متن خدا

کشیش: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه ارامش بخش باشه.
دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه.

دل را کجا خواهی بری، گو تا شوم دنبال تو...


مقصد کجاس معبود من، گو تا شوم قربان تو...

نیایش

عشق، دستهایش پر از جام می است
میدهد،میخورم، مستم میکند در نیمه شب
رقص عشاق خدا نیمه شبان دیدنی است

نیایش

راهی برقله درمسیرباد
به سوی کوهساران
خدایا ،بگذار تورا شاطری بدانم که نان میپزد
وچنان عطر نان پخش میشود که دیوانگان هم حس روییدن و بالیدن پیدا میکنند
تورا میستایم ای دوست
خلقت زیبایی هایت مرا مجنون میکند
و شیدا و و مست عالم عشق

نیایش

این طبیعت غزل ناب خدا هست به خدا
گویی طرب از شعر خدا هست به خدا
گفتم که دمی باده بیاور جانا
گفتا که تو را باده چرا؟تا که خداهست به خدا

پائولو کوئلیو:

هرکس به شیوه خود به خدا
نزدیک میشود، یکی با یقین دیگری
با انکار و سومی با تردید ...!

اینجارو از یاد بردی نمیدونم نگاهش میکنی یا نه
اما نگاه
من هنوز دارم برات مینویسم
برای تو
این روزا که دوباره ارتباط گرفتی
این روزا که منتظرم جواب بدی تا بفهمم باید چیکار کنم
منتظر بمونم برای خواستگاریت یا فراموشت کنم
این روزا شیرین میشه بعدا
مطمئنم
حتی اگه...

رفتی
باعث شدی باعلت وجودم خو بگیرم
رفتنت باعث شد با خدای خودم خو بگیرم و اونقدری بهش نزدیک بشم که چیزی بهمش نزنه
حالا برگشتی ۲۸ دی ماه ۱۴۰۳
حالا خدابازهم سر راهم قرارت داده
مسیر دوست داشتنیه آره
ولی این از ناشکریه که خدارو بخاطر داده هاش ول...

گاندی:

من فقط تلاش میکنم که از راه خدمت به بشریت خدا را ببینم
زیرا می دانم که
خدا نه در آسمان هاست
و نه در اعماق زمین
بلکه در وجود هر انسانی است

یہ متن خوندم نوشتہ بود:
انسان ساخته‌ے خداوند است
واے بر ویران ڪنندگانش...
حواسمون باشہ
بہ ڪسے زخم نزنیم
خدا همہ چی‌و میبینہ ...
s...♡

قرص آرامش
فقط فقط فقط
خدا خدا خدا

شب آرزوها:

خداوندا مرا شورِ دعا بخش!

به احساسم، سروری، پرجلا بخش!

شبیه آرزوهای نهانی،

شبی، جانِ مرا، جامِ صفا بخش!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

..........................به نام آن.......................
به نام آنکه ذکرش دهد روح را آسایش...

...به نام آنکه اسمش دهد قلوب را آرامش

به نام آنکه نامش روزی ده کاری.............

.........به نام آنکه یادش سر آغاز هرامری

خلوت من و خدا




می رسد روزی که من هم با خدا خلوت کنم
باز هم در این مسیر از عاشقی صحبت کنم
میرسد روزی که من با خالق پروردگار
لحظه هایی بگذرانم با دو چشم گریه دار
ای خدا من بنده ای محبوس در این هستیم
عاشقم ، بیزار...

چادر نماز مادرم، حصاری از نور در تاریکی جانم است،
آخرین سنگر آرامشی که می شناسم...
جایی که اشک هایم بی صدا می سوزند و به دامن دعاهایش فرو می ریزند.
دست های لرزانش به آسمان گره خورده، اما دلم دیگر ایمانی ندارد…
دل شکستگی ام را به بادها سپرده...

نیایش

اگربه نگاه خداوند ایمان قلبی داشته باشیم و بدانیم که مارا به پس پرده آگاهی نیست
اینهمه برای دربهای بسته زندگی غر نمیزنیم و به شادیها و نعمتها ، نگاه متکبرانه و خضوع نداشتن و فراموش کردن خدا
بیا دوست من، بدان که اوست آگاه برجزء جزء کل هستی...

نیایش

خدایا توهم عشقی و هم عاشق و هم معشوق
که هستی بهر هرموجود، معبود
همه ذرات هستی بهرتو درکرنشند و من نمیدانم
چگونه خودشناسم تا که دست یابم برتو ای معبود
که سخت است این
که خودگفتی در آن مبارک سوره قرآن
همان سوره که نامش هست ناس
که...

نیایش
دلت را بسپر به کارواش خدا
تازنگارش را بزداید
و غمهایش را به پشت ابرهای آسمان مخفی کند
تا هنگام بارش باران بر زمین ریزند
ولذت ببری که چسان خدای رازداری داری

محرم اسرارتان خدا
نسرین شریفی

[عشق]
عشق و کودک همچون یکدیگرند،
لبریز از شیرینی و گریه!
عشق و زندگی همچون یکدیگرند،
ناگاه می آیند و به ناگاه می روند!
عشق و مرگ همچون یکدیگرند،
این خرقه ی حیات در برت می کند و
آن پیرهن کفن برایت می دوزد!
عشق و خدا همچون یکدیگرند،
نه...

نیایش

خدایا کاری کن ازمن گرفته نشوی
من که دیوانه سرگردان برموجهای زندگیم
ازبسته بودن آغوش بی معرفتهای این زمان به ستوه آمده ام
دستهایمان را میگیرند،و صداقتمان را می ربایند
ودر آخرکار، دزدان لحظه های شاد زندگی میشوند ودر بیتوته طوفانها رهایت میسازند
و آنجا که ناخالصی هایشان آشکار...

خدایا، من جا مانده و غفلت زده از میخانه خویش را
جا دهی ، یا ندهی ،مرا کاری نیست

من همان. عاشق دلباخته و سوخته گناه
اسکان کرده در کوچه بهانه های بخشش توام

نسرین شریفی

خدا را دوست دارم؛
زیرا،
بینهایت سخاوت دارد؛
بینهایت دریاست…
زهرا حکیمی بافقی، کتاب راز و نیاز.

خدا را دوست دارم؛
که به اندازه ی بینهایت،
به توان بینهایت،
مهربان و آبی است؛
آفتابی است؛
بسیار گرمایی…
زهرا حکیمی بافقی، کتاب راز و نیاز.

نگاه آبی آسمان را دوست دارم؛
وقتی:
در سحرگاهان راز،
با محبّت؛
با مهر،
اشکی از نور می بارد؛
و خدای را،
در باورم فریاد می سازد…
زهرا حکیمی بافقی، کتاب راز و نیاز.