متن عشق

من و عشق، پیوندی دیرینه داریم!

کودک که بودم، گل ها را دوست داشتم
و
اینک، تو را...

غزاله غفارزاده

محصور نیست...


غرق دریا میشوم دریا برایم شور نیست
دست دریا میزند بر شانه هایم کور نیست
عاقبت این عشق را با خود به یغما میبرند
ای دل دیوانه این دریا مگر محصور نیست

چه زیباست سحر که چشمهایت را باز میکنی ببینی کسی قبل از خودت به پیشواز دوست داشتن هایت آمده است،سحرمان به خیر میشود وقتی برای هم عشق به ارمغان می آوریم.

برای جوشش یک شعر کوتاه بمان
حداقل عاشق تا نیمه این راه بمان

بی تو زندگی برای من ممکن نیست
ای عشق آه نکش آه نرو ، آه بمان

درد فراق آمد و عشق از دلم نرفت

ای روزگار! سیلیِ محکمتری بزن

قلبمو عادت بده
به عاشقانه مردن
از عشق زنده بودن
از عشق جون سپردن
عشق من عاشقم باش

برشی از ترانه

دلآرام​​​​​​​
رشته ی افکار ما و گوشه ای از شال تو
لحظه ها جامانده در تقویم ماه و سال تو

گرچه میخواهم به شعر خود بپردازم ولی
مصرعی کو بهتر از پرسیدن احوال تو

دیدن باغ بهشتم با دو چشم تو خوشست
مثل بادی می کشانم خویش را دنبال تو...

جانا
من اینجا
اینقدر حالم خوب است
که نگو نپرس...
اما باورش با تو

اشک باران

ساز زندگی
با دوست داشتن و
مهربانی کوک می شود.
با شور بزن ،
از عشق بخوان،❤️
تا برایت زیبا برقصد.

عشق زندگی کردن در لحظه است
در دیروز ماندن و گرفتار برایِ فردا زندگی کردن،
در دنیایی که به سرعت در حالِ حرکت است
بی حرکت ایستادن است
و این یعنی نادیده گرفتنِ لحظه ها
لحظه هایی که آینده را می سازند
عشق،همین حالا زندگی کردن است

من عادت به رفتن نداشتم . . . . . . تو . . . بند کفش هایم را محکم کردی . . .

اشک باران

عشق یعنی ...
عشق فراموش کردن خود در وجود کسی است که همیشه و در همه حال ما را به یاد دارد.

اشک باران

تو فقط مال همین قلب پر احساس منی
منم آن مزرعه ی عشق ، تو آن داس منی

هر کسی در دل من نیست عزیزم بخدا
به که گویم که تو آن برگ گل یاس منی

به رطب زار لبت بوسه ای مهمان بشوم
چون که سرخ است و ملس...

مرا عشقم صدا کن تا بریزم عشق سراپایت
مرا آن نیمه دیگر بدان بر روح تنهایت

که مست در کوچه یادت هم اکنون سخت ویرانم
کمک کن عاشقت اکنون رها گردد ز غمهایت

به یادت پرسه خواهم زد غریبانه در این شب ها
کمک کن یک شبح باشم درون غار...

من اگر روزی بخواهم عشق نقاشی کنم
یکطرف دل یکطرف اعجاز را خواهم کشید

نقش تنهایی خود را یک قناری در قفس
آنطرف با عشق تو پرواز را خواهم کشید

عاشقی را گر بخواهم با قلم معنا کنم
نقشی از یک کوچِ بی آغاز را خواهم کشید

گر بگویی عشق...

گاهی بی هیچ بهانه ای کسی را دوست داری.
اما گاهی با هزار دلیل هم نمی توانی یکی را دوست داشته باشی
دوست داشتن ، دلیل نمیخواهد
این رفتنه که تنها با یک دلیل هم می شه رفت

اشک باران

من گفتگوهای طولانیِ قبل خواب را دوست دارم
آنجایی که هر دومان خیره به سقف
سر یک جمله ساده اما دلچسب
روی شانه ،
سمتِ هم بر می گردیم…
عزیزم ، جانِ دلم از عمق جان دوستت دارم
...بوس شبانه

اشک باران

زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلند.
زندگی شیرین است، مثل شیرینی یک روز قشنگ.
زندگی رویایی است، مثل رویای یک کودک ناز.
زندگی زیبایی است، مثل زیبایی یک غنچه ی باز.
زندگی تک تک این ساعتهاست،
زندگی چرخش این عقربه هاست،

زندگی مثل زمان در گذر است….

اشک...

جاده لحظه به لحظه با من می آید
گویی کنجکاو است که برای دیدار چه کسی چنین بیتابم !!!
اگر می دانست برای دیدن جان دلم است
جاده زودتر از من خودش را به تو می رساند

اشک باران

رفتن فعل قشنگی نیست ؛ با من فقط راه بیا …
مقصد مهم نیست
لذت بردن از مسیر آن هم 2 تایی لذت بیشتری دارد

اشک باران

عشق
مَرکَبِ حرکت است
نه مقصد حرکت...
حجت اله حبیبی

عشق درد است اما تو دلیلش باشی هیچ عیبی ندارد

تا زمانی که با هم هستیم ، حاضرم هر دردی را تجربه کنم

اشک باران

عشق هیچ سن و رنگ پوستی ندارد...
هیچ ترس و شرمی ندارد...
هیچ مرزی...
همین باعث زیبایی آن می شود.
شما نمی توانید برای عشق پیش بینی کنید، اما می توانید روح خود را آزاد کنید تا آن را دریافت کند
عشق واقعی هیچ حد و مرزی نمی شناسد ....

احساسی که من به او دارم شبیه ضربان قلب است . فقط نمیدانم چرا گاه گاهی تند تند میزند
گویی فهمیده وقت سفر و کوچ است . و هنوز قلبم نمیداند کسی که سرطان دارد ، نه علم برایش کاری میکند و نه ثروت به کارش می آید... M M...