تقویم را نگاه کن! تاریخ های تلخ یادآور فراموشیِ محبت است! هیچ چیز به اندازه فراموشی، نابود نمی کند گلدان کنار پنجره هنگامی خشکید که فراموش شد...
شب که می شد دست دلم را می گرفتم و آسمان را به نظاره می نشستم . ستاره هارا یک به یک کنار میزدم تا به روی ماهت برسم قهوه شیرین ترک می نوشیدم و تورا نگاه میکردم ، تا زمانی که خورشید بتابد و بازهم تورا از من بگیرند...
یه مرد برای عاشق شدن یه نگاه براش بسه اما برای فراموش کردنش به یه عمر!!
فراموش کنید! آن هایی را که با رفتن شان، زندگی کردن را از یادتان بردند.. آن هایی که جواب تمام مهربانی تان را، با بی مهری تمام دادند.. آن هایی که با لبخند آمدند و لبخندتان را با خود بردند.. آن هایی که با ظاهر وفاداری آمدند و خنجر خیانت...
دیه گو مارانی: فراموشی، تنها شیوه ی دفاعی است که برای ما انسان ها باقی مانده است. هر آنچه که به دست فراموشی سپرده شود دیگر نمی تواند به ما آسیبی برساند.
انتظار و فراموشی هر دو سخت هستند اما اینکه ندانی باید فراموش کنی یا انتظار بکشی از هر چیزی سخت تر است!
آرام قدم میزدم و ب یاد می آوردم روزهایی را ک ت بودی.. من بودم.. اما دور بودیم.. حال.. من هستم.. ت نیستی.. حتی دور هم ن.. دیگر نیستی.. مکان ن.. زمان ن.. دیگر در قلبم نیستی.. نمیدانم حالت چگونه است.. اما.. روزهایی نزدیک است ک دیگر کسی را در...
نیمه شب شده بود.. با کلافگی به این سو و آن سوی تخت غلت می زدم.. من که خسته بودم! پس چرا خوابم نمی برد؟! از پس پرده ی اتاق نسیم خنک شبانگاهی به درون اتاق وزید.. نفس عمیقی کشیدم و هوای پاک را به داخل ریه هایم هدایت کردم.....
در میان این حجم از اجتماع و هیاهو در درون اما هریک تنهاییم آدم هایی که یکدیگر را یک به یک دیگر از یاد برده اند آدم هایی که از آدم بودن فقط اسمش را به یدک میکشند و از رسمش چیزی را بلد نشده اند آدم هایی که دیگر...
کوچ به سرزمینِ فراموشی بهایی گرفت از جنسِ دل کندن هدیه ای داد از جنسِ رهایی انتظاری بخشید از جنسِ تسلیم درک نخواهد شد چه واژه اش و چه مفهومش ولی وقتی همه چیز آنطور که می خواهیم پیش نمی رود دوست داریم کمک مان کند
دیگر یادت را به رسمیت نمی شناسم. فراموشی به خورد استخوان هایم رفته. به حرمت تمام زخم هایی که برای التیامشان تا پای غرور جنگیده ام ، از میام تمام خاطراتم حذف شده ای. حتی صدایت را ؛ که روزی ، نت زیبای زندگیم بود ، دیگر نمی خواهم. می...
میخواهم مثلِ تو باشم! عاشق کنم اما پایش نمانم... دلتنگ کنم اما قرارش نباشم... بندازمش در سیاه چاله ی بی تفاوتی و دست نکشم تا بیرون بیاورمش، بگذارم از شدت دوست داشتنم جان بدهد،به بازی بگیرم روح و روانش را... میخواهم مثل تو باشم! دائم بگویم یعنی به این زودی...
آرزو داشتم برای نصف یک روز هم که شده به ارتفاع سرسبزی میرفتم موهایم را رها میکردم تا باد جریان خودرا لابه لای آن ها پیداکند،دلم که ازحس خوب طبیعت قلقلک داده میشد بی هوا یکسری ازآدم هارا برای همیشه به فراموشی میسپردم... اما نمیشود مجبورم وسط این شهر،گوشه ی...
شاید این روزها شرمگین تمام خودم شده ام که چشمهایم اینگونه تار می بیند و سویی برایش نیست دستهایم دوباره پوچ آورده و حتی به دستهایم نیز بدهکارم شاید فراموشی گرفته ام و باید دوباره بیاد بیاورم زندگی با تمام پستی و بلندی هایش با من و بدون من نیز...
چمدانش را بسته بودیم، با خانه سالمندان هم هماهنگ شده بود، کلا یک ساک داشت با یه قرآن کوچک، کمی نون روغنی، آبنات، کشمش؛ چیزهایی شیرین ، برای شروع آشنایی. گفت: «مادر جون، من که چیز زیادی نمی خورم، یک گوشه هم که نشستم، نمیشه بمونم، دلم واسه نوه هام...
عشق یارب با فراموشی چرا بیگانه است رفته اما یاد او با این دل دیوانه است
آیا نگران این نیستی که بعد از مرگ همه تو را به فراموشی بسپارند؟ - خب، تو نگرانی؟ فک نمی کنم. من با آدم های زیادی در ارتباط هستم که با هم صمیمی هستیم. وقتی عشق بین ما هست، مگر می شود فراموش شد؟ عشق کلید زنده ماندن است حتی...
بیا برای لحظه ای سر به بالین فراموشی بگذاریم! تمام کنیم این وحشت و آشوب درونمان را...! قدم بگذرایم درونِ بهشت ِ رویایی امان...! عطرهارا ببوییم مزه هارا بچشیم زیبایی ها را لمس کنیم و بنشینیم به تماشای خنده ها... . شاید امروز شاید فردا شاید روزهای در پسِ گذر...
پس سیاه می پوشی سال نو که می آید با کسی نمی جوشی سال نو که می آید پارکِ محل خوابت روی دستت اسبابت باز خانه به دوشی سال نو که می آید پس هنوز خوابی و لاک پشت ها رفتند پس هنوز خرگوشی سال نو که می آید سال...
می خندم و به موازات روزهای زندگی لبخندم را کش می دهم . می رقصم چنان با پیچ و تاب که خون تازه در رگ هایم جریان می یابد . می بندم دست و پای لنگ خاطرات را و به باد فراموشی می سپارم . می بالم به خودم که...
از وقتی رفتی لبام به خنده باز نمیشه دلبر تو نیستی و بعد تو دیگه هیچی سر جاش نیست... روزگارم سیاه شده و موهام سفید.... هر شب با کابوس رفتنت از خواب میپرمو دنبالت میگردم بعد یادم میوفته که خیلی وقته این کابوسه واقعی شده تا صبح زل میزنم به...
میگویند فراموشی فرای هر دردیست نمیدانند که فراتر از فراموشی، همآغوشی با دلتنگیست...
هر چه از پدرم پرسیدیم : قبل از مادرم کدام زن را دوست داشتی؟ یادش نمی آمد! فراموشی ارثیه ی خانوادگی ماست تو را به خاطر نمی آورم.
