متن سکوت

سکوت کشنده ترین سمی است ،ک بی صدا

می کشد ..


المیرا پناهی درین کبود

عجب درد بی فریادیست سکوت ..
گویی زنده ،زنده خاکت می کنند..

گاهی در زندگی پر از حرفی ولی باید لال شوی…




نویسنده :المیرا پناهی درین کبود

سکوت حرف های بیشتری برای گفتن دارد
همان طور که نبودن یک فرد، می تواند بیشتر از بودنش چشمگیر باشد.

نه امسال، /

چندین سال است /

سارا /

سفره هفت سین اش را /

با سکوتِ دارا /

می چیند /

«آرمان پرناک»

دلم میخواد به زمانی برگردم که آدم های دور و اطرافم را درست حسابی نمیشناختم ، همان موقع هایی که از ته قلبم دوستشان داشتم و با تمام وجود بغل شان میکردم و از درد هایم بهشان میگفتم و درد و دل میکردم بی آنکه بدانم روزی همون آدما با...

غزلی نغمه ی هستی، در سکوت صبحگاهی
رازهای ناگفته، در دل تاریکی نجوا می کند

چقدر سکوتت آشناست
در آن لحظاتی که بی کلام با هم بوده ایم
در آن تنهایی هایی که با هم سپری کرده ایم
در آن لحظاتی که کلمات نمی توانستند بیان کنند
اما قلب هایمان در آهنگ سکوت همدیگر را می فهمیدند
ما در تنهایی هایمان با هم بوده ایم...

با غمی که در دلتان جاودانه شده است
کوه ها را سنگین و اندوهگین کرده
اما خورشید ملایم، با عظمت خود
پشت ابرهای پریشان ایستاده است
لحن سکوت غمگین و عمیق
در هوا چون نغمه ای شنیده می شود
سکوت آنقدر سنگین و اندوهگین است
که هر ذره ی هوا...

دل انگیزترین نغمه ی زندگی
سکوت نگاه توست
وقتی که با هر مژه بر هم زدن
دوستت دارم هایت
به قلبم هدیه می شود


مجید رفیع زاد

دست ساعت همچنان می چرخد و زمان می گذرد
در همان سکوت که در آن به فکر فرو می روی
به دنبال پاسخ هایی در بیابانی می گردی که سخت است پیدا کردنشان
آیا معنای واقعی زندگی را می دانی؟
آیا خودت را می شناسی؟
آیا آرزوهایی داری که هنوز...

در سکوت سنگین زمستان، آهوی تنها ایستاده است،
در جنگلی پر از برف، که درختان آن مانند ارواح درهم پیچیده اند.
شاخه هایش مثل شاخه های درختان به سوی آسمان می رسند،
می درخشد با درخششی که هر چشمی را به خود جلب می کند.

به سکوت
دعوتم نکن . . .
من
گلویی پا به ماه دارم

دخترک کبریت فروش

در شب های کریسمس، زیر برف های سپید
دخترک کبریت فروش، با قدم های لرزان و سرد
در تاریکی و سکوت شب، تنها و بی کس
با کبریت های کوچکش، آتشی روشن می کند

در خیابان های پوشیده از سرما و سکوت
آرزوهایش، همراه با نوری کوچک...

دزدیدند صداقت صدایم را؛

و سکوت است آن سوی امواج؛

نیست واکنشی از احساس؛

ره به جایی نیست در کششِ پنجره ها؛

چه نامردند ثانیه های التهاب!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۶۷.

تو را می خواهم؛

و با تک تک سلول هایم،

می سرایمت؛

و با صدای سکوت سینه،

آوازت می کنم...

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۳۹.

بی تو،
آینه ی چشمانم،
بغض سکوت را،
مات می کند...

بی تو،
سبزدشت وجودم،
پر از بهانه می شود...

بی تو،
صحرای دلم،
خونبار است،
از نمِ چشمانم!

نه...
بی تو،
بهار هم،
اینجا،
نمی خندد!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص۱۶۰.

دیگر،
چکاوکی نخواهد بود؛
تا چکامه سرای پرواز رهایی باشد...

دیگر،
قاصدکی،
خبررسان رویاها نخواهد ماند...

دیگر،
بغض سکوت را،
هیچ صدایی،
نخواهد شکست...

نه... 
دیگر پرستویی نیست؛
تا رقص شکوفه ها را،
به نظاره بنشیند!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۶۱.

نمی دانم پدرم اهل کجاست، شاید اهل سرزمین سکوت. او شب ها، هنگامی که به منزل بازمی گردد، همانند دیگر مردهاست: بی صدا و آرام. پدرم به گرگ شباهت دارد: آتشی که در رگ هایش شعله ور می شود، به چشمانش انتقال می یابد، اما زبانش آن را نمی گیرد....

پاییز در قلب این شهر،
برگ های رنگین کتاب روی شاخه های درختان جلوه گری می کنند
موج صدای لحظه ها در گوش زندگی نغمه سرایی می کنند.
نغمه ای روشن از پشت کتاب ها، همراه با تلالو روشنایی خورشید .
شهر را از تاریکی جهل بیدار می کند.

سکوت و نگاه..
والا نت خاموشی..
نیایشگری.

هاروکی موراکامی :

بزرگترین گناهانی که جامعه مدرن را می آزارند افزایش دروغ و سکوت است. گستاخانه دروغ میگوییم و بعد زبانمان را قورت میدهیم ...

به آواز باد گوش بسپار

بی تو شب سکوتی ست در هنگامه فریادها

ارس.آرامی

بی تکیه گاهِ شعرِ تو، دنیا ستون نداشت
غرقِ سکوت بود جهان ،چند و چون نداشت
رضاحدادیان

نامه ای از روی ماه برای کره زمین
هر روزی که در این کره می گذشت چیز های جدیدی تجربه می کردم که باعث می شد بزرگ شوم..!
در این دنیا بیشترین چیزی که بود ظلم بود مهربانی بود اما کم بود هر روز کودکانی را می دیدم که برای...