متن آرامش شبانه

گویند دوای درد هجران خواب است
بیداریِ شب بزرگ ترین مرداب است
یک شب که رساند خیال تو جان بر لب
خوابیدم و آمدی به خوابم آن شب

در هجومِ بی‌قراری‌ها، همیشه چشم‌هایی بیدارند... همان‌ها که سایه‌ی قدم‌هایشان، آرامشِ شب‌های ماست.

میان جشن‌ها و خنده‌ها، کسانی هستند که سکوت و امنیت، میراثِ حضورِ بی‌ادعایشان است.

به شما که پاسدارِ آرامشِ این سرزمین‌اید—دست‌مریزاد! نوروزتان به لطافتِ صلح، دل‌تان به وسعتِ آرامش...

چقدر روی این تخت
فکر کردن می‌چسبد!
فکر کردن به یک بیداریِ طولانی
فکر کردن به ماورای رویا
به صدای پایی
که بلند بلند گام بر می‌دارد
به دست‌هایی
که از کنترل خارج‌اند
به تلویزیونی که قادر است
با صدای نامفهوم
جای خالیِ حرف‌های دلخواه را
در گوش پُر کند...

سرشار‌ از احساس است،
شعرِ زندگی با تو؛
وقتی که:
صبح،
از مَطلعِ آفتابگردانِ بوسه‌هایت،
شکوفا می‌گردم؛
و شب،
در مَقطعِ شب‌بوی آغوشت،
آرام می‌گیرم!

شب تنها همـבمیست کـہ ما را בر سکوت بـہ آرامش مے خوانـב
شب تنها مونسیت کـہ ما را با صـבاے جیک جیک پرنـבگاט آرام مے کنـב..
شب تنها یاریست کـہ با صـבاے نت باراט و ،وزش آرام باב برایماט لالایے مے خوانـב ..
شب پر از اسرار است ؋ـقط کا؋ـیست...

آرامش شب‌هایم نفس‌هایت را می‌شنوم وقتی در خیالم پرسه می‌زنی
و من،
تمام هستی ام را به تو می‌سپارم
ای یار جاودانم خیالت همیشه در قلبم است

شب هایم بخیر نمی شود
باید که باشد
و در تمام لحظه هایم تکرار شود
مرا از عطر نفس هایش سیراب کند
و با فانوس چشم هایش
ویرانه ی تاریک قلبم را روشن سازد
شب های بی کسی ام
هرگز بخیر نمی شوند
مگر اینکه به جای تیک تاک ساعت...

امشب تـو بیـا دمی هماغوشم باش
هم‌صحبت شب‌های غزلپوشم باش

از باده ی بوسه‌های خود مستم کن
آرامـش جـرعه‌‌هــای دَمنوشم باش