متن قفس

اینجا کسی فکر تو نیست
همسایه ات، دیوارِ توست
دلخوش به آزادی نباش
وقتی قفس، پرگارِ توست...
«آرمان پرناک»

امّا نمی پرد
مشت می ‎زنم به پنجره
امّا نمی پرد
خیال می کنم قفس را
اما نمی پرد
این پرنده ی دیوانه
در چشم هایم چه دیده است؟
«آرمان پرناک»

پرنده ای که در خواب
از قفس
آزاد کرده بودم
صبح امروز بیدارم کرد
با نوک زدن هایش
بر پنجره!!
«آرمان پرناک»

پرنده ای که در خواب
از قفس
آزاد کرده بودم
صبح امروز بیدارم کرد
با نوک زدن هایش
بر پنجره!!

آه ای پرنده های محبوس در قفس!
خسته نشده اید از اسارت؟!
ذره ای از باد بیاموزید،
که چگونه پنجره ها را می گشاید!



شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه: زانا کوردستانی

لحظاتم در غم و غم در دل و
دل غمین در قاب سینه
قفسی در قفسی،
دل پر از درد و خسه، خیلی حزینه
«سیداسلام فاطمی»

ما از رؤیای پرنده ای اسیر در قفس می گوییم...


آریا ابراهیمی

اما نمی پرد /

مشت می‎زنم به پنجره /

اما نمی پرد /

خیال می کنم قفس را /

اما نمی پرد /

این پرنده ی دیوانه /

در چشم هایم چه دیده است؟ /

«آرمان پرناک»

پر پرواز دارند، پرنده های دربند


آریا ابراهیمی

دو روز دنیا برام قفس تر از قفسه

بهم نفس برسون هوام دوباره پسه

هوامو داشته باش میگن تو مومنی و

دم مسیحاییت نفس تر از نفسه

همیشه میلنگه یه جای زندگیم

الهی من بمیرم برای زندگیم...

_برشی از ترانه

کاش میتونستیم بمونیم ،از این غم کهنه رها
با دست هم پل بسازیم ،میون این فاصله ها
بی تو گریه کردن چه بده ،باچشمای ماتو غم زده
گریه های مستی سردادن ،تو هوای تلخ میکده
خوب من خوب من ،خوب من خوب من
بی تو دلم میگیره
این پرنده بی...

خوشم که عشق نکرد امتحان پروازم

شکسته بالی من در قفس نهان گردید

خواستم از قفس فکر و خیالت بروم
خواه ناخواه به اکراه دلم بند نشد

شده خالی گلوی شعرم از آوازهای مست
قناری درقفس مرده ست،می دانی؟...نمی دانی
رضاحدادیان

پرواز
غذای پرنده بود
نمی چسبد
در قفس .
حجت اله حبیبی

در دهانم باز، در گوشم قفس
زخم هایِ جانِ من؛ سود از هوس
(باز: پرنده ی شکاری. سود: نتیجه)
شیما رحمانی

در دهانم شعر، جانم در قفس
زخم هایِ پیکرم؛ سود از هوس
شیما رحمانی

نفسم بند آمده
قلبم درون قفس گیر کرده
قفسی ک درهایش باز است
قفسی طلایی جذاب
قلبم ضربانش را آنقدر بالا میبرد ک یک وقتهایی هوای قفس تمام میشود
انقدر هوای قفس مسموم و بی طعم است ک لحظه ایی ماندن در قفس را ترجیح نمیدهم

آدمک هوا پَسِ
آدمک هر چی دلِ تو قفسِ
آدمک دِلا میخوان عاشق بشن
اما عقلامون میگن دیگه بَسِ
آدمک زخمِ زیادِ رو تَن ها؛
لاجرم همه مونُ کرده تنها
شیمارحمانی

که تا رها شوی از چنگ میله های قفس
برای تو بی تردید، بال خواهم شد
رضا حدادیان

ذهن قفس خالیست از آهنگِ پرواز
لبریز کن از آسمان بال وپرت را!
رضا حدادیان

[•دَرحَسرَتِ آزادی•]

محبسِ ساخرِ فاخری که برایش برگزیده بودند او را از خواسته ی قلبی اش مستغنی نمی کرد.
آزادی اش مرهون میله های زندانی بود که پیله شده بود دور کالبد نحیفش؛ حال دیگر موسم پروانه شدنش فرا رسیده بود و از خانه ی زنگار گرفته اش پس از...

به عشق من هوس گفتی و رفتی
دلم را در قفس کردی و رفتی

برای من هوایی غیر تو نیست
نفس در سینه حبس کردی و رفتی

از آن روزی که با کفشهای آلوده و پر از گِل و لای
بر برف ِدل پای نهادی؛
حالم شبیه پرنده ای ست در قفس
نه راه پرواز را میداند
و نه دوستی با قفس


من النهار بأحذیة قذرة وملیئة بالطین
مثبتة على الثلج
أشعر وکأننی طائر فی قفص
إنه...