متن زندگی

در هوایی که نیست
نفس می کشم
زیر سقفی که نیست
زندگی می کنم
برای همسری که نیست
گُل می خرم
برای دختری که نیست
قصه می گویم...
آری،
چرا خوشبخت نباشم
وقتی
این همه نیست هست !
«آرمان پرناک»

حرف ها یی که سر وقت شان زده نشوند ٬ مثل بچه ها یی که دیر به دنیا می آیند می میرند و باید زود خا ک شان کرد چون بوی شان دنیا را برمی دارد . / محمد رضا کاتب / رمان رام کننده

مرا به پلّه ی اوّل نبر، حرامم کن! /
دوباره نیش بزن مارِ من، تمامم کن...
«آرمان پرناک»

عشق قمار است (:

یا زندگی میسازی ...

یا جوانی میبازی

شاخه ام شکستی /
گمان کردی آخ خواهم گفت؟ /
من سالهاست که نقشِ درختِ زنده را
بازی می کنم /
من سالهاست که مرده ام
«آرمان پرناک»

از عاشقی نترس ،عاشق شو حتی با توهم شکست
تا نبضت میزنه فرصت واسه تو هست، زندگی بی وقفه ست
خدا رفیقته، یه رفیقی که همیشه کنارته
شک نکن، خوشبختی در انتظارته، تا تو دلت زنده ست
محکم باش، از غم ها، شادی هاش، این دنیا رنگارنگه
بخند...
به دنیا...

علامت آدمی که تو تله افتاده این است که مزه ی هیچ چیزی را درست و حسابی نمی فهمد ، حتا متوجه ی تلخی و شیرینی حوادث دیگر نمی شود . / محمد رضا کاتب / رمان رام کننده /

در زندگی هر چیزی ، حتی بهترین و زیبا تر ین چیز ها یی که وجود دارد به سرعت می تواند تبدیل به تله بشود و هر تله ای تبدیل به فرصت و رو شنایی./ محمد رضا کاتب / رمان رام کننده

مطمئن باش که این روزها هر کسی از مشکلی غیرقابل درک رنج می برد. زندگی تشکیل شده از بلاهایی پی در پی است که به قلب انسان مشت می کوبد. اما وظیفه در همینجاست؛
باید ادامه دهیم.

_کتاب آوازهای کوچکی برای ماه
مجموعه ی مکاتبات خواندنی گوستاو فلوبر و ژرژ...

هر روز برای خود روز جدیدی ست، هر گل طراوت خاص خود را دارد، هر چهره ای از زیبایی ویژه ای برخوردار می باشد و بالاخره هر پدیده ای در دنیا در نوع خود یکتا و دیدنی است، از جمله هر صبحِ زندگی شما ...


_ لئو بوسکالیا
_زندگی با...

-صد سال تنهایی؟
نه ورق بزنید!
-یادداشت های زیرزمینی؟
نه ورق بزنید!
-پرونده ایپکرس؟
نه ورق بزنید!
-اعترافات نات ترنر؟
نه ورق بزنید!
ورق بزنید
باز هم ورق بزنید
مرا
در پایان بازِ کتابِ زندگی
دفن کنید ...
«آرمان پرناک»

و می بینی /
سالهاست /
شیر بیشه ای /
در حلقه ی آتشی گرفتار است /
عزیزم /
در سیرک /
کسی برای کسی /
دل نمی سوزاند /
زندگی چنین است /
«آرمان پرناک»

از انتخاب ها خسته ام /
باز کن مشتت را آسمان! /
نشان بده /
هنوز /
پرنده ای هست...
«آرمان پرناک»

خولیو کورتاسار:

در میان احساساتمان ، امید تنها چیزی است که متعلق به ما نیست .
امید متعلق به زندگی است .
این خود زندگی است که از خود دفاع میکند ...

خیلی از چیزهای بی اهمیت برای زندگی ضروری است، اصلا مجموعه ای از چیزهای به ظاهر بی اهمیت، زندگی را تشکیل می دهند!
زندگی یعنی همین...

روزهایم مرا ویران می کنند. در عمرم آب می شوم تا پیمانه را پر کنم.


_شاهرخ مسکوب/از کتابِ روزها در راه

می کَنَد
پُر می کُند
می کَنَد
پُر می کُند
در قلبم انگار کسی
قبر می کَنَد و پُر می کُند
کسی دارد مرگ را زندگی می کند
«آرمان پرناک»

با زندگی کنار آمده ام
زندگی با من نه
ما زیرِ سقفِ هیچ
به مرگِ هم
چشم دوخته ایم...
«آرمان پرناک»

نه
تمام نمی شود
پاییز تمام نمی شود
و حیات
همیشه جارولازم است
«آرمان پرناک»

-مادر!
چرا واژه ها باید
پشت میله های دفترم باشند؟
اصلاً سواد نخواستم ...
.
-پسرم!
سوال نکن!
پدرت منتظر است چیزی بنویسی
بنویس:
بابا نان !
بابا آب !
بابا کِی آزاد می شوی؟
«آرمان پرناک»

گاهی اوقات زندگی، حسِ طنز بی رحمانه ای دارد
چیزی را که همیشه به دنبالش بوده ای،
در بدترین زمان ممکن به تو هدیه می کند!
سالم، کسی ست که با خود و آدم های اطرافش در حال جنگ و ستیز نیست،
نتیجتاً حضورش به آدم انرژی میده!
بیشتر از...

باران
باران
زیر گلوله باران
بی چترِ جان
پا به پای خیابان
در هوایت قدم زدن
قدم زدن در هوایت،
این چه جنگی است که باخود دارم ؟
«آرمان پرناک»

به تو که زل می زنم
از قاب بیرون می آیی
لبخندت را بر لبم می کشی
نگاه می کنی به پیراهنِ مضطربم
و با لحنی، عکسِ عقربه ها،
از نبضِ زندگی می گویی ...
«آرمان پرناک»

کجایِ زندگی را خوب یاد نگرفتیم
که از زیستن عقب افتادیم
کشوری که از فقرِ شادمانی و وفورِ غم
رتبه دارِ اندوهِ جهان است
جهانِ چندم میشود...؟!

اسماعیل دلبری