100 متن کوتاه کربلایی علی محمد ملکی ۱۴۰۳ جدید 2025

یه وقتایی همچی هست اما
همچی کافی نیست.
چون اصلا کافی نیست
چون اونی که باید باشه نیست

قرار بود با آمدن به خانه من
رو سفیدم کنی
نه اینکه با رفتنت مو و ریش
سفیدم کنی

جمعه ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱ در غرب،
جمعه سیاه(بلک فرایدی) نام گرفت
خواستم بگم تو نباشی
همه جمعه ها واسه من سیاه هستند🖤

من تاریخ خوندم آنچه از سرگذشت عشاق فهمیدم این بود
درد عشق را هیچی نمیتونه درمان کنه
جز همونی که عاشقش کرده

اما اگر معشوقت مرده باشد دگر....

تا جمال تو دیدم
گفتم که از لبان او غافل شو
ماه رمضان است کمی عاقل شو
می بوسم و از کسی ندارم ترسی
ای روزه اگر معترضی باطل شو

می شود با همه وجود سالها
گیر کسی باشی و قسمت نشود؟
ما تلاش کردیم اما روزگار نذاشت
إِنَّ اَلزَّمَانَ مُفَرِّقُ اَلْأَحْبَابِ(علی علیه السلام)
همانا روزگار جدا کننده عشاق است

آنقدر صدایت کردم اسم تو را
که همه شهر فهمیدند راز مرا

خنجر شمر بهانه بود
آخر غصه فراق کارش را تمام کرد

دلتنگم و دیدار تو درمان من است

بی رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی

آنچه کز غم هجران تو بر جان من است

گذشت این عمر و جوانی
اما بهار را ندیده خزان شد

بهار من رخت سفر بر تن کرد و رفت
و پاییز غم با تمام دلتنگی هایش رسید
اما هنوز من اینجا درگیر کشف فصل آمدن توام!
کی بر می گردی ای نگار من
دلتنگم💔
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»

پیدا شو ای مرهم بر زخم پنهانم 
تا صبح دیدارت بیدار میمانم

از لحظه لحظه کنار اونی که دوستش داری و کنارش آرومی نهایت استفاده کن لذت ببر شاید اون لحظه ها دیگه تکرار نشه شاید دیگه نباشه🖤!!!

تو نباشی آه من همیشه جانسوز است
شبی که ماه ندارد غم انگیز است

یه مرد برای عاشق شدن یه نگاه
براش بسه
اما برای فراموش کردنش به یه عمر!!

زیبا زیاد بود اما دنیا
شبیه تو نداشت

زهرا کشید چادر خود را به صورتش
با رفتنش بهار مرا هم خزان کرد

خرمای نخلستان من خرما ختمت شد
همسایه ها خوردند و خندیدند و رفتند

بدان بدون تو دیگر در این زمانه
کسی به غیر چاه علی را
صدا نخواهد کرد

آن مرد که به زهرایش می گفت:
ای تمام آرزوی من، نفس جان من؛
امشب تمام آرزوی؛ نفس و جانش
زیر خاک رفت 🖤

روز تولدم اگر همه باشند تو نباشی
باز من تنها هستم
رونق تولد من به بودن تو بستگی داشت کاش بودی 🖤

دلتنگ نجفم حال دگری دارم
در کنج دل زار و پریشانم
وادی السلام ایوان نجفی دارم

ما آنقدر درد فراق عشق نکشیدیم
که با چاه حرف بزنیم

مثل باران رگباری که نمی گوید کی؟؟
بی خبر؛ سر زده از راه برس
مرا از این غمکده ببر

بدون تو تنهایی پیدام میکنه...

با مرگ اگر تو را میتوان دید
کی می رسد این تولد ما ؟!

