متن کوتاه

نکنه زمین جهنمِ آدمایِ یه سیاره ی دیگه ست ؟!

راهت را عوض کن تا عوضی نشده ای
حجت اله حبیبی

شعر در نگاهت..
موسیقی صدایت..
آواز غربت..

اگر تو چیزیو تغییر ندى،چیزى تغییر نمیکنه

زندگیم مثلثیه که سه کنجش ول کردن رفتن پی زندگیشون

اگه آسون بدست میایی ، آسون هم فراموش میشی

دلتنگی چیزه قشنگیه ولی برا آدمش...!

جز رنج چه بود سهمت از این همه عشق؟
مظلوم ترین عاشق دنیا، مادر!

سیگارو تَرک میکنم دوریتو میکشم ..

دلش جای دگر غمش کنج گرفته ما را

ارس آرامی

اِی بر طلوع صبح چشمانت سلام

ارس آرامی

آمدی عاشقم کردی، رفتی شاعرم..

یه روز خوب که هیچیه ساعتِ خوب هم بیاد ما قانعیم

به چنگ آوردن چیزی که
نتوان به چنگ آورد ،هنر است

خوشایندترین راه برای “نادیده” گرفتن تراژدی زندگی، کتاب است.

همه که من نیستن تو هر طوری که باشی بخوانت ...!

صبح است
و حیاتی
که مرا
با تو طلوع است

ولی حرف ها از ضربه ها محکم تر هستند

از همه باشد گریز وز تو نباشد گزیر

دشمنا
کسایی که تو خفا آرزو میکنن که جات باشن

انسان با هوش از این دو چیز دوری می کند
قضاوت مردم و زندگی در گذشته.

زندگی بدون ماجرا،شاید امن و بی خطر باشد
ولی این نوع زندگی نه بافت دارد و نه رنگ

رنجیدم ولی خندیدم،کسی نفهمید چقدر درد دیدم

زود به هر چیزی عادت کردیم همینم بدبختمون کرده