متن عشق

بوی باران که می‌آید، انگار نامت دوباره در دلم زنده می‌شود.
نه تویی، نه آن روزها… اما هنوز چیزی در من تپش می‌کند.

وقتی دستت در دستانم است، جهان آرام می‌شود.
نگاهت پنجره‌ای به فردایی روشن است،
و لبخندت مرا به یاد می‌آورد که زندگی ارزش جنگیدن دارد.
با تو، حتی تاریکی هم راهی به سوی نور پیدا می‌کند.

دستت را می‌گیرم، حتی اگر نباید.
نفس‌هایم روی گردنت می‌لغزد و دیوارها راز ما را می‌شنوند.
هر نگاهت در من آتشی ممنوع می‌افروزد، و من بیشتر می‌خواهم…
با جسارتی که مرزها را می‌شکند، تو را به خودم می‌کشم.

عشقِ ما،
آتش زیر خاکستر است،
نمی‌سوزاند اما نمی‌گذارد بخوابم،
هر نگاهت،
خطری‌ست که با دل می‌پذیرم،
و هر بوسه‌ات،
طعمه‌ای‌ست برای دیوانگیِ دل…

ما دو نفریم در بازیِ ممنوعه،
که هیچ قاعده‌ای برایش نیست،
جز تپیدنِ دیوانه‌وارِ این دلِ بی‌قرار.

هر انسانی که در زندگی‌مان می‌آید،
آینه‌ای‌ست از فضائل و رذائل ما،
عشق و نفرت‌مان،
زیبایی و زشتی‌مان.

سکوت کردی،
اما لب‌هایت
هنوز روی گردنم شعر می‌خوانند…
بی‌صدا،
بی‌رحم،
بی‌تو.

هر شب،
لمسِ خیالت
روی تنِ خسته‌ام می‌ریزد،
مثل باران،
بی‌اجازه،
بی‌امان…

در آغوش تو،
جهان معنایی نداشت،
جز صدای قلبت،
که بی‌اذنِ من،
شعر می‌سرود روی تنم...

صبح است هوایِ دل ربودن با من

بال و پــرِ احـساس گشودن با من

لطفی کن و تـو فقط بمان یارِ دلم

از تو دو بغل عشـق سرودن با من

‌‌
اینطور نیست که ماندنی باشند؛
خاطره ها، گاه فراموش هم می‌شوند.
درست در خاطرم نیست از کی دوستم داشتی..
اما وقتی گفتی چشمانت سارق قلبم شده اند،
چند شب از فرط ترس دلدادگی خوابم نبرد.
درست یادم نیست چه زمان بی پروا دستانم را گرفتی!!!
قرار چهارم بود یا..........

مرا بشنو؛
آنگاه که آوای گرم عاشقانه های معین در گوشت می پیچد"
و مدام دکمه تکرار را می زنی..

وقتی که صدای مرغان عشقِ باغ،
دوستت دارم های مرا در گوشت زمزمه می کنند.

مرا بشنو؛
با شنیدن اولین جانمی که در پاسخ صدای نامم دادم "
آخرین بارش...

لب‌هایت بوسه‌گاه من است،
و هر لمسِ تو،
شعرِ تازه‌ای‌ست که روی پوستِ تنم نقش می‌بندد.
عشق، یعنی تو در آغوشم،
بی‌هیچ فاصله‌ای...

لب‌هایت بوسه‌گاه من است،
و هر لمسِ تو،
شعرِ تازه‌ای‌ست که روی پوستِ تنم نقش می‌بندد.
عشق، یعنی تو در آغوشم،
بی‌هیچ فاصله‌ای...

هوای تو بوی سیب دارد،
می‌وزد با نسیمِ خاطره‌ها،
و من در همین جمعه‌های بی‌قرار،
تا همیشه در انتظار تو می‌مانم.

دلم کنار تو خانه‌ای دارد
که هیچ طوفانی نمی‌تواند آن را لرزان کند،
حتی وقتی دست‌هایم دور از توست،
قلبم هنوز آتش عشق را روشن نگه می‌دارد.

دوست داشتن حکایت عجیبی دارد
با یک نگاه ساده ی او
به همین سادگی من دیوانه شدم...

چشمان من اسرار و نگاهت پی انکار
بین منو تو فرسنگ فرسنگ دیوار
دل دل نکنم مطلب دل ندارد انکار
اشعار تو خواندم و شدم عاشق بیمار

قهریم
اما سایه هایمان بر دیوار
یکدیگر را در آغوش کشیده اند…

هر رفتنی، جهانی را با خود می‌برد،
و من در همان جهانِ خالی، تنها قدم می‌زنم…

دست‌هایم به تو نمی‌رسد،
اما قلبم همیشه دنبال توست…

دلربایی میکند.
در قلبم آن چشمان تو.

نایاب ترین عشق جهانم شده ای.

بودنت حس قشنگیست،
که فراموش شدنی نیست.

کمی بیشتر کنارم بمان
زیر آن باران پاییزی که
التماس هایم را ندیدی
اشک هایم گلاویز با باران
بازهم ندیدی
اما اینجا نه پاییز نه باران نه دنیای واقعی است
این خواب به صد بیداری می ارزد
پس تو را جان کسی که دوستش داری
کمی بیشتر بمان ...