چین و چروک؛ پیر شدنم در اثر
داغ و فراق عزیزان نقش بست
وگرنه ربطی به گذر عمر نداشت 🖤

قبری که مهمانش تو باشی
بهتر از دنیاست
دنیا بی رخ یار بدتر از زندان است

میان این همه روزایی که هر روز
به یه بهونه نامگذاری می کنند
به نظرم روز عشق مال تو بود
منم بهونه تویی...
خیلی وقته ندارمت

شبونه هوات افتاد به سرم
مگه تو هوا هم هستی؟

فطرس از قصد در عذاب و بلا افتاد
قصدش این بود که به شما برسد

دیدی آرام آرام بعد تو دلم
نیمه شبها به بی کسی؛
صدایم به سکوت،
چشام به تاریکی عادت کردند؟

تو که بودی کنارم، دلم قرص بود
تمام قرص ها جز قرص ماهت
ضرر داشتند !!
حالا که نیستی ببینی چگونه
قرص میخورم تا موقت آرام بشم
از درد فراق رویت🖤

من هر نفسی را که در فراق تو کشیدم
غم بود و درد بود و خون دل
از ضرر بود و دگر هیچ

ای دل غمگین نباش
عادت این مردم تا بوده همین بوده
دور آتشی که می سوزی می رقصند

دنیا برام شده مث کلاس درس
پ چرا زنگ نمیخوره؟
پس کی میام پیش تو ؟
اندازه شوق دانش آموزی حین
زنگ تعطیلی منم مشتاقم
ساداتم زنگ پایان فراق را بزن

اونی که کم حرف شده
همونی که خیلی وقته تنها شده

پ.ن: ۱۴ ماه و یک هفته دلتنگی💔

خدا کنه هر کی هر جایی که آرامش؛ دلخوشی داره
و کنار اونی که عاشقشه تا ابد باشه مث پایین پات
خوش به حال علی اکبرت ارباب ❤

1/01/1 میگن همه چیز از نو
شروع میشه
ولی من نمیخوام از اول
شروع کنم
میخوام با تو ادامه بدم

خواستم بهترین روز عمر و رویای شیرینم
با تو محقق شود
اما با رفتنت همه چی نقش بر آب شد

مث یک روح در دو بدن بودیم
تنها یک جای بود که باهم
تفاهم نداشتیم
اون روزی که من
لباس سیاه پوشیدم و تو (کفن) سفید

افطار با چای و خرما کار عوام ست
عاشق به بوسه لبت روزهٔ خود باز می کند
دلبر ما تو کجایی؟ گر زیر خاکی
هنوز به فکر مایی؟

مسجد، سر سحر خشکسالی دارد
دینم بی تو جای خالی دارد

من مانده ام و سوال سختی اینطور
ماه رمضان با تو چه حالی دارد؟

اُرَدِّدُ طَرْفِے فِی الدُّنْیا، فَلا أَرۍٰ
وُجُوهَ أَحِبّائِیَ الَّذِینَ أُریدُ
هر چه در دنیا چشم خود را
به این طرف و آن طرف می گردانم،
چهره های دوستان خود را که جویای آن ها هستم، نمی بینم

تو داروخونه پیدا نمیشه همه دواها
بعضی وقتا برای اینکه آروم بشی
فقط باید ببینیش

دیگه پیشت اومدن سخت شده
دلم آبادان شده برات

زندگی اجباری ست،
درد ما تکراری ست
زخم ما هم کاری ست
صاحبخانه جوابمان کرده
ما فقط مهمانش تا سر این ماهیم
روزمزدیم اما با همین
دخل کم و خرج زیاد
کربلا هم می خواهیم

برای شب هایی که بدون تو گذشت
من نمی شناختمت من ناراحتم

حرف زیاد است اما حوصله ای نیست
از بغض عمیق به گلویم گله ای نیست
گر روزگار نکشد مرا،
بی شک فراق تو می کشد مرا
علی محمد ملکی

پرسید: چند بار دیدیش که اینطور عاشق شدی؟
گفتم : یک دو نگاه
پرسید: چند وقت است گرفتارش هستی؟
گفتم : سالها

