شبها به پهلو میشوم هردم از فکرتو دیوانه می گردم فکرت مرتب میبَرَد دل را آخر چرا از قلب تو طَردم؟ با این سوالم فکر ها پر زد این بار پهلو را عوض کردم یکبار دیگر یاد تو پَر زد آمد نمک پاشید بر دردم دل را دوباره با خودش...
عزیز بسیار دورِ من! می دانم که نمی خوانی. من برای تو می نویسم، تو برای دیگری و دیگری برای دیگریِ دیگر. شبهای پاییزی شهر من خیلی سرد است. طوری که صدای به هم خوردن دندان هایم را می شنوم. آخر می دانی؛ من شبها را تنها با یاد تو...
ای کاش پرنده بودم تا میتوانستم از بالای ابرهای بغض آلود، زندگی کردنت را تماشا کنم . ای کاش دریا بودم تا میتوانستی سنگِ دغدغه هایت را در دلم پرتاب کنی و ساعت ها به من خیره بمانی . ای کاش فردا بودم تا هر روز در انتظارم بنشینی و...
ذکر لب های من این عمر همه نام تو بود ؛ شوق دیدار تو یک عمر ، همه رویایم ... نویسنده : هلیا ژیان
تو رویایش را بباف اتفاقش خود به خود می اُفتد!
دنیا پر است از حرف های نگفته، پر است از راه های نرفته، کارهای نکرده، خیال های بر باد رفته... توی اتاقمان آنقدر حرفِ جا مانده، آنقدر رویا داریم، که جا برای خودمان نیست! آخر غرق می شویم٬ میانِ بغض ها و میانِ همان حرف های نزده.. میان خودمان!
ای ابتدا و آخر هر قصه و کتاب رویای سایه پوش هراسان با نقاب این روزهای بی تو مرا زخم می زند گاهی بیابه خانه ی خاموشی ام بتاب
قصه ی من قصه ی اون آدمیه که خواسته عاشق نباشه و دل بکنه بره، بارها و بارها خواسته، اما نتونسته. اگه یه روزی ام بره، خودشو پیش تو جا میذاره. اون که میره من نیست. یه آدم دیگه ست که من نمیشناسمش. یه آدم جدیده با خلق و خوی...
چه دلی بلند پرواز دارم من، رویای آمدنت را هنوز هم در خود نگه داشته..!
باید از اول این شعر تو اینجا باشی اعتبار غزل و صاحب امضا باشی رو برویم بنیشین، حرف بزن ،قهوه بنوش قسمت این است که هم فال و تماشا باشی آمدی تا که جهان خانه تکانی بکند و تو آن نقشه ی جغرافی زیبا باشی میتوانی فقط از فاجعه ی...
شب اشک زهره می چکد برگونه های ماه تلخند خاطره ای خوش که خوش نماند افیون خواب را به کامم چکانده است تصویر سرد دیوار روبرو رویای کودکانه پرواز را خمیازه می کشد تا انجماد خواب و رهایی زین آه بی پناه یک پلک فاصله است هرچند یاد تو بیداری...
بدون عشق موسیقی وجود ندارد، بدون موسیقی، رویایی در کار نخواهد بود و بدون رویا، افسانه ای در کار نیست و بدون افسانه ها، از شجاعت خبری نیست و بدون شجاعت، هیچکس قادر نیست بار غم را به دوش بکشد...
دنیا که به پایان رسید رؤیاها دنیایی دیگر خواهند ساخت و خنده ی تو جای آفتاب را خواهد گرفت
گفتی بمیر ! اینکه تقاضای کوچکیست دنیا برای بودن ما جای کوچکیست ُ از این طرف به آن طرفِ تُنگ میگریخت ماهی به گریه گفت:چه دریای کوچکیست! در خوابهای کودکی ام قصر داشتم حالا ببین که قصر چه رؤیای کوچکیست ای عشق! ای بزرگترین آرزوی من فردای من بدون تو...
با چشمانی باز رویاهایی را می بینم که در سکوت اتاق، ورق ورق شعر می شوند.... برگرفته از آوای ماهوری نگاهت تا اقیانوس آرام آغوشت
من شکوفایی گل های امیدم را در رؤیاها می بینم، و ندایی که به من می گوید: "گر چه شب تاریک است دل قوی دار، سحر نزدیک است" دل من در دل شب خواب پروانه شدن می بیند...
از اینجایى که منم تا آن دورها که تو ایستاده اى عشق به اشتباه میمیرد در رویایى که هنوزم به معناى دور آن پى نبرده ام کاش وقتِ رفتن نمیرفتی . .
دلبندم گاهی با خودم فکر میکنم ای کاش ما دو کولی بیابان گرد بودیم...روزمان با هیاهوی گنجشک های درخت چنار شروع می شد..چایمان را آتشی می نوشیدیم و شالمان را محکم به کمر می بستیم و می زدیم به دل کوه و دشت...کاش ما خوشه چینان ساده ای بودیم که...
من آن آشفته حالی را شبی باز آرزو کردم تو را بین تمام خاطراتم جست وجو کردم شدم لیلا شدی مجنون در این دنیای بی پایان که شب را در خیال و روز حفظِ آبرو کردم دوباره چشمهایم را برای دیدنت بستم برای چشمهای تو، نشستم گفت و گو کردم...
وقتی می گویی شب بخیر.... تمام دردهایم رازیر بالشم می گذارم و با خیال راحت آماده ی پرواز در رویای تو می شوم... ️ ️
درِ اتاق را به امید این که کسی سرزده بیاید و او را غافلگیر کند، مطابقِ معمول باز می گذارد! روزِ تعطیل هفته است و بهنام طبق عادت ساعت نُه بیدار شده است. کسی در خانه نیست تا صدای بذله گویی های آزاردهنده ی او اذیتش کند! تیک تاکِ ساعت...
او عاشق قطار بود ! و من برای رسیدن به رویایش رفتم و به دعا پرداختم ! برگشتم ! انگار دعای من مستجاب شده بود ! و از ان روز به بعد من چشم دوخته ام به ریل های که دوست داشتنی ترین دوست داشتنی ام را برده بود !
تو نه مهتاب و نه خورشیدی و نه دریایی تو همان ناب ترین جاذبه ی دنیایی تو پر از حرمت بارانی و چشمت خیس است حتم دارم که تو از پیش خدا می آیی مثل اشعار اهورایی باران پاکی و به اندازه ی لبخند خدا زیبایی خواستم وصف تو گویم...
محبوبم خواستن همیشه دلیل توانستن نیست...چه خواسته های بی شماری که داشتیم و نشد...چه رویاهایی که پروردیم و بر درخت زندگی مان کال ماند... تو می خواستی خلبان بشوی و دلت را ،چشمت را ،نفست را بسپاری به آسمان، یادت هست؟؟ و من چقدر آرزو داشتم ملوان یک کشتی بزرگ...
