متن آرامش

برای خودت دعا کن که آرام باشی.
وقتی طوفان می آید، تو همچنان آرام باشی تا طوفان از آرامش تو آرام بگیرد.
برای خودت دعا کن تا صبور باشی؛
آنقدر صبور باشی تا بالاخره ابرهای سیاه آسمان کنار بروند و خورشید دوباره بتابد.
برای خودت دعا کن تا خورشید را...

شب میرود ،روشن ترین خورشید می آید آرامش و عطر درخت بید می آید
دلواپسی، تردید ،غم اینجا نخواهد ماند
عید ،طلوع ،معجزه، امید می آید

می دانی من میگویم!
آرامش گرفتن از حضور یک نفر، خیلی مهمتر از عاشق بودن است!
تو میتوانی سال ها فارغ از اطرافت، کنار یک نفر بنشینی، دل به بودنش بدهی، کنارش دوست داشتن را لمس کنی و ترس از دست دادنش را نداشته باشی.
آرامش داشتن خیلی مهم تر...

‍ معنای زندگی، مفهوم آفتاب
دیوان عاشقی، هم نام شعرناب

در من فرو نشست بغض هوای سرد
شادی به نام او، همرنگ آفتاب

مادر کلید مهر، مادر پر از وفا
لالائی شبش ، پایان اضطراب

آرامش و امید ،فصل نگاه او
انگور چشم او، تنگ است و هم شراب

رنگ...

در دریای متلاطم افکار
راه رفتن ارامت
بر روی شن های ساحل ذهنم
ارامش می آورد

نوازش دستانت را
به موج هایم بسپار

تا موسیقی قلبم
تورا بنوازد

هر فصلی یک نقاشیِ بی نقص است؛
که از رسوماتِ دلبری پیروی می کند.
باید لا به لای خستگی ها
مو به موی طبیعت را با چشم دل نگریست،
و آرامش را درون رگ ها جاری کرد.
باید پا در کفشِ آدم گذاشت و
سیب های ممنوعه ی زندگی را...

فصل نشانه گذاری شده ی کتابم را در مکانی که آغشته به آرامش است، باز می کنم.
به دنیایِ خیالی رنگارنگ و شاید سیاه سفیدم وارد می شوم!
هر چقدر که پیش می روم عطش و کنجکاوی ام بیشتر می شود.
صفحات را ورق می زنم و سفر می کنم...

کاش دریا بودم و
وسعت دوست داشتنم را
به رخت می کشیدم.
کاش دریا بودم
و تو را
در آرامشم غرق می کردم.
کاش می توانستم
دریا باشم،
تا عشقِ بی قید و شرطم
عیا ن تر از همیشه
شود...

بنشین و چایت را بنوش
رخت حریر آرامشت بپوش
عمر ما خوب یا بد رفتنیست
خاطرات بد گذشته را ببوس
لحظات امروزم نماندنیست
امروز بخند که خنده هم رفتنیست
گرچه رفتنی اما اثر آن ماندنیست
تو میروی و غنچه خنده ات شکفتنیست

این روز ها بیشتر از همیشه به رفتن فکر میکنم،
به جا گذاشتنِ خاطراتِ شیرین و تلخِ سال ها تجربه،
فکر میکنم به ندیدنِ عزیزانم،
به آغوش نکشیدنِ آدم های امنِ زندگی ام،
فکر میکنم به یک پروازِ همیشگی
با مقصدی معلوم و بدونِ هیچ بازگشتی،
به جا گذاشتنِ هر...

کمی آرام بگیر جانم،
کمی شش دانگ حواست را جمع خودت کن.
چقدر شیرین است
اگر برای خودت یک فنجان چای بریزی و بنوشی تا لحظاتت آغشته به آسودگی شود.
اگر دیوان حافظ را که در طاقچه ی اتاق خاک می خورد برداری و واژه به واژه ی آن را...

پدرم دفتر شعری آورد
تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند
و مرا برد به آرامش زیبای یقین
زندگی شاید شعر پدرم بود که خواند

آغوشِ تو،،،
ساحلِ آرامشِ من است...
¤¤¤
دریا،،،
توفانی است!



(رها)
کتاب عشق پایکوبی می کند!

بالاخره یک صبح بیدار می شویم
و می بینیم که برف باریده...
یک برف ساکت و آرام
همه جا را یک سکوت سفید فرا گرفته
و دیگر نه خبری از خون و خون ریزی خواهد بود،
نه صدای مسلسل،
نه صدای زوزه ی گرگ ها ...
بالاخره یک روز صبح...

کسی باشد
که عرض شانه های پهن
مردانه اش ناخداگاه شود ارامش و
قرار دل بیقرارمان
کسی که وقتی به چشمانش خیره
می شوی
دلت قرص شود برای تمام نا آرامی های
پیش روی زندگی...

با چشم هایت حرف دارم
می خواهم ناگفته های بسیاری را برایت بگویم
از بهار
از بغض های نبودنت
از نامه های چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمی کنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
اما
دلتنگی آغوشت
رهایم نمی کند
به راستی
عشق بزرگترین آرامش جهان...

عید تویی که هر سال آرامش را تحویلم میدهی
عشق تویی که هر عید نو میشوی در من

کسی باشد
که عرض شانه های پهن
مردانه اش ناخداگاه شود ارامش و
قرار دل بیقرارمان
کسی که وقتی به چشمانش خیره
می شوی
دلت قرص شود برای تمام نا آرامی های
پیش روی زندگی...

آرامش جانی،
این بهترین
تعبیر از تمامی توست...

به دست خود شده ام من اسیر و زندانیت
تمام دار و ندارم فدا و ارزانیت
.
به پاگشای تو در شهر از همان دیشب
به صف شدند همه تا شوند قربانیت
.
به رغم حالت آرام و سر به زیرت باز
به هم زده ست جهان را عبور طوفانیت...

تعهد،
یعنی یک نفر از یک گوشه ی شهر،
و دیگری از گوشه ی دیگرش،
مینشینَند به جمع کردن خاطرات یک نفره شان،
و شروع میکنند برای یک عمرِ باهم بودن؛
یعنی دو نفری که قرار است
هر چه دارند
تقسیم کنند برای سال ها زندگی،
"تعهد" یعنی که هر...

موسیقی آغوشت
آرامش آسمانی تا بی نهایت آبی ست
بال در بال شدن با تو
در لاجورد عالی عشق
چه رویای زیبائی ست :)

یکی از قشنگترین انواع خودکفایی،خودکفایی آرامش است؛ قراری درونی که هیچ کس و هیچ چیز نتواند خش بیندازد و لب پّرّش کند و اگر بیقراری ای هم هست (که باید باشد) ارادی ست و دل تشخیص داده که حالا باید سر برود کاسه آرامش... که حالا ورِ انسان مدار دلت...

من از برای عشق
یک جفت چَشمانت را بر میدارم
و یک عمر آرامشش را!
.
تو اما برای شیدایی، کافی ست لبخند بزنی،
تا من همه ام را، قربانی آن منحنیِ طنازت کنم...
.