متن غمگین عاشقانه

جـــای خـــالیـــت،
تلخ تر از آن قهوه ی تلخ ایست
که هر صبح با یادت مینوشم.

به هوای تو، من
تو خیال خودم
بی تو پرسه زدم
منو برد به همان
شبی که به چشای تو زُل میزدم
من به دنیای تو با این احساسِ ناب
عادت کردم، عادت کردم
بعد از آن شب سرد
هر نگاه تو را عبادت کردم
آه که نبودت به من...

باد می‌وزد،
و من
در پیچ‌و‌تاب شال گردنم
دنبال ردِ آغوشت می‌گردم…
تو نیستی،
اما پاییز
همه‌چیز را به یادت می‌آورد

جــان בل،
خستم از این بــے تــو بوבن ها
بـــہ فـریــاבم بــرس.

جــان בل،
خستم از این بــے تــو نبوבن ها
بـــہ فــریــاבم بــرس.

بـے تو בر هر نفسم،
پاییز בر جریان است.

در غیاب تارهای بی کوک و کمان ،
غصه می سوزد مرا
کوچه میخواند تو را
باغبان از کوچه باغات رفته ست!
آسمان بی حوصله ،
حجم هوا ابری شده
ناودان دلتنگ شرشر ست!
دل هوای یار دیرین کرده و
چتر هوای خیس شدن!
بیا و باران را گو
که...

مملو است בر خاطراتم،
رב پاے چشم تـــــو...

عمریست کـہ בلتنگ توام،
جاے تو خالیست کجایی؟

بایـב فــــراموشت کنم،
کـہ جز این چاره בگر نیست مرا.

بگذار بگویم
در نبودت
قلبم چقدر تیر کشیده است ؟!
خوب که فکر میکنم
من تیر باران شده ام .‌‌

بـــے تــو...
سهم من از این شهر شلوغ، فقط تنهایست.

بـے تــو...
آوارـہ ترین شاعر این شهر منم من.

بے تـفـاوت از کنارش رב شـבم اما هنوز،
یاבم هست کـہ בر بنـב نگاهش گرفتارم کرבـ

چه سخته که: نباشی پیشِ قلبم

نگیری، از من احساساتِ مبهم

تو می‌دونی نفس هستی برایم

نکن حالِ هوای حسّمو دم

بے تـفـاوت از کنارش رב شـבم اما هنوز،
בلــم آن بنـב نگاهش را تمنــا میکنـב.

پشت سکوت هر شبم،
یاב تو جریان בارב.

من دلیل اشک هایم را نمی دانم!
اما میدانم اگر....
تو در آغوشم بگیری، خوب میشوم.

چقدر خونه برام بودی
چقدر دستات واسم کوه بود
چقدر قلبم برات میزد!
چقدر آرامشم خوب بود
ولی حالا کجاست قلبت؟
چرا دنیا برام سرده؟!
هر جای جهان باشی
چشام
پی تو
میگرده...

בر هـــراســـم،
کـہ مباבا ز لبت بوسـہ نچینم و بمیرم یک בم.

اما زبانم لال اگر روزی نباشی
بامن کسی غیراز خیالت  همنشین نیست

‏از دردِ فراغت تا عمق جانم ترک برداشته است،
‏مــن هــمان چیـنی بنــدزده‌ام کـه مَــثَلِ دورانـم!

تــــو شیرین ترین...
قسمت این בاستان تلخی.

گفته بودند فراموشت خواهد شد
من فراموش کردم آری
که فراموشت کنم