنها تیکه ی پیتزای تو یخچالو با یکی دیگه نصف کنی روز عشق...
قلب ِ تو بُتخانه ای از جنس ِ خار و سنگ بود قلب ِ من اما برایت تا ابد، دلتنگ بود گرچه من با عشق، دل دادم به تو اما دریغ دل به تو بستن برایم در نهایت ننگ بود در خیالم با تو بودم، در خیالت با رقیب اختلاف...
من دختر بهمنم مرامم عشق است یک مادرو یک زنم مرامم عشق است چون زاده ی سرمای زمستان هستم گل داده به دامنم مرامم عشق است آذر رئیسی
نگاهی سرد بر این ساعت کمی در حال خود ماندن زمان درگیر یک کابوس برایم می رسد \خواندن\ و میخوانم که : دریابی چرا نیستی ... حمید پناهی زاده
بخار روی شیشه نفس های حبس شده، نگاه خیره شده به پنجره ها حکایتِ تلخ و شیرین گذشته همه و همه \حریف تنهایی\ مَنِه تنها می شوند. پُشت میکنم به پنجره چشمانم را می بندم یک نفس عمیق میخواهم.... سردرگم می شوم میان خیال لَمسِ دستان تو....تداعی می شود تکرار...
سقف این خانه پر از ترک های پی در پی میشود. فریاد می کشم بانگ عجیبیست ندای درون خویش را به خنجر کشیدن ، یا اینکه سخت بیدار ماندن و خیره شدن به نقطه ای که مرا به هیچ سمت سوق نمی دهد. سخت است درگیر کسی باشم که هرگز...
پیراهنت را به گوشه ترین گوشه ی اتاقم سنجاق کرده ام، تا چندان در دید نباشد... آدمهای حسود را که می شناسی، بی هوا می آیند و عطرت را استشمام میکنند.چندروزی هم که گذشت انگ دیوانگی را به پیشانی ام میزنند... آنها چه میدانند عشق چیست... از کجا باید بدانند...
زادگاه عاشقانه هایم قلب توست که آنجا بساط عشق بر پا کردام تا در کرانه های بی پایان آغوشت دوست داشتنت را زندگی میکنم...
بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده ام همچو نسیم از این چمن پای برون کشیده ام شمع طرب ز بخت ما آتش خانه سوز شد گشت بلای جان من عشق به جان خریده ام حاصل دور زندگی صحبت آشنا بود تا تو ز من بریده ای...
اگر دوستش داری اگر کنارش حالت خوبه اگر کنارش آرامش داری اگر تمام وجودت اون رو میخواد مراقبش باش! خیلی مراقبش باش! شاید دیگه این حس ها تکرار نشه شاید دیگه قلب و روحت این شکلی کسی رو صدا نزنه همین الان به خودت قول بده که مراقبش هستی نه...
قسمت نشد را ، چه حاجت به کار عشق ، شاید رقیب کلک بهتری به کار بست ! ارس آرامی
اکثریت ما، احساساتمان را، درون صندوقچه ای محبوس کرده و به درِ آن قفلی به نام "سکوت" زده ایم؛ و نگهبانی از جنس غرور برای آن گذاشته ایم که مبادا تبر این احساسات، قفل را بشکند و از آن بیرون بِجَهند و ما را رسوایِ عشقِ مان بکنند؛ که آن...
چیزی شبیه عشق چیزی چنان زیبا، مثل یک زندگی، مثل نفس، به گمانم آن تو باشی.....! آیسان خاکپور
ولی من میگم مهم نیست طرفت پورشه داشته باشه یا پیکان مهم اینه تو اون ماشین صدای خنده ت بپیچه نه گریه هات . مهم نیست واسهٔ شام دعوتت کنه به شیک ترین رستوران شهر، یا فلافلی سر کوچه مهم اینه حالِ دلت کنارش خوب باشه . مهم نیست خونتون...
عشق تو برد همه هوش و حواسم را برد همه درد و غصه هایم را تو باش و بر دلم پادشاهی کن تو بر دلم حکم فرمایی کن ای جان جانانم تویی مهربانم تویی همیشه همزبانم چه گویم از این دل دیوانه ام که تو مجنونم کردی و عاشقم چشمانم...
ولی من میگم : هر چقدر که دستاتو محکم بگیره، با صدای بلند داد بزنه که دوستت داره، کل خیابونا رو باهات قدم بزنه ، حتی اگه بگه همیشه می مونه . تو دل خوش نکن . زندگی همیشه بی رحم تر از اونیه که بذاره با عشق حالمون خوب...
هنوز خوشبختی نفس می کشد در هر قهقه مستانه کودکان... و هنوز عشق ضربان دارد... در بین گیس های دخترک که با دستان پینه بسته پدر بافته می شود... هر چند ضعیف... اما هنوز خوشبختی نفس می کشد... و عشق ضربان دارد...
روزهایم رد پاى باد و باران با من است شب بجاى خواب اندوه فراوان بامن است تا تو برگردی و فانوس دلم روشن شود ظلمت و اندوه و درد و چشم گریان با من است رفتی و چون رشته ای سردرگمم در کار خویش پیله های بسته ی پیدا و...
عِشق هَمین اَست یک ذَره اَز "تو"میشَود تَمام مَن
خدایا ، من یوسفی موافق عشقم ،، در چاه روَم زلیخای نازل می شود!؟ ارس آرامی
