متن درد

گاهی درد
آدم را مجبور می کند
به آن چیزی که نیست ایمان بیاورد

رعنا ابراهیمی فرد

آدما درد هاشونو پنهان می کنند تا کسی اونا رو نفهمه ولی این دل گاهی اوقات به درد دل کردن هم نیاز داره، نیاز داره یه کسی بدون هیچ سوالی، بدون هیچ چرایی، بدون هیچ سرکوفتی به حرفاش گوش بده و آخر سر هم بگه حل میشه عزیزم من کنارتم...

دلمان سرشار از درد
و شانه هایمان خسته تر از آن است که این بار را به دوش بکشد

یاسمن معین فر

درد
نبودن توست
جمعه که معلوم است
بی ساز می رقصد...!

چون سخن از مَرد و مَردی گفته شد
قصه ها از استقامت زنده شد
پایداری ،کوهِ غم، یعنی پدر
درد و سختی با وجودش ضربه شد

‏حرفی که توی دلت بمونه و هیچوقت نتونی بزنیش حرف نیست؛ درده...!🖤

اینجا دنیایی است پر از آدمی
که متولد می شوند از دردها
اما صدایشان بگوش نمی رسد....!
رقیه سلطانی

از چه برایتان بگویم؟
از چه بگویم که حالت خوب شود؟
از چه بگویم که غم جرات آمدن به سمت را نکند
از چه بگویم که بیخیال فردایت شوی
و غرق شادی امروزت
از چه بگویم که درد و حسرتی در ابتدا و انتهایش نباشد!
از چه بگویم پایانش تو...

جانم برایت بگوید :که کفش هایی که خریدی پایم را زخمی کرد
ناراحت نشوی قربانت گردم برای من عادی شده ،صبر میکنم جا بازکند و پشت پا را هم چسب میزنم ...
من عادت کرده ام به پانسمان کردن .....از پایم گرفته تا دلم ...
دو روز زخمش زق زق...

درد

برای دردهایم
می گریم
نه از دردها

سعیتو بکن زندگی ارزش داره حتی اگه همه ی در را دورت بسته باشه اون بالایی یه در رو باز میکنه

با خاطراتت هجوم می آوری
وهی آتش به من تعارف می کنی
و من هی نخ به نخ
روشن می کنم درد را
و می کشم . . .

آه دکتر! سرِ من درد بزرگی شده است
بره ی لعنتی ام عاشق گرگی شده است

سرد شد از تن من... دل به خیابان زد و رفت
گرگِ من بره نچنگیدِ به باران زد و رفت...

آه دکتر! لبِ او «صبر و ثباتم» می داد
بوش «وقت سحر از غصه...

دگری دید تو را ، مُردم من
گاه پرسم ز خودم مَردَم من ؟

من هر نفسی را که در فراق تو کشیدم
غم بود و درد بود و خون دل
از ضرر بود و دگر هیچ

تو که بودی کنارم، دلم قرص بود
تمام قرص ها جز قرص ماهت
ضرر داشتند !!
حالا که نیستی ببینی چگونه
قرص میخورم تا موقت آرام بشم
از درد فراق رویت🖤

با من امشب زیر باران گریه کن
سر به زانوی خیابان گریه کن
مو به مو پیچ وخم هر کوچه را
با خم موی پریشان گریه کن
یا از اول دل به رویایی نبند
یا بر این رویای ویران گریه کن
عشق سلطان است و باقی بنده ایم
زیر تیغش...

درد بی درمان درد نیست گاه پاره ای از تن است
گاه پاره ای از روح
گاه اسم من است
همان اسمی که صدایش نزدی
و لک میزد برای اینکه بشنود
درست است نام من است
لحظاتی که هیچکس کنارم نبود ومن با اینکه فقط خود را داشتم خودم را...

آدمک بیا خر شو
درد هایت را تحمل کن

امشب دوباره سینه ی من درد دارد
فهمیده ام دنیا فقط نامرد دارد

کانون خورشیدم اگر دست تو باشد!
دنیا هزاران ماه و فصل سرد دارد

اندیشه ی سبز چمن باور ندارد
هر فصل سبزی سرنوشتی زرد دارد

من ماه را هرشب سر یک کوچه دیدم
این آسمان هم عاشقی...

بگوچاره ی این دردیکپارچه بامن را
نگاه کن که بی نگاهت منوازفنانوشتنم

من مبتلا به درد،
تو مرهم منی...

«جانا نبودنت از مرگ بدتر است»

یکی عاشقه میگی شاید مرهم درده،!
ولی وقتی مایه نداری عشق کیلوچنده؟؟

تو مرا در دردها بودی دوا