متن انتظار

مریم باشد یا رز سرخ
گلایل باشد یا یاس بنفش
فرقی نمی کند.
زیباترین گل ها، گل های بازیگوشی اند
که در انتظار آمدن زنی
در پشت یک مرد پنهان می شوند!

خزان شد و نیامدی
به لب رسیده جان من

نیامدی و بهز دل
گرفته در هوای تو !

گرفته بوی عطر تو
تمام خاطرات من

نشسته روی دامنم
غبار رد پای تو !

بوسه هایت را هنوز گل نداده،
پشت نفس هایت حبس کردی
و انتظار چشم هایم را ندیده،
از کنارم گذشتی

محبوبه شب

با آن که همیشه با دلم ،همدردی
دیوانه ی عشق و انتظارم کردی
بر پنجره های کوچک خانه ی ما
گل چیده شده ردیف، تا برگردی

دیگر نه گلویم تحمل بغض دارد؛
نه چشم هایم اشکی برای ریختن؛
حالا چند سال است که در انتظار برگشتن تو تنها به درب خانه خیره مانده ام؛ بی هیچ حرف و شکایتی...
نویسنده: علیرضاسکاکی

اندیشه و سکوت

بغض و انتظار

چهارگوشه تقدیرمان اینست !

خواستم بگویم دوستت دارم
اما جمله ها ابترند
پشت این ظاهر بی خیال
دو چشم خیس
شوری انتظار را شره می کنند
غمگین نیستم
خسته[بودم و حالا] نیستم
شادم
که داشتن و داشته شدن
رویداد دو سویه شادی ست
بیش از هر آنچه بگویم
دلتنگم
آخر در دست های دوستت...

این روزها دلم خونِ خون است؛

مثل اناری بازمانده از شاخه ای که چشم به در دوخته تا تو بیایی و او را از شاخه بچینی
من اَنارِ آبانم
دل تنگت که میشوم ، بغض هایم می ترکد
من تا آخرین انارِ روی درختِ این پاییز ، به انتظارت خواهم...

ما که انتظارِ اتفاق های خاصی نداشتیم آقا! ما می خواستیم بدون اینکه حواسمان به خبرهای تلخِ تلویزیون باشد، برای خودمان چای درست کنیم و کتاب بخوانیم و شب ها چند قسمت از سریالی را پشت سرهم ببینیم و جوری خوابمان ببرد که یادمان برود اطرفمان چه ها گذشته. ما...

از روزی
که گلهای سرخ دوست داشتنت
بر سرزمین دلم روییده
دیگر هیچ باد و بارانی و هیچ پاییزی
غمگینم نمیکند …
و قسم، به تمام درخت های عاشقی
که یک روز بی صبرانه پیشانی بهار را میبوسند
با چشمهایم به راهت …
با قلبم به نامت …
و با...

بسم رب المهدی
نشسته ام در آستان انتظار یادی که ؛
قطعا آمدنش ؛ تنها راه نجات بشری ست
وقتی که _او_ رفت من نبودم
نمی دانم وقت آمدنش من هستم ؟ ؛
★★★★★
... با من بگو از آمدنت ؛
_آیا روز بازگشت به دنیای پردرد ما !؛
من...

خورشید امروز دامن خال دار اش را پوشیده بود و در آسمانِ آبی تر از همیشه دل از ابرهای سفید میبرد

امروز ذهن خسته یِ حرفای عجیب ، به دور تمام نگرانی هایش پیله ی امید بست و در انتظار پروانه شدن اشان نشست

امروز خبری از دلشوره های کال...

جاده چای تلخش
را
به انتظار تو
شیرین حل میکند

قناری در قفس
آواز نمی خواند
دانه نمی خورد
آب نمی نوشید
قناری غمگین بود
گفتشم: اگر این چنین ادامه دهی زنده نخواهی بود
گفت :فرق نمی کند
گفتم:زندگی عزیز است
گفت : این زندگی برای تو عزیزِ
من خسته شدم
قفس را باز کردم گفتم:پرواز کن تو آزادی...
اشک...

پنجشنبه است
و عطر خواستنت
دوباره گیج می کند ثانیه های بیقرار را ...
.

تو کجای جهان منی
ای نزدیک ترین دور !
که من سالهاست
پنجشنبه را به انتظار نشسته ام
و سهم چشمانم همیشه بی خبریست

انتظار گاهی قشنگ است
وقتی که می دانی، یعنی دلت مطمئن است
خدا جایی دلی را بی قرارِ بی قراری های تو کرده

آدما همیشه منتظرن،
منتظر یه اتفاق،
یه روز، گاهیم یه آدم ...
اما کسی نمیدونه، ممکنه اون اتفاق، اون روز یا اون آدم هیچ وقت از راه نرسه ...
فقط تنها چیزی که میدونیم، اینه که آدم تو انتظار ذره ذره،
خودشو از دست میده ...

آدما همیشه منتظرن ...
منتظر یه اتفاق
یه روز، گاهیم یه آدم
اما کسی نمیدونه
ممکنه اون اتفاق
اون روز یا اون آدم
هیچ وقت از راه نرسه
فقط تنها چیزی که میدونیم ،
اینه که آدم تو انتظار ذره ذره
خودشو از دست میده ...

بی من چگونه رفت؟ مگر دوستم نداشت؟
آخر چه خواستم که دگر دوستم نداشت !

آن اشک های شوق در آغازِ هر سلام
آن خنده ها چه بود؟ اگر دوستم نداشت

آه ای دل صبورِ کماکان در انتظار!
آه ای نگاه مانده به در! دوستم نداشت

کار رقیب بود که...

ومنی که تمام شب را به انتظار نشسته ام
تا مسیر آمدنت رادیده بانی کنم!
و تویی که نخواستی از مهربانی دستانت؛
برای آبیه انتظارم سایه بانی بسازی !
تو هیج گاه نخواستی و نتوانستی از محل دقیق آرزوهایم بویی ببری!
دیگر هیچ اشتیاقی ندارم تا علاقه ام را پخش...

زیرِ این نم نمِ باران غم انگیز بیا
زادهٔ مِهر، پیام آورِ پاییز بیا

ماهِ من، پرده نشین بودنِ تو تا چه زمان؟
طاقتِ برکهٔ جانم شده سرریز، بیا

قهرِچشمان تو ازمن، به چه جرم و سببی!
ای به قربان تو و قهرِ تو، برخیز بیا

انتظارِ تو مگر چیست...

و تو آمدی
در خزان عمرم،
رخ نمودی در
فصلی که رفتن های پی در پی
گریبان گیر زندگی ام بود.
ماندی و
بند بند وجودم را لمس کردی.
و در بهار عمرم،
کوله بارت را جمع کردی و
گریختی...
چه بی رحمانه،
راه را برعکس پیمودی
و قوانین را...

فصل نشانه گذاری شده ی کتابم را در مکانی که آغشته به آرامش است، باز می کنم.
به دنیایِ خیالی رنگارنگ و شاید سیاه سفیدم وارد می شوم!
هر چقدر که پیش می روم عطش و کنجکاوی ام بیشتر می شود.
صفحات را ورق می زنم و سفر می کنم...

بیا و بی بهانه بند آغوشم شو
گره بزن چشمانم را در مسیر
اتفاقات ارغوانیه تبسم
عبورم ده بی تکلف و ساده

از صداقت نیلوفرها تا عشوه گری نازها
عاشق ترم کن میان دلبستگی ها و وارستگیهای قرمزو بلوطی مردمک دیدگانت!

پروازم ده در ساقه های نازک نیاز
از واماندگی...