چه غبار سنگینی روی اینه نشسته است!! چگونه است... نمیدانم چندی پیش گردگیری کرده ام!؟ آه ... ببین شوق جوانی ام کجا رفته؟! دخترکی که مدام مقابل اینه سرخی انار را بر لبانش طراحی میکرد... چه زود گذشت!! نمیدانم شوق جوانی ام را از دست داده ام یا موی سیاه...
خیلی وقت بود ؛ که حال و هوای روز هایش خاکستری بود . تمام عواطف و احساساتش را درست در میان جیغ و فریاد های سوختم سوختمش در آخرین روز زندگی اش جا گذاشت . حال قدم زدن در خیابان امری دردناک بود همان جایی که در مقابل نگاه های...
در جادهٔ پاییزی جوانی گام بر می دارم ... برق غرور در چشمانم می درخشد و با نوای رویاهای شیرین می رقصم گوش هایم از شنیدن درست و غلط های مکرر اطرافیان به درد امده است و تظاهر می کنم به فهمیدن ! در رویاهایم سینه سپر می کنم و...
پند پاییز است ... زندگی را قدر دان تا چون بهاران زنده و سبز و جوانی روزگار زودی تو را تا رنگ زرد پیری و روزی که پایان میپذیری میبرد ! محمدعلی یوسفی
در سراشیبی عمر، بی گمان دعوت شدم.در برش تقدیر، شیب پر از هراسم را درک میکنم، که چگونه میتوانم ادامه دهم .تقویم زندگی پر بارم را مینگرم ،وارد میانسالی شدم. برحه ای از فصل نو و جدید شدم ،می توانم ذهنیتم را به عینیت ببینم.و با تدبیر به آن بنگرم...
من به پاییز بدون تو عادت دارم به پرسه زدنه شبانه عادت دارم مدتی بود که در جستن آن مَه بودم من به شبهای قمر در عقرب عادت دارم ای دل وا دادهِ غمگین مانده من به یک لحظه هجوم یادت عادت دارم خاطراتی که شبیخون زده بر عُزلَت دل...
نشسته ام به پنجره نگاه میکنم دریچه آه میکشد... تو از کدام راه میرسی ؟ خیال دیدنت چه دلپذیر بود... جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد ... هوشنگ ابتهاج
شاید باید توی زندگی دلیلی باشد که بخاطرش پیر بشویم اگر دلیلی برای پیر شدن نداشته باشیم که زندگی نمی چسبد آن وقت میخواهی بنشینی به کنج دیوار نگاه کنی و به کجای جوانی ات بیندیشی؟!
چون چشم گشوده ام به صد بار روز از نو و روزی از نو ای یار هر دم که فرو برم نفس را این لحظه گذر کند چه بسیار هر سال چو سال نو شود باز عمرم گذرد ولی به تکرار از شور و جوانیم چه گویم پیری بشود بر...
برخیز و بیا که همزبانی بکنیم با بادهٔ ناب تازه جانی بکنیم در نیمه شبی دور زچشم اغیار لب بر لب هم یادجوانی بکنیم
خیال دیدنت چه دلپذیر بود جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد نیامدی و ..... دیر شد.... بخشی از شعر
باز هم ۱۸ سالگی معروف.... آغاز جوانی و پایان نوجوانی...... خوشحالم از زمینی که امسال مهربان تر چرخید و مرا به اهداف و آرزوهایم نزدیک تر کرد.... خوشحالم که در نوجوانیم بی پروا خندیدم و شادی کردم..... خوشحالم که روز های نوجوانی را \زندگی\ کردم. ارمغانم ازدفتر نوجوانی کوله باری...
کجاست آن خواب و خیال هایم؟!... کجاست آن همه ذوق رسیدن به آینده؟!... کجاست آن من بی پروا؟!... این من نیستم... کسی که در تنم زندانی کرده ام؛همان کودک نترس، با آرزوهای بزرگ و امیدی بس بی انتها نیست... این من نیستم... همانی که تنها دغدغه اش رویا پردازی بی...
میدونی من دلم نمیخواد وقتی شصت ساله شدم به روزهایی که هدر دادم غبطه بخورم. دلم نمیخواد به این فکر کنم که چرا بخاطر جنسیتم نتونستم تو شلوغ ترین نقطه شهر قهقهه بزنم. یا چرا به خاطر حرف مردم عشق اولم رو پنهون کردم و آخرشم بوسیدم و گذاشتمش کنار....
ما سه نفر بودیم... صدایمان می زدند انار خندان...بس که می خندیدیم به کار و حال این دنیا...معلممان می گفت زود پیر می شوید چون زیادی می خندید...اما در خیال ما پیری و زوال جایی نداشت...بین خودمان مسابقه گذاشته بودیم برای زود بزرگ شدن...یکی لابلای دیوان حافظ قد می کشید...
نکند که نمانی ، برویی از همه کس سیر شوم در اوج جوانی من پیر شوم نکند که نمانی ، بروی از همه دلگیر شوم در اوج سراء به یکباره غمگین شوم نکند که نمانی ، بروی دست ِ دلم رو بشود مرگ و این زندگی ام بسته به تقدیر...
افسوس که نامه جوانی طی شد / وان تازه بهار زندگانی طی شد / حالی که ورا نام جوانی گفتند / معلوم نشد که او کی آمد کی شد
اشکِ ما را در نیاور، همزبانی پیشکش خرمن ما را نسوزان، مهربانی پیشکش دست در دستِ رقیبان تیر بر قلبم نزن در میانِ معرکه پادرمیانی پیشکش دزدِ ایمانِ دلِ چون بید لرزانم نباش از من و عهدی که بستی پاسبانی پیشکش عاملِ دیوانگی های منِ مجنون نباش مهربانی کردنت با...
رفتنت شروع برگریزان عاشقانه هایم بود باینکه باد سرد پاییزی بهار جوانی را به یغما میبرد با چشمان پر از نم باران خیالت را درآغوش میگیرم و هنوز هم مجنون وار دوستت دارم....
غرور لعنتی شد پایِ رفتن,گرچه میدانم درون جاده های بی سر و ته,بی توحیرانم منم آنکه برای عشقهای دیگران شاعر شدم امّا خودم یک مصرعِ بی وزن,در اعماق دیوانم شبیه شهریارم,شاعری عاشق بدون تو جوانی رفته و پیرم، ولی نشکست پیمانم شکوفایی نخواه از من,خزان زد شاخه هایم را شبیه...
عشق، زیباست در ایام جوانی اما پای هم پیر شدن هم چه صفایی دارد!
تو نیستی و این در و دیوار هیچ وقت غیر از تو من به هیچ کس انگار هیچ وقت... - اینجا دلم برای تو هی شور می زند از خود مواظبت کن و نگذار هیچ وقت... - اخبار گفت شهر شما امن و راحت است من باورم نمی شود، اخبار...
آه...جوانی ام چه خویشاوندیِ نزدیکی با فرسودگی داشت بی بیداری مرگِ عمری را دیدم که رنج هایش دراز با لبخندی کوتاه و غم هایی بس جادار بود.
خیال دیدنت چه دلپذیر بود، جوانی ام در این امید پیر شد، نیامدی و دیر شد.....
