بیو شاعرانه
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات بیو شاعرانه
لبم از زمزمه نام تو آرام شد و
حرفی از خاطره ها ماند ،
میان نفسم
جا مانده ز رؤیاییم ، شکسته ایم از پریشانی.
ما مانده ایم و میدانی بی انتها.
چترهایمان شکست ، در هجوم دردهای بیشمار.
دیوارها می لرزند ، سایه ها می رقصند
و نور نیمه جان ، دستانی شکسته را نشان می دهد
گویی که جهان به جنون چنگ زده است.
کاش که روزی برسد، درد در این خانه نباشد
به من بگو چگونه به دنیا نگاه کنم
و چشم هایت را نبینم؟
وقتی که دنیا
زیر مجموعه ی چشم های توست.
بوسیدم
دودی را که
ریه اش را بوسیده بود....
زهره تاجمیری
موج زلفت کشتی چشمان من را دل بِبُرد
ترسم از روزی که پهلو گیرد او، در ساحل آبهای تو
دوست داشتنت روح بود
که بر جان مرده ام
زندگی بخشید
در نگاهم چشمه ی خورشید دارم، سالهاست
پر شده از آفتابِ من ،سبوی پنجره رضاحدادیان ۱۴۰۳/۷/۷
بال بُگشای،که این کبک بلا دیده میان (دِه) ما.......
سالهاست ،که درگیر نگاه است هنوز.......
حسن سهرابی
قصه ای پر غصه از اندوه و مرگ است ،یا که درد
اینکه خواهر یا برادر،روبرویت ساز جنگی سَر کُنَد
.....................
حسن سهرابی
من چراغی قرمزم
بمان
نگاهم کن
تا سبز شوم...
زهره تاجمیری
تو همانی تو همان!
اتفاق خوبی...
که یقینا روزی...
بین آشفتگی این همه فکر!
در دلم می افتی.
طعم شیرین لبانت را چشیدم
شدم دیوانه از عشقت سرودم
نبودم شاعر و شعری نخواندم
هر آن چه می نویسم در تو دیدم
