متن تنهایی

چه رفتن ها که می ارزد به بودن های پوشالی
چه آغوشی، چه امّیدی به این احساس تو خالی؟
کبوتر با کبوتر مانده اما از سر اجبار
در این دنیای تودرتو، تو دیگر از چه مینالی؟
یکی را دوست مى داری که او دنبال غیر از توست
کجا دیدی جهانی...

سراغ از ما نمی گیری در این تنهایی مطلق
خوشم با خاطراتت هر کجا هستی عزیز من

کلاغ که پر گرفت،
گونه های مترسک
از تنهایی خیس شد!.



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

لب خاموشم
سکته ای
غمباد دل دارد
در دق تنهایی

وحید شهریاری

منتظر باران بودم ک ببارد . . .
با ذوق و اشتیاق فراوان همانند بذرهای پائیزی منتظر باریدن بودم.
تا در خود جوانه ی دیگر بزنم ، و خود را با نعره هایم همانند رد و برق ابرهای سیاه تخلیه کنم.

باران بارید . . .
و ناخوداگاه با ابرهای...

ای برف تو کنارم بنشین ...

به شب میان قبرستان نرفته
بودم و رفتم
به جستجوی مزارت نرفته
بودم و رفتم
نخفته بودم و خفتم به روی
سنگ مزارت
به عمر خویش چنین جدایی
ندیده بودم و دیدم 🖤

خواب می بینم،از راه می رسی. با قدم هایی آهسته اما با عشوه. خیره می شوی به من،هی نگاه می کنی. سیاهی چشم هات ژرفای اقیانوسی است ناشناخته. پر از کشتی هایی که در خودش غرق کرده. دلم می لرزد. آتش می گیرد و تا توی مغزم گُر می اندازد....

شبی خوابیدم...
آرزوی قبل خوابم تو بودی...
خوابت را دیدم ...
در میان چمن های سبز بهاری
با لبخند و دامن گل گلی ت می دویدی... بیدار شدم!
اما یادم آمد دیدنت یک رویای محال بود چون نه تو بودی!
نه بهاری بود !
اما گونه های من خیس بود!!!

چین و چروک؛ پیر شدنم در اثر
داغ و فراق عزیزان نقش بست
وگرنه ربطی به گذر عمر نداشت 🖤

بدون تو تنهایی پیدام میکنه...

کو کجایی ای رفیق دل و تنهایی ام
بی تو مانده ام و این دل شیدایی ام
ما به هیچی این زندگانی ساختیم
نیستی کجایی برون شو پیدایی ام

ابراهیم سلطانی:

آدم هایی که برای مدت خیلی طولانی تنها بوده اند، گاه زودرنج و پرتوقع و گلایه مند می شوند. تنهایی جزیره ای ست که گاه باید به آن سفر کرد، اما نباید به آن مهاجرت کرد، در آن اقامتِ دائم گزید و شهروندش شد.

سرشارم از دلشوره های قوری چینی
بر صورتم چسبانده ام گُلخند تزیینی

دمنوش ها از اضطراب من نمی کاهند
آن قدر بد دیدم که بدبینم به خوش بینی

دست و دلم می لرزد و کو آن که بردارد
با دستمالش لکه ها را از دل سینی

عصر است و کم...

هرچه می نگرم
کنار نمی رود مِه
نمیتوانم ببینمت!
نمی بینی شاخه هایم چگونه درهم تنیده و اشک می ریزند
دیدم چگونه سپیده سر زد، آفتاب قلب آسمان را شکافت؛
دیدم اما؛ دنیای من روشن نشد!
راستی وجودم سرد است...
چرا نامم روی لب هایت نبض ندارد؟
سفیر تبسم زندگانی...

مثل باران رگباری که نمی گوید کی؟؟
بی خبر؛ سر زده از راه برس
مرا از این غمکده ببر

به خیره سری رهایت کردم،
عشق را افسانه خواندم،
دوست داشتنت را دروغ نامیدم،
تنهایی را در آغوش کشیدم و رفتم،
آن قدر رفتم که تو برایم هرگز شوی و شدی،
دیگر ندیدمت اما امروز؛
بعد از این همه سال دخترکی را دیدم در خیابان چقدر شبیه تو می خندید...

یه حسی دارم این روزها
پرم ازحس دلشوره
یه حس مبهم وگنگه
یه کم تلخه یه کم شوره
نمیخوام هیچ کسوجز تو.
که قلبم باورت کرده..
ولی باور بکن عشقم
اینها تفسیره یه درده
نگم ازحال و از روزم
نگم از حس تنهایی.
نگم از حس اون بغضی..
که گریم...

دریاهم دگر ارام نیست
و غرلندکنان امواجش را
به ساحل تنهاییم میکوبد
به گمانم دریاهم از نبودنت شاکیست
✍️رامین وهاب

خستگی، شاید تنها کلمه ای است که میتواند حال این روز هایم را به خوبی توصیف کند. خسته از تکرارِ تکراری های پایان ناپذیر زیر فشار بی رحمانه زندگی شانه خم کرده و به سوی مقصدی بی پایان حرکت میکنم بی آنکه حتی یک نفر حالی از من بپرسد، انگار...

جمعه خیال تو
یاغی و سرکش
تمام احساسم را زیر و رو می کند
تنهایی بر پیکره ی جانم
نقشی از دلتنگی می زند
و در سینه ام دلی را می لرزاند
که در تب و تاب رسیدن
به حصار آغوش تو می سوزد ،
دلم می خواهد
در این...

زمستان را دوست دارم؛
چرا که می توانم در لحظه به لحظه اش ببینم که سعی می کند به بهترین خود تبدیل شود.
و دانه های برف که از قلب یخ زده اسمان فرو می ریزند.
شاید ما اشتباه زندگی را فهمیده ایم.
سرمایی که تا مغز استخوان نفوذ می...

انسان تنها ؛ خانه باشد یا سفر ؛ تنهاست !

نگاه سرد بی بی را فقط یک شاه می فهمد
غم چشمان یک زن را دلی آگاه می فهمد

تو در آغوش تنهایی و من افتاده از چشمت
همیشه سرنگونی را طناب چاه می فهمد

شبیه بغض زرتشتم میان دفتر نیچه
شرار سرخ آتش را گداز آه می فهمد

پُرم...