متن پنجره

صبح
تکه تکه های آفتاب است
که به در و دیوار شهر
نقاشی شده
نور است که تقلا میکند
از شکاف پنجره میهمان
سفره صبحانه ات باشد
و دست مهربانی که برایت
چای میریزد
دریاب
صبح همین لحظه شیرین کردن چای است

خودم را از همه دریغ میکنم
پیراهن گُل گلیه تابستانیم را میپوشم
پنجره را باز میکنم ، به بوته های خار لبخندی پیشکش میکنم ، که خجالت میکشند و گل میدهند
چراغ هارا خاموش میکنم ، پرده هارا کنار میکشم
خورشید را به خانه دعوت میکنم ...
آفتاب دستو دلباز...

در خاطرِ خود بهانه ی شادی داشت
رویایِ بهارِ سبزِ آبادی داشت
بیچاره پرنده ای که در کنجِ قفس؛
از پنجره انتظارِ آزادی داشت!

به سرش زده باد، نگاهش کنید.
چگونه میان درختها می دود و سرش را به پنجره ها می کوبد
به سرش زده باد، دستش را به دهان گنجشکها گذاشته نمی گذارد سخن بگویند
آب حوضچه را به هم می ریزد، فرصت نمی دهد گلویش را ماه تر کند
به سرش...

دلتنگی یعنی
ایستادن کنار پنجره
زل زدن به کوچه ای خالی
و فکر کردن به اتفاقی
که هیچ وقت
رخ نخواهد داد..

در سکوت خالی شب
در سکوتی که پنجره مات و مبهوت
به بیداری ثانیه ها می اندیشد
کسی منتظر است !
کسی خسته تر از صدا
خسته تر از انتظار
خسته تر از طبیعت است
در این شبی که همه در آرامش اند
خواب از سر شخصی پریده است !...

ناگه بادی آمد ...
پنجره ی دیده ی مرا گشود
با وزشی که بود
زلفانم را همراه خود ربود
آغاز زندگی ام یک لحظه ای بود!
چشمانم را که باز کردم
در آرزو شنا کردم

رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)

هوا ، بارانی ست
آهنگ باران زیباست
چشمهایم ، پشت پنجره
حسرت زیر باران
خیس خوردن دارد
می روم
آزاد . . .
رها . . .
زیر باران . . .
بلکه غم های خاک خورده ام را بشویم

رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)

می خواهم هر صبح که پنجره را باز می کنی
آن درختِ رو به رو من باشم
فصلِ تازه من باشم
آفتاب من باشم
استکان چای من باشم
و هر پرنده ای که
نان از انگشتانِ تو می گیرد …!

دیوار های اتاق،
خسته از پنجره های کاذب!
*
به ظهور دستی رهایی بخش
نشسته ام،
تا،،،
به تلنگری بگشاید پنجره را
شاید؛
هوایی تازه کند\
--اتاق غمباد کرده ام!






سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

دلتنگ که می شوم
شیشه های پنجره هم
در مهی بغض آلود
پنهان می شوند
شاید پنجره هم
می داند، دنیا
بدون تو دیدنی نیست
دل تنگ که میشوم،
برف، جای باران را می گیرد
طوفان، جای نسیم
تو چه میشناسی؟ دلتنگی را
دلتنگی، رنگ نیست که ببینی
دلتنگی گاه...

من در عشق سرشار از باریدن،
بر پهنه شیشه این پنجره بودم

اما او تنها رد انگشت قلبی،
روی بخار آن شیشه بود!

ارس آرامی

ما همان ارغوان شعرهای ابتهاجیم
رویا بافتیم
تا زنده بمانیم
به همان نیم ذره ی اندک امید دل بستیم
در حالی که بیرون پنجره خبری نبود
جز گذر ساده ی ایام
حالا،دل خون شدگانی شده ایم
که هر لحظه فقط خود را لعنت می فرستیم.

پشت پنجره ایستاده ام.
نارون پیر،،،
ذهنم را خوانده ست...
حالا؛
با گنجشک های روی شاخه،
نامم را--
بارها وُ
بارها؛
به لهجه ی آن ها جیک جیک می کند.
\♡\
چقدر خوشبختم!

لیلا طیبی(رها)

در خانه
مانده ایم
باران
می شویم
خیابانی را
که از پشت ِ پنجره
نگاهمان می کند.





ائوده قالمیشیق
یاغیشا دوشموش خیاوان
بیزه باخیر
پنجره نین آرخاسیندان.
1399/1/24
شعر
مهرداد پیله ور

مترجم
کامیل قهرمان اوغلو

آی !
بازکن پنجره را
باز کن پنجره را
در بگشا
که بهاران آمد!
که شکفته گل سرخ
به گلستان آمد!

شکوفه های هلو رُسته روی پیرهنت
دوباره صورتی ِصورتی ست باغ تنت

دوباره خواب مرا می برد که تا برسم
به روز صورتی ات رنگ مهربان شدنت
...
چه روزی آه چه روزی که هر نسیم وزید
گلی سپرد به من پیش رنگ پیرهنت...

چه روزی آه چه روزی که...

پنجره را باز کن
و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر
خوشبختانه باران، ارث پدر هیچ کس نیست

و بهار می آید تا بگشایی

دل و اندیشه بروی گل و زیبایی و نور

پشت یک پنجره ایستاده یکی

غنچه لب تا که زند بوسه به لبهای بهار

و چه زیباست شکفتن ...

این باد سرکش نزدیک بهار را چقدر زیاد دوست دارم!
انگار آمده هرچی غصه و اندوه سر راهش هست بشوید و بر دارد ببرد، انقدر که عمیق و قشنگ هوهو می کند و صاف می نشیند وسط جان آدم. دلم می خواهد بزنم بیرون تا بادبهار، محکم بغلم کند و...

چشم در چشمِ
پنجره های شهر شده ام
اما تو،،،
پشت هیچ پنجره ای نیستی!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

هیزارتا پنجره
نه،
دونیا
تی تامشایی رِه کمه!

هزار پنجره/نه،/ دونیا/ برای تماشای تو کم است!

«همان گونه خواهم راند
همان گونه خواهم خواند
پشت دریاها شهری است
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است»🌿

آن سوی پنجره
--تویی.
با غروری بی دلیل
و قلبی شبیه سنگ.
...
و پای پنجره اما
--منم،
با دردی بی درمان و،
قلبی در،
--مشت!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)