متن باران

وقتی که شب

باران می بارد

بارانی دل انگیز

که بوی گل می دهد.

انگار هزار لب

دعا می خواند

انگار هزار عاشق نجوا می کند.


محمد صالح- شاعر ازبکستان
ترجمه : رسول یونان

گاهی وقت ها...

همه ی دنیا را هم که به هم بزنی...

باز هم همان آش و همان کاسه ی همیشگی نصیبت می شود...!

گاهی وقت ها...

هر چقدر هم که دوست داشته باشی ،

باز هم کلمه ای به نام دل گرفتگی بیشتر از حس علاقه ات خودنمایی میکند......

گل یاسم گل خوشبو ی بابا
تویی قندوعسل ، شب بوی بابا

در اسفند مه شدی چون ماه پیدا
چو مهتاب ٱمدی رو. سوی بابا
🌛🌙🌛🌙🌛🌙🌛🌙🌛

با من امشب زیر باران گریه کن
سر به زانوی خیابان گریه کن
مو به مو پیچ وخم هر کوچه را
با خم موی پریشان گریه کن
یا از اول دل به رویایی نبند
یا بر این رویای ویران گریه کن
عشق سلطان است و باقی بنده ایم
زیر تیغش...

هم درهوای ابری آبان دلم گرفت
هم درسکوت سرد زمستان دلم گرفت
هرجا که عاشقی ب مراد دلش رسید
هرجاگرفت نم نم باران دلم گرفت...

نَبار
یا همیشه ببار،
هوای شرجیِ پس از باران قطع شده
نفسم را بند می آورد.

زهرا مِیمَری .

ترسم باران بگیرد و کنارم نباشی

بی تو باز امشب چند بار شب است!

ارس آرامی

غروب جمعه
نیمکتی خالی
و ابرهایی که
به وسعت نبودنت
باران دارند
دلتنگی که منطق نمیشناسد

باران رادوست دارم
چون می توانم
یک دل سیر برایت
گریه کنم
بدون آنکه یکی بپرسد
چه مرگت شده...؟!

چتر،
به چکارم می آید؟
***
باران،،،
از چشم هایم می بارد!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

باران را دوست دارم
اما نه در چشمان تو

شبیه آسمانِ پاییزم
دلگیرم، پر از بغضم ولی ..
ابری ندارم ، برای باریدن

کاش شهربازی بودم
و تمام عمرم را، شادی و قهقهه ی کودکانی را میدیدم، که در دنیایی متروکه، با بزرگ ترهایی بی رمق، برای ساعتی با من خوشحال بودند.

کاش باران بودم
و به گل هایی که قرار است دلیلِ عاشقانه های کوچک اما واقعیِ مردان و زنانِ در رَه...

باران هم اگر می شدی،
در بین هزاران قطره
تو را با جام بلورینی می گرفتم
می ترسیدم
چرا که
خاک هر آنچه را که بگیرد
پس نمی دهد

-جمال ثریا
-ترجمه: سینا عباسی هولاسو

پدر روزی بدون احترام و عشق نمیخواهد
پدر کادو گرانتر ازحدیث عشق نمیخواهد
پدر را توانی احترامش را بجا آور
که او از تو زرو زیور ,زمین و خانه و مسکن نمیخواهد
روز پدر مبارک

زمین باران را صدا میزند ، من تو را

نم نم بارانِ بی مانند پاییزت قشنگ
ماه بانوی سخاوتمند پاییزت قشنگ

غنچه ی لبهای مستت سیب سرخی آبدار
بوسه از لبهای من دل کند پاییزت قشنگ

برگهای خشک کوچک در خیابانهای خیس
دسته جمعی یکصدا گفتند پاییزت قشنگ

جای گیسو فرش زرین باف داری مهربان
جای چشمت حبه های...

بگذار،
تا دست هایت همیشه سبز باشد برای بهار
همیشه لانه باشد برای پرنده ها
و همیشه سایه بان باشد برای خورشید
و گاهی چتر باشد برای باران،

بگذار تا دست هایت به بالاترین حس گل ها جواب دهند
بگذار تا دست هایت برای ترانه ها شعر بسرایند
و شبنم...

زدم پرسه در ساحل چشمانت و صدها گِله

از بارانی که نبارید و چتری که چرا خیس شد!

ارس آرامی

منتظر باران بودم ک ببارد . . .
با ذوق و اشتیاق فراوان همانند بذرهای پائیزی منتظر باریدن بودم.
تا در خود جوانه ی دیگر بزنم ، و خود را با نعره هایم همانند رد و برق ابرهای سیاه تخلیه کنم.

باران بارید . . .
و ناخوداگاه با ابرهای...

تو ،،،
شبیه آن باران و
ابرِ بهاری که آنی
می آید و میبارد و میگذرد ،
اما ،،،
خاطره اش همچون شبنم
بر تن گل همچنان باقیست !

نم نم باران

همینکه دست تو را شادمانه می گیرند
هوای عطر گلی نوبرانه می گیرند

تمام شاپرکانی که با تو همراهند
پرنده های مهاجر که دانه می گیرند

به گوشه گوشه باغی تکیده از پائیز
دوباره با قدم تو جوانه می گیرند

کنار خرمن شن های خسته از طوفان...

قدم نمی رسید
در آغوش مادربزرگ جا گرفتم، کنار پنجره...
_دخترم ببین چطور از آسمان، بهار نگاه خدا می ریزد؟...
کارناوال عشقی بر پا شد در خیابان
ما بودیم، خدا، چتر و باران.

قدم رسید به پنجره
قهر خدا از آسمان می ریخت
_ کارناوال مرگ بر پا شده مادر...

و نگاهی

پنجره باران

شد ...!


آریا ابراهیمی