متن رویا

مَنِ بالاتر از فردا
دلم پرواز می خواهد
سوی آن پنجره که
عشق نیازش باشد
سوی رویا به خیال
در طلوع بی غروب خورشید
سوی آن رویا که
فردایش پس از پرواز
به رنگ آسمان باشد

زهرا غفران پاکدل

بعضی آدمها وقتی میفهمند به پایان سفر زمینی نزدیک شدند اونقدر در اندوه غرق می شن که قبل از مرگ می میرند...بعضی ها اما عجیب و زیبا برخورد می کنند...این دسته سریع یک لیست پایانی تهیه می کنند و میرن سراغ آرزوها و رویاهایی که در طول زندگی داشتند و...

تو برای ادامهٔ مسیر زندگی ات ...
تنها دو راه داری ..!
یا در میان پیچ و خم های زندگی و طوفان مشکلات استوار بایستی و حال خوبت را بسازی ...
یا آرام بنشینی و ویران شدن کاخ رویاهایت را به جان بخری ...
و به یاد خاطرات سوخته آینده...

اگر دنیا فقط "رویای" تلخی مشترک باشد
کنارت بی گمان شیرین ترین "کابوس" بیداری ست..

من از کسالت رویای آدمها
دلگیر می شوم
چه خوب است
فرشته ای مثل تو دارم
که هرگز آدم نمی شود ...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو

باتو یه روز ، اینجا بهشتم بود
این روزا اما جز یه زندون نیست.
می سوزم از عشقت و میدونم
آتیش تو بعدش گلستون نیست.

ماگم شدیم هردو تو این جاده
دیگه امیدی به رسیدن نیست
تو بی تفاوت می گذری از عشق
راهی برام جز دل بریدن نیست.

دل...

دستم را بگیر
مرا بگیر از خودم
مرا ببر با خودت.
یک جایِ امن ..
من در سر رویایی دارم
تو درخت نارنج شوی ،
من خاک.
در من ریشه بدوانی
به وقتِ بهار.
شکوفه ها مان را
بارور شویم
و خدا
مست شود از عطر باهارنارنجِ ما ..

بهترین احساس شعرم میشوی
نیمه شب تسبیح و ذکرم میشوی
هر غزل با توچه شیرین میشود
آخرین رویا و فکرم میشوی

این معادله ی پرشیب را چگونه حل بکنم؟
که منحنی چشمانم
خیره بماند به عشقی نامتناهی
واقعا چه جذری پاسخگوست؟
و چه تابعی رویاهایم را صعودی
رسم میکند
در حاصلضرب رویاهایی که
میخواهند برابر شوند
در شیب دوست داشتن و
مختصاتی که هرثانیه
دوستت_دارم را فریاد میزند

هر شب
سر ساعت معینی بهش فکر میکردم
که به خودم اومدم دیدم نصف شب!
نمیدونم چطور؟
چجوری؟
اما انگار شرطی شده بودم!
سر یه ساعت مشخص میرفتم تو فکرش و نمیومدم بیرون!
انقدر غرق تنش شده بودم که نفهمیدم، کِی شبه؟! کِی روز؟!
عقربه های ساعت از دستم فرار...

شبها به پهلو میشوم هردم
از فکرتو دیوانه می گردم
فکرت مرتب میبَرَد دل را
آخر چرا از قلب تو طَردم؟
با این سوالم فکر ها پر زد
این بار پهلو را عوض کردم
یکبار دیگر یاد تو پَر زد
آمد نمک پاشید بر دردم
دل را دوباره با خودش...

عزیز بسیار دورِ من! می دانم که نمی خوانی. من برای تو می نویسم، تو برای دیگری و دیگری برای دیگریِ دیگر. شبهای پاییزی شهر من خیلی سرد است. طوری که صدای به هم خوردن دندان هایم را می شنوم. آخر می دانی؛ من شبها را تنها با یاد تو...

ای کاش پرنده بودم تا میتوانستم از بالای ابرهای بغض آلود، زندگی کردنت را تماشا کنم .
ای کاش دریا بودم تا میتوانستی سنگِ دغدغه هایت را در دلم پرتاب کنی و ساعت ها به من خیره بمانی .
ای کاش فردا بودم تا هر روز در انتظارم بنشینی
و...

ذکر لب های من این عمر
همه نام تو بود ؛
شوق دیدار تو یک عمر ،
همه رویایم ...

نویسنده : هلیا ژیان

تو رویایش را بباف
اتفاقش خود به خود می اُفتد!

دنیا پر است از حرف های نگفته،
پر است از راه های نرفته،
کارهای نکرده،
خیال های بر باد رفته...
توی اتاقمان آنقدر حرفِ جا مانده،
آنقدر رویا داریم، که
جا برای خودمان نیست!
آخر غرق می شویم٬
میانِ بغض ها و میانِ همان
حرف های نزده..
میان خودمان!

ای ابتدا و آخر هر قصه و کتاب
رویای سایه پوش هراسان با نقاب
این روزهای بی تو مرا زخم می زند
گاهی بیابه خانه ی خاموشی ام بتاب

قصه ی من قصه ی اون آدمیه که خواسته عاشق نباشه و دل بکنه بره، بارها و بارها خواسته، اما نتونسته.
اگه یه روزی ام بره، خودشو پیش تو جا میذاره. اون که میره من نیست. یه آدم دیگه ست که من نمیشناسمش. یه آدم جدیده با خلق و خوی...

چه دلی بلند پرواز دارم من،
رویای آمدنت را
هنوز هم در خود نگه داشته..!

باید از اول این شعر تو اینجا باشی
اعتبار غزل و صاحب امضا باشی

رو برویم بنیشین، حرف بزن ،قهوه بنوش
قسمت این است که هم فال و تماشا باشی

آمدی تا که جهان خانه تکانی بکند
و تو آن نقشه ی جغرافی زیبا باشی

میتوانی فقط از فاجعه ی...

شب
اشک زهره می چکد
برگونه های ماه
تلخند خاطره ای خوش
که خوش نماند
افیون خواب را به کامم چکانده است
تصویر سرد دیوار روبرو
رویای کودکانه پرواز را
خمیازه می کشد
تا انجماد خواب
و رهایی
زین آه بی پناه
یک پلک فاصله است
هرچند یاد تو
بیداری...

‏
بدون عشق موسیقی وجود ندارد،
بدون موسیقی،
رویایی در کار نخواهد بود
و بدون رویا،
افسانه ای در کار نیست
و بدون افسانه ها،
از شجاعت خبری نیست
و بدون شجاعت،
هیچکس قادر نیست
بار غم را به دوش بکشد...

دنیا که به پایان رسید
رؤیاها
دنیایی دیگر خواهند ساخت
و خنده ی تو
جای آفتاب را خواهد گرفت

گفتی بمیر ! اینکه تقاضای کوچکیست
دنیا برای بودن ما جای کوچکیست

ُ از این طرف به آن طرفِ تُنگ میگریخت
ماهی به گریه گفت:چه دریای کوچکیست!

در خوابهای کودکی ام قصر داشتم
حالا ببین که قصر چه رؤیای کوچکیست

ای عشق! ای بزرگترین آرزوی من
فردای من بدون تو...