متن عاشقانه

نه موهایش بلوند بود
نه موج دار و پریشان
نه چشم هایش سبز و آبی
نه آنقدر اندامش روی فرم بود
نه ورزشکار
و نه آنقدر زیبا...
نه چشم هایش سگ داشت
نه گیسویش عطر خاصی
نه شاعر بود نه نویسنده
و نه با شین گفتنش دست و دل آدم...

جای بهار
شکوفه داد

گلهایِ دامنت
در خیال من



🌹⚡️🌹⚡️👍⚡️

و من روزی تورا پیدا خواهم کرد
گاهی در نغمه های بهار و پاییز
گاهی در شعر و غزل
گاهی در پچ پچ بارون
و آن روز که تورا ببینم
شهر را غزل پوش میکنم
و تورا تا بوسه های نزده
در اغوش میگیرم
تورا خواهم نوشت
در جویی اب...

؏شقم
وقتی مرا میبوسی
مواظب باش عشق از دهانت چکه نکند
آدم های این شهر محتاج عاشقانه های تو هستن …


MS

 

سفری به دور دنیا دارم وقت هایی که دستانم تا انتها رویت را نوازش می کنند...


MS

ای یار
همسفر توأم
تا جان
به تن دارم

عاقبت حال دلم را
به لبان عسل گونه اش میگویم
با این بوسه
یا به عشق می رسم یا میمیرم

بگذار این بار دقیقه هایی بیشتر،
در خماری چشمانت خیره شوم .
شاید فردایی که آغاز می شود؛
نفس هایم برای همیشه خوابیده باشند!

تلخی نگاهت مانند قهوه!
شیرینی لب هایت مانند عسل،
چه تضاد زیبایی ایجاد کرده است؛
طول راه چشم تا لب هایت.

نه من توروواسه خودم،نه ازسرهوس میخوام
عمر دوباره ی منی تورو واسه نفس میخوام

احساس می کنم ده ها نفرم...
چون هر شب از دلتنگی می میرم
و هر صبح
یک آدم دیگر
در من جان می گیرد
و به دوست داشتن تو ادامه می دهد...

جمالت رانمیبینم،خیالت میکشداما...

چه شد درمن نمیدانم،فقط دیدم پریشانم،فقط یک لحظه فهمیدم ک خیلی دوستت دارم...

وقتی میگویم چقدر چسبید؛ یعنی وجودت دلیل خوشمزه شدن هر غذاییست!
کنارت بودن و شب و روز هیچ نخوردن می ارزد به سیراب شدن از دریای چشمانت! :)

دیالوگ رمان : قلب نا آرام
نویسنده : نگار عارف

همیشه با دوچرخه میرفت مدرسه!
خونه ما یه حیاط خوشگل داشت!
ولی اونا که خونه بغلیمون بودن، حیاطشون نه گل داشت و نه میوه!
برای همین من هرروز...
چند تا گل از باغچمون میچیدم و میزاشتم توی سبد دوچرخه اش!
وقتی از کوچه رد میشد...
لبخندشُ میدیدم که زل زده...

دلم میخواد صبحونه و نهار و شام پیتزا بخورم!

+ تو از کِی تاحالا انقد پیتزا دوست داری؟

از موقعی که تُو با سُس روی تیکه پیتزام قلب کشیدی! :)♡

نویسنده : نگار عارف

انقدر ڪه جلوی پنجره رو به آسمونِ شب، تورو برای خودم آرزو ڪردم، ماه و ستاره ها ڪلافه شدن و آخرش هم برآورده شدی واسه قلبم=)

نویسنده : نگار عارف

شبونه هوات افتاد به سرم
مگه تو هوا هم هستی؟

تابستان.. فصلِ من...
تمام میشوى بار دیگر...
و این بار؛رویاهاى به مقصد نرسیده ام را میسپارى به پاییزِ برگ ریز... به تمناى آنکه هر برگى که میرقصد در هیاهوى باد و باران پاییزى و بر زمین فرود مى آید،آمینى باشد بر آرزوهایم...
مى دانم...این بار دیگر خوب میدانم...
مى آید...با...

میان من و تو
دیواری به بلندای کوه دماوند
سایه افکنده است
ای کاش می توانستم
تمام بال های جهان را
به کار گیرم
و به پرواز در آیم
تا از پس این دیوار بلند
دسته گلی از عشق
برایت...
هدیه کنم....

مرا با یک بوسه در دریای عشقت غرق کن
بگذار گرمای احساست یخ قلب سردم را آب کند
سوختم!سوختم از آتش عشقت بیا و شعله را خاموش کن و خاکستر سوختنم را به رود مقدس عشقت بسپار تا آنجا آرامش یابد .

آغوشت را باز کن
برایت پاییز آورده ام!

میخواهم انارهای نوبرانه اش را
دانه دانه بکارم در وجودت
زیر برگ ریزان نگاهش
برقصانم تنت را
و جامه ای بدوزم برایت
از جنس باران!

نترس جانم
تو فقط
کمی نزدیک تر شو
من قول می دهم امسال
غروب های بارانی و...

حواسم پرت زیبایی ت شد!
منِ دست و پا چلفت یی
نصف بیشتر شعرم را ریختم زمین!
فقط ماند…
یک دوستت دارم ساده !

تا دیروز فکر می کردم
تمام قله های جهان را
می توانم فتح کنم ،
اما
تازه امروز فهمیدم
چه نفس گیر است
بالا رفتن از پله های خانه ای
که تو در آن نباشی...
S♡M