متن تنها

من در هوای تو با غمت
چنان
برگم که رهگذاری
زیر پا گذاشته
در کوچه ای که باد
تشویش خود را
در آن ، جا گذاشته
یک شب هزار شب هم می شود
وقتی
من هم بدون تو
مرا تنها گذاشته ...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو

تنها رفیق من تو این دنیاست
پیراهنى که از تو جا مونده
پیراهنت هم مثل من تنهاست
چشماش رو به جاده وامونده

تو باد با یاد تو مى رقصم
مى چرخم و از خود رها مى شم
پیراهنت هم رقص من مى شه
با دامن تو پا به پا مى...

ﻣﻮﺭﭼﮕﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ نمی زنند ﺍﻣﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺩﺍﻧﻪ ﺟﻤﻊ می کنند ، ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ نمی زنند ﺍﻣﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺧﺎﻧﻪ می سازند ، ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ نمی زنند ﺍﻣﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ می روند ؛ ﺁدم ها ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺏ حرف می زنند ،...

تنها،
مرگ خود را می نگرد
در کالبدی خالی از احساس؛

زنده به گور
با چشمانی باز
در مسلخی
مسخ شبمرگی....

باتو یه روز ، اینجا بهشتم بود
این روزا اما جز یه زندون نیست.
می سوزم از عشقت و میدونم
آتیش تو بعدش گلستون نیست.

ماگم شدیم هردو تو این جاده
دیگه امیدی به رسیدن نیست
تو بی تفاوت می گذری از عشق
راهی برام جز دل بریدن نیست.

دل...

مرا از چشمهایت دور مکن
ای هرگزترین عاشق
بگذار تا دلم را بردارم و
به دریا بزنم
تا دیگر از یادم نرود
که شنا بلد نیستم و
عاشق تری نکنم
اینگونه که در ازدحام هیچ می ایستم
از خدا تنهاتر می شوم
مرا از چشمهایت دور مکن ...


جلال پراذران...

زیستن در این شهر دیوانه به من آموخت آدم راحت تر است زمانی که تنها باشد می تواند زندگی کند. با کسی بودن آن هم وقتی تورا نفهمد سخت می گذرد. گرچه این شهر شلوغ است ولی باور کن آن چنان جای تو خالیست که صدایت در جای جای این...

گنجشک هستم ، بر درخت تو غزل خوانم
بر سفرهٔ قلب تو من ، امروز مهمانم

از هیچ شعری بی تفاوت رد نشد چشمم
من تشنه هستم در پی اعجاز بارانم

هر روز من پاییز می بینم در این دنیا
من سالها در انتظار یک بهارانم

روزی مرا با سنگ...

هیچ چیز نمی دانم !
از این دنیا هیچ چیز نمی دانم، حتی از قلب آدم ها. فقط میدانم که تنهام ، به طرز وحشتناکی تنها ؛ هیچ شومینه ای دیگر هرگز شاهد حَشر و نَشر دوستانه من با کسی نخواهد بود ...

ما آن قدر می ترسیم ، آن...

هر سه بی همنفس و خسته دل و تنهاییم
من و این کوچه و باران چه به هم می آییم

جان به جانش کنی دلتنگ است
پاییز را میگویم
می آید
و تمام نداشته هایت را با نسیمی به صورتت می کوبد
میسوزی و با نم بارانش چکه چکه آبت میکند
روز هایی که دست های سردت بوی غربت میدهد و
آسمان نیمه ابریش عجیب تنهاترت میکند
دلگرمی ها سوار...

انارِ دلم خون
ترک خورده از دلتنگی ات
نامِ تو ، دانه دانه
می چکد از چشم هایم

منِ تنها ،
هر شبِ بی توام
یلداست ..

از قافله ی قافیه ها رانده منم
تنها به میان کوچه ها مانده منم

در خانهٔ گرم پدر عشق ، افسوس
تنها غزلی که مانده ،ناخوانده منم

این روزها حال و هوایی در سرم نیست !
غیر از خودم دیگر کسی دور و برم نیست!

این روزها آنقدر کافر گشته ام که ....
حتی خدا استغفرالّه ، باورم نیست !

شاید "خدا" می خواست من تنها بمانم
وقتی که"او"هم جان پناه و یاورم نیست!

دیگر هوای عشق...

باید از اول این شعر تو اینجا باشی
اعتبار غزل و صاحب امضا باشی

رو برویم بنیشین، حرف بزن ،قهوه بنوش
قسمت این است که هم فال و تماشا باشی

آمدی تا که جهان خانه تکانی بکند
و تو آن نقشه ی جغرافی زیبا باشی

میتوانی فقط از فاجعه ی...

من چه تنها و غریبم
در این دریای هستے...
قایقم شو غرق گشتم
بے تو در شب های مستی...

دلتنگ که باشی
دنیای دو روزه
میشود دو قرنو دو سالو دو ماه....
خاطره های چند ساعتی
میشود چند ماه و چندین سال...
تنهاییت رخت میبندد!
میشوی همدم رویاهای نیمه تمامی
که بافته بودیشان :)
دلتنگ که باشی
حوالی پاییز ، برگ خشکی مینشیند در آغوشت و
میشود تنها همراز...

جورج اورول:

گیریم تا آخر عُمر تنها بمانی
و شریکی برای زندگیت پیدا نکنی!
تحمل این موضوع، بسیار آسان تر از آنست که شب و روز با کسی سر و کار داشته باشی، که حتی یکی از هزاران حرف تو را نمی فهمد!

افرادی که مسیر زندگی شان را از طریق مذاکره و قوانین پیش می برند، می توانند به خیلی چیزها در دنیای مادی برسند، امّا در دنیای عاطفی شان عاجز و تنها می مانند.

مارک منسن
اوضاع خیلی خراب است

عطرِ تو تراود مگر از بسترم امشب
کاین گونه گریزان شده خواب از سرم امشب

چون تشنه پس از وصلتِ دریا و چه کوتاه
از هر شبِ دیگر تک و تنهاترم امشب

بیدار نشستم که غمت را چو چراغی
از شب بِسِتانم، به سحر بِسپُرم امشب

اشکت چه شد ای...

یاران همه رفتندو من

تنهاترین برگی به پاییزم

بیا ای باد دلم تنگ است

برقصانو زمین ریزم!

جنسش هرچه میخواهد باشد
چوب
طلا
آهن
قفس، قفس است.
حالا هرچقدر زیباتر و مجلل تر
یا هرچقدر زشت تر و کوچک تر فرقی نمی کند
قفس ، قفس است.
زندانی ...
جنسش اما فرق می کند
زن که باشد می شکند
می رنجد
گوشه ای تاریک می خزد و...

دنیا به ما "دومى ها" خیلى بدهکار است.
به ما که همیشه دیر رسیدیم.
به ما که هر وقت خواستیم به قلب کسی، راهی پیدا کنیم، پیش از ما، یک غریبه، با تسلط کامل، درون قلب او نشسته بود.
به ما که هر وقت خواستیم کسى را دوست داشته باشیم،...

در هر زندان دنیا

زندانیِ فراموش شده ای

و در هر گورستان جهان

عزیز به خاک سپرده ای داشتم

و تنها بودم

مثل ماه

که کوتاه تر از تنهایی من

دیواری نیافته بود