متن آغوش امن

مرا در شب بازوانت سفر ده
بی‌پروا، بی‌مرز، بی‌سایه
تا تمام من،
تمامِ تو شود
و بعد… هیچ

سرشار‌ از احساس است،
شعرِ زندگی با تو؛
وقتی که:
صبح،
از مَطلعِ آفتابگردانِ بوسه‌هایت،
شکوفا می‌گردم؛
و شب،
در مَقطعِ شب‌بوی آغوشت،
آرام می‌گیرم!

و بعد از تو، دلم هر شب به یادت غرقِ باران شد
صدایم در گلو ماند و نگاهم بی‌تو ویران شد

اگر روزی بیایی باز به شوقِ آن نگاهِ تو
دوباره باز می‌گردد تمامِ من به راهِ تو

تو را در خواب می‌بینم میانِ موجِ موهایت
جهان در سینه‌ام گم...

گاهی
از لالایی سحر امیز صدایت
می شوم آواز خوان امیدی
که هر شب تار
روشنایی اش را
از فروغ
به عاریه گرفته بود
تا برای ملاقات با محرمانه ترین غزل هایت
تنها
گهواره ی آغوش تو را ببیند

دستت را اگر بدهی،
می‌برمت تا خوابِ خودم —
آنجا که مرزِ بیداری و رؤیا
به نرمیِ پوستِ توست.

وقتی اشتباه میکنم دوستم داشته باش
وقتی میترسم بغلم کن
وقتی میخام برم جلومو بگیر
من به تنها چیزی که نیاز دارم تویی.

کاش تنها زندانیِ انفرادیِ آغوشت بودم ،

که حکمِ اَبدِ عشق را بی‌هیچ عفو، می‌پذیرفتم...

نه دیواری می‌خواستم، نه پنجره‌ای، نه آزادی —
فقط نفس‌هایت... که سهمِ هوای من باشند.

کشوری به نام آغوش تو

بگذار این بارانِ خاکستری،
تمام شهر را بشوید،
خیابان را،
خاطراتِ فلزیِ ماشین‌ها را.
جهان، امروز، چیزی نیست
جز سمفونیِ مرطوبِ پاییز.

و تو،
که موهایت، شرابیِ همان افراهای دوردست،
و لبخندت،
آخرین گلِ سرخِ بازمانده از تابستان است.
نمی‌خواهم نامت را بدانم،
نمی‌خواهم بدانم...

بیا آغوش امن این تن بیمار من باش

در آغوشم بگیر،
نترس من هنوز هم
در دوست داشتنت، بی‌پناه‌ترینم.


_دنیاکیانی

خلوتی میخواهم و آغوش امن و گرم تو.

و عشق...
ربنای قلبی است که با نامت می‌تپد،
نمازی که در محراب نگاهت قامت می‌بندد.
تو که می‌آیی،
تمام واژه‌ها وضو می‌گیرند،
و هر نفس،
شعری ناتمام از دوست داشتن می‌شود.

من،
در لحظه‌های بی‌قراری،
به سجده‌ی آغوشت پناه می‌برم،
جایی که تمام اضطراب‌ها،
مثل غبار از روحم فرو...

رهایم کن
بسپرم به خاطراتم
دیگر گردش دروادی تنهایی خاطراتم ممنوعه نیست جان دلم
تصور خیالت را آنچنان که دلم میخواهد پروازش میدهم برپهنه آسمان قلبم
آغوشت امن وجودم
نه پشت پرده هراس پنهان میشوم و نه پاهایم در تراس نگرانی ، سُر میخورد.

گاهی امنیت همه اش خلاصه میشود به یک آغوش امن، به یک بوسه از ته دل، به یک دوستت دارم ناب از شخص مورد نظر، به یک دلم برایت تنگ شده، به یک چشم هایت چرا نم دارد؟، به یک من اینجایم، دلم آنجاست که تو هستی. امنیت ساده تر...

به دست دوست یا که به آغوش امن عشق
این بار اعتماد کنی، خاک بر سرت؛

همین حالا جگرگوشه هایتان را بیدار کنید دختران ایرانمان را و در آغوششان بگیرید و به آنها بگویید مایملک هیچ اهریمن داس به دستی نیستند. به آنها بگویید به دنیا آمده اند تا زندگی کنند با همه درست ها و نادرست هایشان با همه تصمیم های صحیح و غلط شان...

دست های پر توانت ، همیشه بزرگ ترین حامی زندگی ام بوده و آغوش امن تو بهترین جا برای فراموشی غم های زندگیم . روزت مبارک مرد زندگیم ، دوستت دارم . . .