. در این زمانه گناهی که مهربانی کرد به من بگو که بدانم کدام جانی کرد؟ سلام کردم و چون دیگران نشستم، او میان این همه آدم مرا نشانی کرد نگاه کرد؛ سپس خیره شد؛ سپس برخاست اگر چه خنده من نیز همزمانی کرد گرفت دست مرا مثل قایقی کوچک...
نادر ابراهیمی: آتش بدونِ دود نمیشود، جوان بدونِ گناه !
برای دلبری قطعاً سپاهی تازه میخواهد که دل بردن از او هربار راهی تازه میخواهد خسارت دیده از آن عشق طوفانی چه ها دارد؟! که چون طفل یتیمی او، پناهی تازه می خواهد! به بار آورده افکارش هیاهوهای بسیاری برای خطّ زدن بر آن، سیاهی تازه می خواهد زلیخایی که...
گناه قلبم، چیزی جز عاشقی نبود... عاشقی کردن هم جرم نبود، اما گناه بود... و چه گناهی شیرین تر از عشقی که به تو دارم...؟! برای گناه عاشقی، هیچ حکم و محکومیتی را در نظر نمی گیرند... فردی که عاشق می شود، هر چقدر هم که گناهش سنگین باشد، نمی...
گناهِ تازه ام باش مثل_گندم مثل_سیب من به جهنمِ با تو مشتاق ترم تا بهشت بی تو...
نمیفهمم چرا در این دنیا دل شکستن،بی مهری و نامهربونی شده مد هر سال،شده از واجبات زندگی. «کاش خداوند روزی به این مردم بفهماند کسی که دلش را شکانده ای اشرف مخلوقات من است،جدا از اشنا و فامیل بودن من مسلمانم شکستن دل هر ادمی گناه بزرگی به بار دارد»...
با انار سرخ لب هایش فریبم داد ومن روزه خواری هم اگر کردم گناهم پای عشق!
همه ی وجودم را میگویم لحظه ای دلم برای درماندگی اش سوخت. دستی نبود ک تکه های خورد شده اش را جمع کند . خودش را بند کسی کرده بود ک هیچ نمی فهمید از عشق، هیچ نمی دانست از علاقه،هیچ درکی از دوست داشتن نداشت. مگر چ گناهی کرده...
تو بیا ... مست در آغوش من و دل خوش دار ... مستیَ ت با بغلت هر دو گناهش با من ...!!
دلم بی تاب و حیران است هوای دلبرش دارد هوای شال خوش رنگی، که مه رو بر سرش دارد دلم طفلی شده یارا،هوایِ مادرش کرده هوایِ تسبیح و مهر و نماز و چادرش کرده دلم گشته چو مجنونی،که لیلایش سفرکرده و او را در بیابانی،خراب و دربه در کرده دلم...
تنها کسانی که حق دارند واقعا گناه کنند، کسانی هستند که می توانند گناه کنند و بخندند.
اگرلمس تن تو گناه است من عاشقانه آن گناه را دوست دارم و نوید آن آتش جهنم رانیز
شیرینی لبانت را آنگاه حس کردم که وقتی تورا بوسیدم زنبورعسلی روی لبانم نشست ومن درکندوی نگاهت به تماشای زیباترین گل نشستم وتوسینه مرمرین ات را به شهوانی ترین نگاهمان گستراندی ومرابه هرچه گناه بود قهقه خنداندی
از آخرین بار که عکست را بوسیدم، بسیار پیر شده ام، ای زنی که غم لبخندش را دوست دارم. از آن آخرین بار، که ازحروف کلمه تراشیدم و به پای نبودنت ریختم، تکه تکه از دست رفته ام، همان طور که شاعری که دوستش داری گفته بود. هربار به آسمان...
عشق دوم هم دروغ و هم گناهی دیگرست دل بریدن ها مکرر راه راهی دیگرست قلب هر کس خانه ی پاک خداوندست وبس عاشقی کردن بجز او اشتباهی دیگرست با نگاهی دل نبندی، گول احساست مخور جستجو کن، حاکم قلب تو شاهی دیگرست با صداقت دوستی کردی که هم رزمت...
با وسوسه در نگاه تو حل شده ام در بوسه ی گاه گاه تو حل شده ام آغوش به خاطرت گشودم ای عشق برگرد! که در گناه تو حل شده ام
با خیال تو به سر بردن، اگر هست گناه با خبر باش که من، غرق گناهم همه عمر …
دلم را به تو دادم؛ به تویی که اهل ماندن نبودی. از همان اول، رفتنی بودی و من این را خوب می دانستم؛ ولی به روی خود نمی آوردم. حال تو رفته ای و دلم را نیز با خود برده ای و من همچنان در انتظارم. البته نه در انتظار...
گاهی اوقات به تحریر آورم افکارِ خویش را و محکوم می کنم رویداد های پس و پیش را. چشم ها را می بندم و هجوم می برم به عقیده ها جای هیچ انکار نیست، من پرم از حیله و فریب ها. گویم که، چه موجودیست این جهانِ پست؟ هیچ بود...
به کدامین گناه دل کندی از من و این دلی که عاشق بود از همین من که دوستت می داشت از وجودم که با تو صادق بود به کدامین گناه محکومم من نگفتم که عاشقت هستم؟ حکم کردی نبودنت را...حیف به تو اصلا چگونه دل بستم؟
چه تلخ است شرمساری کبیر از جفای صغیر... چه سخت است رجعت حرف اُلفت از شهوت کُلفت... آه که چه بد غلامانی بودیم که حرف خالق را به شهوتی زود گذر برگرداندیم و با پاره ای از روحش با تمام وجود گناه کردیم و هر چه گذشت از شرافت دورتر...
به این خوشیم که شام سیاه، کوتاه است چه سود؟ فرصت دیدار ماه کوتاه است . حباب آه کشید و به نیستی پیوست که عمر، مثل بلندای آه کوتاه است . دو پلک مهلت دیدار هم به شرم گذشت چقدر وقت برای گناه کوتاه است
اندوه را می تکانَد از یقه پیراهنم انگشتانی که جمعیّتِ یاری است به گاهِ تنهایی در تو نگاه می کنم، شعر فراموشم می شود ای ابر بردبار که آسمان اتاق را به حرکت درمی آوری و چون قصیده ای بلند بر من فرود می آیی! لبخندت عفو عمومی است بر...
بار دیگر انتظار بانگ زیبای اذان بار دیگر خلوت دل با خدای مهربان بستن چشم و دل و ذهن و زبانت بر گناه روزه داری، یاریِ افتادگان ناتوان
