متن
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
جستجو
جستجو
×
متن شعر
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
جملات شعر
جمله شعر
بر رهگذر بلا نهادم دل را
خاص از پی تو پای گشادم دل را
از باد مرا بوی تو آمد امروز
شکرانهٔ آن به باد دادم دل را...
دل زان بت پیمان گسلم می‌سوزد
برق غم او متصلم می‌سوزد
از داغ فراق اگر بنالم چه عجب
یاران چه کنم، وای دلم می‌سوزد...
گفتی سر خود گیر و ازین کوی برون رو
این رابه کسی گوی که پا داشته باشد...
چشمانت شبیه برف هزار ساله ای است
که زندگی را
از یاد زمین برده...
من تو را والاتر از تن
برتر از من دوست دارم...
عاشق
غم اسباب
چرا داشته باشد
دارد همه چیز
آن که تو را
داشته باشد...!
صائب تبریزی...
بی رحم ترین قطعه ی پاییز چنین است. باران بزند...شعر بیاید تو نباشی...
بیا
که میرود این شهر
رو به ویرانی
بیا
که صاف شود
این هوای بارانی...
قرارمان
همین بهار
زیر شکوفه‌های شعر
آنجا که واژه‌ها
برای تو گل میکنند
آنجا که حرف‌های زمین افتاده‌ام
دوباره سبز می‌شوند
وَ دست‌های عاشقمان
گره در کار سبزه‌ها می‌اندازند
قرارمان زیر چشم‌های تو
آنجا که شعر
نم نم شروع میشود...
ماه من! اینجا نیستی
تا دست بر شانه ات بگذارم
و سرما پلک هایش را ببندد.
هر شب اما، روی همان میز
که در سایه ی خیالم تنها مانده،
فنجانی شعر برایت می‌‌گذارم
و گوش می سپارم
به سلام دری که باز میشود
به صدای پاهایی که می‌‌خرامند
و به هلهله ی شاد واژه هایی
که گلویت را گرم میکنند....
تو جان مرا از تلخی و درد آکنده ای
و من تو را دوست داشته ام
تو مهیب ترین دشمنی مرا
و من تو را ستوده ام...
من لامذهب ، بی دین
به تو ایمان دارم...
آری، من آن ستاره ام
که بی طلوع گرم تو در زندگانیم
خاموش گشته ام...
در شبان غم تنهایی خویش
عابد چشم سخنگوی توام
من در این تاریکی
من در این تیره شب جانفرسا
زائر ظلمت گیسوی توام...
دوستت دارم اگر جز گناهان من است
دوستت دارم
تا گناهانم باز هم سنگین شود...
گفتم تو را رها کنم
و زندگی کنم
اما چه توبه ها که درین آرزو شکست
دیگر مرا امید رها کردن تو نیست
آخر چگونه سایه ی خود را رها کنم...
تو آن حال خوبى
که میخواهمش...
هر کسی را بهر کاری ساخته اند
کار من دیوانه ی او بودن است...
زندگی را بگذار هر سازی می خواهد بزند
من تنها به آهنگ کلام تو می رقصم
وقتی که می گویی
دوستت دارم...
از همه سوی جهان جلوه ی او می بینم...
و عصرها
نسیمش کاش
عطر تو را داشته باشد...
آه
ای تو در جان و تن من جاری
دلم آن سوی زمان
با تو آیا دارد وعده دیداری ؟
چه شنیدم ؟
تو چه گفتی ؟
آری ؟...
خاطرم نیست کسی غیر تو اما انگار
همه از خاطر تو میگذرند، الا من...
چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیز ترین حالت غمگین شدن است...
من فقط به چشمان تو مؤمن هستم
من فقط به قلب تو مومن هستم
و جز قلبت هیچ خدایی ندارم...
تو را در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها غیر من را
تو غیر از من چه میجویی ؟
تو با هر کس به غیر از من چه می گویی ؟
به نجوایی صدایم کن
بدان آغوش من باز است
برای درک آغوشم، شروع کن یک قدم با تو
تمام گام های مانده اش با من
تو را در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد...
ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا...
من آنقدر با تو بوده ام
که از بودن کنار دیگران سردم می شود...
تو رفتی
ناگهان پنجره پر شد از شب
شب سرشار از انبوده صداهای تهی
یک نفر گویی قلبش را مثل حجمی فاسد
زیر پا له کرد...
مرگ صد بار بِه از
بی تو بودن باشد...
بعد از تو
هیچ عشقی آتش به خرمنش نیست...
صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتی
این هم که جوابی ننویسند جوابیست...
به جان تو قسم
غیر دیدار رخت ملتمسی نیست مرا...
تو را من دوست می دارم
خلاف هر که در عالم
به جز رویت نمی خواهم که روی هیچ کس بینم...
سیری ز دیدن تو
ندارد نگاه من...
جا نمازم را به سمتت بی وضو وا کرده ام
من خدای گمشده را ، تازه پیدا کرده ام...
کاری که نگاه تو شبی با دل ما کرد
با خلق نکرده است
نه چنگیز
نه تاتار...
لب های تو لب نیست، عذابیست الهی
باید که عذابی بچشم، گاه به گاهی...
ای قامت بلند مقدس
ای تندیس جاودان
مرا با این عذاب دوزخیت مگذار
مهر سکوت را، زین لب سرد ساکتت بردار
این سکوت را بشکن
مرا به نام بخوان...
شراب چشم های تو
مرا خواهد گرفت از من
اگر پیمانه ای از آن
به چشمانم بنوشانی...
من شیدای توام
همه جا می بینمت
همه ی خیال هایم را به بوی شراب آغشته ای
نمی دانم تو مرا دنبال می کنی
یا من تو را...
عشق یعنی دل من پر بزند در بغلت...
تو آن بُتی که پرستیدنت خطایی نیست
و گر خطاست
مرا از این خطا ابایی نیست...
عاشق روی توام
غیر تو هرگز هوسی نیست مرا...
مرا بگذار
مرا به خویش بگذار
مرا به خاک بسپار
من از هجوم هجاهای عشق میترسم
کسی ؟
نه کسی را دگر نمی خواهم
که عشق بیهوده است...
ای آشنای من
برخیز و آغاز رقص کن
آنگاه، با هزار هوس
با هزار ناز
لب بر لبم نِه
با نشاط خویش مرا آشنا کن...
من زنده به چشمان مسیحای تو هستم...
همیشه با منی، ای نیمه ی جدا از من
بریده باد زبانم، چه ناروا گفتم
تو نیمه نیستی ای جان
تمام من هستی
من از تو، روی نخواهم تافت
من از تو، دل نتوانم کند...
روزی اگر سراغ من آمد، به او بگو
او نام تو را همیشه به لب داشت
روزی اگر سراغ من آمد، به او بگو
او آرزوی دیدن رویت را
حتی برای لحظه ای از عمر خویش داشت
روزی اگر سراغ من آمد، به او بگو
آن لحظه ای که دیده برای همیشه بست
آن نام خوب تو را بر لب داشت...
در ببندید و بگویید که من
جز او ، از همه کس بگسستم
کس اگر گفت چرا ؟ باکم نیست
فاش گویید که عاشق هستم
قاصدی آمد اگر از ره دور
زود پرسید که پیغام از کیست
گر از او نیست ، بگویید آن
دیرگاهیست در این منزل نیست...
ادامه
