متن آرامش

پدرم دفتر شعری آورد
تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند
و مرا برد به آرامش زیبای یقین
زندگی شاید شعر پدرم بود که خواند

آغوشِ تو،،،
ساحلِ آرامشِ من است...
¤¤¤
دریا،،،
توفانی است!



(رها)
کتاب عشق پایکوبی می کند!

بالاخره یک صبح بیدار می شویم
و می بینیم که برف باریده...
یک برف ساکت و آرام
همه جا را یک سکوت سفید فرا گرفته
و دیگر نه خبری از خون و خون ریزی خواهد بود،
نه صدای مسلسل،
نه صدای زوزه ی گرگ ها ...
بالاخره یک روز صبح...

کسی باشد
که عرض شانه های پهن
مردانه اش ناخداگاه شود ارامش و
قرار دل بیقرارمان
کسی که وقتی به چشمانش خیره
می شوی
دلت قرص شود برای تمام نا آرامی های
پیش روی زندگی...

با چشم هایت حرف دارم
می خواهم ناگفته های بسیاری را برایت بگویم
از بهار
از بغض های نبودنت
از نامه های چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمی کنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
اما
دلتنگی آغوشت
رهایم نمی کند
به راستی
عشق بزرگترین آرامش جهان...

عید تویی که هر سال آرامش را تحویلم میدهی
عشق تویی که هر عید نو میشوی در من

کسی باشد
که عرض شانه های پهن
مردانه اش ناخداگاه شود ارامش و
قرار دل بیقرارمان
کسی که وقتی به چشمانش خیره
می شوی
دلت قرص شود برای تمام نا آرامی های
پیش روی زندگی...

آرامش جانی،
این بهترین
تعبیر از تمامی توست...

به دست خود شده ام من اسیر و زندانیت
تمام دار و ندارم فدا و ارزانیت
.
به پاگشای تو در شهر از همان دیشب
به صف شدند همه تا شوند قربانیت
.
به رغم حالت آرام و سر به زیرت باز
به هم زده ست جهان را عبور طوفانیت...

تعهد،
یعنی یک نفر از یک گوشه ی شهر،
و دیگری از گوشه ی دیگرش،
مینشینَند به جمع کردن خاطرات یک نفره شان،
و شروع میکنند برای یک عمرِ باهم بودن؛
یعنی دو نفری که قرار است
هر چه دارند
تقسیم کنند برای سال ها زندگی،
"تعهد" یعنی که هر...

موسیقی آغوشت
آرامش آسمانی تا بی نهایت آبی ست
بال در بال شدن با تو
در لاجورد عالی عشق
چه رویای زیبائی ست :)

یکی از قشنگترین انواع خودکفایی،خودکفایی آرامش است؛ قراری درونی که هیچ کس و هیچ چیز نتواند خش بیندازد و لب پّرّش کند و اگر بیقراری ای هم هست (که باید باشد) ارادی ست و دل تشخیص داده که حالا باید سر برود کاسه آرامش... که حالا ورِ انسان مدار دلت...

من از برای عشق
یک جفت چَشمانت را بر میدارم
و یک عمر آرامشش را!
.
تو اما برای شیدایی، کافی ست لبخند بزنی،
تا من همه ام را، قربانی آن منحنیِ طنازت کنم...
.

من زن خلق شدم... نه برای درحسرت یک بوسه ماندن...برای خلق بوسه ای ازجنس آرامش...
من زن نشدم که همخواب آدمهای بیخواب شوم...،زن شدم که برای خواب کسی رویا شوم...
من زن نشدم که درتنهایی ام حسرت آغوشی عاشقانه را داشته باشم... زن شدم... تا اغوشی درتنهایی عشقم باشم.

با سازِ عاشقانه هایت برقص!
دورِ خودت حِصاری بکش از جنس ِ آرامش !
چشم هایت را فقط به روی ِ زیبایی ها بازکن و
گوش هایت را با
مِلودیِ مهربانِ کائنات نوازش ده!
خودت را دوست بدار،
به خودت تِکیه کن و
شانه به شانه ی خودت راه برو...

موقع رفتن
چشمانش را تقسیم کرد ؛
سیاهی اش به روزگارِ من رسید ،
آرامشش به دیگری!

دریا ساده است ...معادله ای سخت ندارد ...واضح و شفاف است ...دریا همیشه من را به یاد آدمهایی می اندازد که سخی و دلپذیرند ...بخشنده و بزرگوارند ...آرام و متین اند... پوششی بر دره ها و صخره ها و زخم های خویشند....عمقشان را نمی بینی ...زخمشان را لمس نمی کنی...

جمعه حال خوب میخواهد .
دل روشن
دل روشن معنی اش زندگی بدون مشکل نیست،اصلا مگر زندگی هم بدون مشکل و سختی میشود؟
دل روشن یعنی آرامش نسبی،یعنی وجدان آسوده یعنی دنبال شر نگشتن یعنی مراقبت از همان چهارتا خیر زندگی ..
من برای هر جمعه ات دل روشن آرزو...

و در ساحل چشمانت آرامشی عظیم لنگر انداخته است...

لیلا قهرمانی آرمینا

عشق به همین همدیگه رو فهمیدنه، به اینکه بدونم تو دلت چه خبره و چی حالتو بهتر میکنه، به اینکه فکر نکنم چی به نفع منه، فقط فکر کنم چی برای تو خوبه، به اینکه اگه عاشقِ توِ پرنده شدم، برات قفس نسازم و بدونم دوست داری پرواز کنی و...

ای کودک
در پستوی دلتنگیم خفته ام
تا که تصویرت را در ذهنم نقاشی کنم
لبخندها زده ام به سرنوشت تلخم
و عجباء که تنها لبخند اعجازم تو هستی کودکم
تو را من در آیات گلهای شقایق دیده ام
تو را من در اذان طلوع ستارگان دیده ام
فریادم خموش...

من اگر پسر بودم؛
همیشه آرزو میکردم،
دختری بیاید که نگاهش غزلِ حافظ باشد و لب هایش مثنوی معنوی!
در هیاهویِ این زندگیِ مدرن،
هر روز برایم شعر دَم کند و حکایت بپزد!
دلم ضعف برود برایِ
گل هایِ دامنش،
چشم و ابرویِ قاجاری اش،
گونه هایِ همیشه گل انداخته...

جُز تو
کسی نیست آرامِشِ جانَم

دوستَت دارم
گاهی تنها گفتنِ همین کلمه میتواند
مَنِ آشوب را آرام کند...!
نمیخواهی
دلیلِ آرامشَم باشی ...؟