من اختیار نکردم پس از تو سادات دگر

به غیر غم که آن هم به اختیارم نیست

به رهگذر تو چشم انتظار خاکم و بس

که جز مزار تو چشمی در انتظارم نیست

روزهای زندگی را نمیخام
وقتی تو دیگر زنده نیستی
شاید هم من مرده ام
که بعد تو انگار زندگی نیست

علی محمد ملکی

آتشی که تو با رفتنت به زندگی من زدی
هیچ فاتح ویرانگر در تاریخ
به خلق نتوانست بزند
نه اسکندر با تخت جمشید،
نه اودوآکر با رم و نه چنگیزخان مغول
با سمرقند و بخارا

در خواب دیدمش...
+ بعد چه شد؟
- آرزو کردم همان اتّفاقی که برایِ اصحابِ کهف افتاد برای من هم بیفتد...

اگه دلت براش تنگ بشه چیکار میکنی؟
+ خب بهش زنگ میزنم یا قرار میذارم ببینمش دیگه
اگه نتونه جواب بده یا نیاد چی؟
+ برای چی نتونه؟
هیچی ولی کاش دلت برای عشقت که دیگه تو دنیا نیست تنگ نشه

شاید مرگ بتواند جسم و نگاه ها دو عاشق را از هم جدا کند
اما هرگز قدرت ندارد که قلب و یاد تو را از من دور کند
🖤 کربلایی/سادات 🥀

اشک ناخودآگاه
اشکی که از گوشه چشم با دیدن عکس تو سرازیر میشه یادآور هم خاطره ست
هم خون دل هم آه حسرتی که از جانم بیرون میشه دلتنگتم

به چرخ روزگار گشتیم ولی سامان ندیدیم
ما کویر تشنه آبیم ولی باران ندیدیم

بعد از تو هیچکس در دلم گذر نکرد
کسی نیست در جهان که بگیرد جای تو؟!

مرا ز هجر مترسان، گذشت آن زمان
که سخت تر از مرگ فراق و هجران بود

دلتنگی من صدا ندارد اصلا..
راهی است که انتها ندارد اصلا ..
گفتی غم تازه ای برایم داری
این خانه پر است جای ندارد اصلا

ماه مردم تو آسمون رویت شد داره میدرخشه
اما ماه من خیلی وقته زیر خاکه
دیگه رویت نشده
دلم براش تنگ شده 🖤

این علی، علی سابق نیست
خوشیم که برنمی گرده
حق داره آخه با این دستاش
زهرای شو خودش کفن کرده
با یه دل شکسته، دستای پینه بسته
علی رفت
بهتر بگیم ما روزی که رفته زهرا
علی رفت

اگر قیامت قصه باشد
تورو من کجا ببینم؟

از نجف الاشرف که سمت مشایه رفتم
دلم پیشت ماند چه سخت است فراقی
که هیچ دیداری ندارد.

تا قیامت شکر میکنم پروردگار خویش را
آه، گر من باز بینم روی یار خویش را 🖤

هر دو ما سوختیم
تو به مرگ و من به فراق تو همیشه

آه مِن الفِرَاقَ
قَلْبی مَدفونٌ فی العِرَاقُ

من روح خودمو با جسم عزیزترینم
خاک کردم
وای بر جسمم که تنها مونده ...

امشبی که آمده بودی به خواب من
من از غم فراق تو خوابم نبرده بود.

هر چه رنگ بر تن کنم بی فایده است
عاقبت رنگ غم رسوایم می کند 💔

چهار سال از رفتنت میگذره
هنوز بعد از چهار سال، انتخاب قلبم فقط
تویی و کسی نتونست جای تو بگیره

روزی گفتیم فقط مرگ می ‎تواند
ما را از یکدیگر جدا کند،
مرگ شتاب کرد و ما از یکدیگر جدا کرد

یه عمر قیمه امام حسین (ع) خوردیم
حالا فحش شو می خوریم
ما پای عقیده مو ایستادیم

من مبتلا به درد،
تو مرهم منی...

«جانا نبودنت از مرگ بدتر است»