متن برگ

این معجزه ی توست که پاییز قشنگ است
هر شاخه ی با برگ گلاویز قشنگ است

هر خش خشِ خوشبختی و هر نم نمِ باران
تا یاد توام هرکس و هرچیز قشنگ است

کم صبرم و کم حوصله، دور از تو غمی نیست
پیمانه ی من پیش تو لبریز قشنگ...

پاییز به لب زمزمه دارد شعری
چون برگ رها شو...
زندگی همیشه زیباست

اندوه پاییز،
چقدر شبیه برگهای زرد تنت بود،
در میان جشن برباد رفتن برگ ها،
برگهای تنت،فروپاشی پاییز را سد می زند،در هیاهوی رقص نگاه های ترک خورده و سمفونی دلخراش سقوط برگ ها......!

رسم زیبایی یعنی وجود برگ...
یعنی دست بودن برای نوازش چشم و حلیه بودن برای جمال وجود عالم...
یعنی فرقی نکردن که به یشم و فیروزه یا به زر و یاقوت بودن...
یعنی چه سبز و چه زرین،چه در پاییز و چه در بهار،چه چون مخنقه آویز از گردن درخت...

و دوباره مهر پاییز
به دل درخت ها افتاده
و حرف هایش را به زمین می ریزد
و برگ هایش از زیر لگدها فریاد می کشند
و انسان ها عاشق می شوند
و جشن خشک شدن می گیرند
و آسمان
به حال دلِ درخت و برگ
و انسان و عاشق...

بیا بمانیم!
پاییز دل ش برف می خواهد

برگ ها را نگه داریم

و افتخار پاییز این است که
برگ ها را
زیر پاهای تو ...
پهن میکند !!!

کوروش نامی

همانند برگ های پاییز
رها شو و خود را به باد زمانه بسپر ...

چقدر پاییز شده!
چقدر این حال و هوا شال و کلاه و آستین های پایین کشیده از سرما می طلبد، یا نشستن کنار پنجره و هورت کشیدن یک لیوان چای داغ که از سرمای محیط، تمام دیواره اش عرق کرده، یا پناه گرفتن زیر پتو و استشمام بوی نارنگی و...

برگ از درخت خسته می شود .
وگرنه پاییز بهانه است !

صدای نفسهای پاییز را می شنوی؟
صدای بهترین فصل خدا می آید،
غم و اندوه تابستانت را به برگ درختان آویزان کن،
نگذار روحت را اذیت کنند
آنها را به برگ درختان پاییزی بسپار
تامثل آنها روی زمین بریزند،
خودت رو سبک کن وغم و اندوهت را به برگهای پاییزی...

مثل درختی که برگی برایش نمانده
دیگر چیزی ندارم به پایت بریزم
می خواهی با مهر بمان
می خواهی خزان به پا کن.

ببین
برگ هایی که تا دیروز
دست مان به آنها نمی رسید،
امروز
چگونه زیر پای مان
"له" می شوند!

خاصیت پاییز است ، در کوچه ها خاطره حراج می کنند،

پشت پنجره ها لبخند کمیاب می شود،

درخت ها دلبَری را تمرین می کنند

و برگ ها، دلبُری،

من هم شاید
تیتر روزنامه ی شنبه شوم، "حساسیت فصلی "جان یک نفر را گرفت!!!

نقش می شود
بر سنگ فرش دل
حرکات موزون
خاطرات
برگ
برگ
فریاد...

برگ ها می ریزند
مثال ریزش گلبرگ ها
روی سر عروس زیبای بهاری
پاییز می رسد از راه
خوشحال و شادمان
چون که می داند
عشاق دل باخته
دستانشان به هم
روی برگ های خشک الوان
سرود عشق می خوانند
ونقاشان می کشند تصویر زیبایی ها را
نوازندگان می نوازند...

نسیم پاییزی وزید
درختان می رقصند
و برگ ها رخت سفر پوشیده اند
یکی به رنگ زرد
یکی به رنگ قهوه ایی
وآن دگر رنگارنگ
می رسد ز راه
چند روز دیگر
پاییز ،
پاییز دل انگیز

من و یارم
هیچگاه
همدیگر را نخواهیم دید

او به باد پاییزی می ماند
من به برگی خشک

او باد است ، می آید
من برگم
می روم

آرام شده ام
مثل درختی در پاییز
وقتی تمام برگ هایش را
باد برده باشد!

‏دارد پاییز می رسد؛
انار نیستم
که برسم به دست های تو،
برگم
پُر از اضطرابِ افتادن..!

می تکاند باد
شاخه های درخت را…
برگی از روی ناچاری
دوستانش را وداع گقت

نمی دانم باد

در گوش برگ چه گفت؟

که دل از شاخه برید

من امیدوارم وقتایی که دست تو دست عشقتون تو پاییز قدم میزنید به جای برگ رو مین پا بذارید

من می‌دانم
که اندوه من برابر است
با اندوه سواری که صدای سم اسبش را
با صدای خرد شدن آهسته برگ‌ها
اشتباه می‌کند
با شب بویی
که تاریکی خود را از دست می‌دهد
با نارنجی
که تنها بر میز است
...