متن سکوت

در گذرگاه هیاهو به سکوت بزن فریادم

که من سکوت ناتمام هرچه فریادم بفهم

ارس آرامی

دوستت دارم!
دلیل عاشقانه هایم بود
توباسکوت خود شکستی ازدرون مرا
بیا ودوباره غوغا کن
باهجای عین وشین وقاف

و سکوتم حاصل حرف هاییست، که حنجره ام از پس آنها بر نمی آید...

سیما ذوالفقار

♡اگر کسی یافتی ♡ که در لبخندت غمت رادید در سکوتت حرف هایت را شنید ودر خشمت محبتت را فهمید بدان او بهترین دارایی توست :)✨

آتشفشان سکوتم!

آسمانی کبود که نباریده بند آمده


زنبقی که از زیر سنگ روییده


نیلوفری که دستش به خشکی نرسیده

و اینک سکوت...
تفکری بر،
بالاتر از رنگ - سیاه - رنگی نیست
و تطهیری بر،
تاریکی وحشت زای حیات
و صدای اذان
که آغاز شب را، اخطار می دهد
و سکوتی پر معنا برای آسمان

رعنا ابراهیمی فرد

فریاد میزنم
فریادی خفقان آور
فریادی از جنس سکوت تنهایی هایم
فریادی که تن ژنده پوش پنجره های چهار دیواری ام را میلرزاند
فریادی که پر پرواز پرنده ها را از آنها گرفته است
فریادی که باعث توقف عبور رهگذران پیاده روی خیالم شده است​

در خفا فریاد میکشم
فریادی از جنس سکوت
سکوتی تلخ تر از زهر خنده هایش​

ردّی از من نمی یابی
نه مشتی خاکستر
نه حتی قطره ای خون
تنها خودم می دانم
چگونه مرده ام
سقوط در برمودای سکوت

باید گاهی دست کشید ....
از دویدن، تکرار کردن....
باید گاهی ایستاد نفسی تازه کرد
باید گاهی بخودمان بیاییم و بایستیم و سکوت کنیم و در سکوت خودمان را پیدا کنیم!
این دویدن ها، آدم را از خودش دور می کند

باید گاهی دست کشید
از همین چیزهای تکراری که...

چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان،
نه به دستی ظرفی را چرک می کنند
نه به حرفی دلی را آلوده ،
تنها به شمعی
قانع اند واندکی سکوت...

° سکوت آرامش من است °

تمام عمر منی، لحظه های سرشارم
چقدر ساده بگویم که دوستت دارم
تو اتفاقِ عجیبی در آسمانِ دلم
به تنگنای کدامین ستاره بیمارم
به ابر گفته ام ای عشق، بغض دریا باش
به طعنه گفت:چه می پرسی از دل زارم؟
هزار رازِ نگفته است در سکوت شما
هزار قلب شکسته...

سکوت بهترین جواب برای کسایی ک ارزش کلماتت رو ندارن

نمی خواهم از تو بنویسم،

ولی باز اسب سرکش خیال
شیهه کُنان از اصطبل افکارم بیرون می زند!
یادت را زین می کند
و با خورجینی پُر از واژه های لال
بر این سکوت کِشدار و خیال چروکیده ام می تازد،

و یالش قلم را بر اریکه دستانم می سپارد...

گاهی سکوت
بیانِ کامل ترین شکل از تمسخر و تحقیر است

بوی سکوت می دهد تنهایی ام...
مثل بوی خاک نم زده ای
که تو را می برد به خاطرات...
اما زیادی اش نفست را به تنگ می آورد...
همان سکوتی که فریادت را
به زانو در می آورد.

طعمش را نمی دانم...
باید چشیده باشی تا درکش کنی...
تلخ یا...

تو را نمی‌توان نوشت
چرا که مثل رودخانه‌ای طولانی در جریانی
و هم‌زمان که آفتاب
بر پاهایت طلوع می‌کند
در سرت غروب کرده‌است.

تو را نمی‌توان نوشت

تو زیبایی
و این هیچ ربطی به زیبایی‌ات ندارد

حرف نمی‌زنی
چرا که می‌دانی
یک پرنده وقتی حرف می‌زند انسان است
وقتی سکوت...

وقتی به پارک می روم ، پیرمردهایی می بینم که در سکوت به نقطه ای خیره شدن !
شاید به گذشته فکر می کنند ، به اون دوستت دارم هایی که نگفتن ، به دوران سراسر مهربانی در قدیم و شاید به این فکر می کنند که چه زود عمر...

ای زندان نا امن تاریخ!
ای به بند کشیده شده...!
ای که در تو تسلسلِ قرن ها سکوت خسبیده است؛
ای که تنها رنگ رخسارت سیاهی است و سراسر غم و اندوه و ریا...!
تو را با ما چه خواهد شد...؟
ما را با تو چه تدبیری است؟
ای که...

دنیا برایم کوچک اما خدایم بزرگ ...
به وسعت دستانی که مرا در آغوش گرفته بسیار
بر تخت پادشاهی تکیه زده ام
وقتی که قلمرو فرمانروایی دلم
به بزرگی چشمانی است
که هرجا را نظر می کند جز او نمی بیند
باران چه شاعرانه می بارد
بر چمن زار دلم...

جان جهانم
قبلا با کلمه ها باتو سخن می گفتم
بعد اعداد آمدند به کمکم تا من بگویم و تو بشنوی
نوبت به شکل ها رسید
من شکل ها را می کشیدم ،چیزی نمی گفتم اما تو هم ،می خواندی و هم می شنیدی
و حالا دیگر نوبت سکوت است...

‍ غم دل را نه شب تار فرو می ریزد
نه پشیمانی هر بار فرو می ریزد

بندبند دلم از حس قشنگی پر شد
که هر آن پرده ز اسرار فرو می ریزد

بغض غمگین نگاهم چه غریبانه و تلخ
در همان لحظه ی اقرار فرو می ریزد

هرچه دیوار...

.


در این زمانه گناهی که مهربانی کرد
به من بگو که بدانم کدام جانی کرد؟

سلام کردم و چون دیگران نشستم، او
میان این همه آدم مرا نشانی کرد

نگاه کرد؛ سپس خیره شد؛ سپس برخاست
اگر چه خنده من نیز همزمانی کرد

گرفت دست مرا مثل قایقی کوچک...