متن دوستت دارم

تا تورا دیدم صدای قلبِ من تغییر کرد
کاش می شد قلب ها را هم کمی تعمیر کرد

حرف قلبم را قلم با دوستت دارم نوشت
سوزن خودکار، رویِ از تو گفتن گیر کرد!

ارس آرامی

میگویم دوستت دارم،
طوری نگاهم کن
گویی خدا...
بنده ای را وقتِ عبادت می نگرد!
همان قدر عاشقانه،
همان قدر مهربان،
لبخند بزن و بگذار تماشایت کنم...

خوشا به حالِ من
ڪه تو را دارم.
یڪ آسمان خوشبختی،
یک دریا دلدادگی
یک دنیا عشق و آرامش
در هر دَم و بازدَم
سهم من از توست.
خوشا به حالِ من
ڪه هستیُ روبراهم،
خوشا به حالِ تو
ڪه این همه دوستت دارم.
پس همیشه باش
ڪه از بے...

شالت به ضربِ باد می رقصید /
کاجِ پُرآوارم زمین می خورد /
شالم به دورِ درد می پیچید /
«من دوستت دارم» زمین می خورد...
«آرمان پرناک»

میگویم دوستت دارم،
طوری نگاهم کن
گویی خدا...
بنده ای را وقتِ عبادت می نگرد!
همان قدر عاشقانه،
همان قدر مهربان،
لبخند بزن و بگذار تماشایت کنم جانان من ...

بُگذار من بیشتر دوستت بِدارَم...
بیشتر عاشقَت باشم...
بیشتر بخواهَمَت!
بُگذار...
من بیشتر در آغوشَت بگیرم...
بیشتر ببوسَمت...
بیشتر ببینَمت...
بُگذار من باشم که هر لحظه برایَت
می میرد…!
تو فقط ،حضرتِ عشق باشی کافی ست!♥️

بیا با هم شعری بنویسیم!
تو چه می نویسی؟!
من فقط می نویسم:
-- آخ که چه بسیار دوستت دارم!








شعر: ابراهیم اورامانی
ترجمه: زانا کوردستانی

چون دوستت دارم
راهی پیدا خواهم کرد
تا نور زندگی تو باشم،
حتی اگر در تاریک ترین و دلگیرترین
حال خود باشم...

همین که هستی
همین که لابلای ڪلماتم
نَفَس می کشی
راه می روی
در آغوشم می گیری
همین که پناه ِ واژه هایم شده ای
همین که سایه ات هست
همین که کلماتم
از بی تویی یتیم نشده اند
کافی ست برای یک عمر آرامش
ارامش لحظه لحظه هام
دوستت...

دوستت دارم
چنان با احتیاط مثلِ شاید
چنان باورنکردنی مثلِ آری
چنان طولانی مثلِ تا چه پیش آید

به نام نامی عشق...
به نام جنون
به نام باران...
و بوی خوش سیب...
اگر بارها و بارها بِرانی ام...
دوباره به تو برمی گردم...
برمی گردم ...
و بیشتر از قبل دوستت خواهم داشت...

من
تو را برای ابد دوست دارم
برای روزهای دلتنگی
برای روزهای تنهایی
برای هجوم لحظه های نا امیدی
برای زرد و نارنجی پاییز
برای سرمای برفی دی ماه
برای عطر شکوفه های بهار
تو را برای تمام فصل ها
برای عاشقانه ی روزها
تو را برای همیشه
ن برای...

حالم تماشایی ست
درگیر دوست داشتن توام
درگیر خواستنت
با توووو
تمام ثانیه های من
شیرین و رویایی ست
باور کن که تو را
فراوان تر از عشق
دوست می دارم...

دوستت دارم....
و گره این عشق با دندان هیچ اتفاقی، باز نخواهد شد.

دنیاکیانی

من در کنار تو به آرامش می رسم
و آنجا که هیچ کس به یاد ما نیست
تو را عاشقانه می بوسم
تا با گرمی نفسهایم، به لبانت جان دهم
و با گرمی نفسهایت، جانی دوباره گیرم.
دوستت دارم،
با همه هستی خود، ای همه هستی من
و هزاران بار...

تو واقعی ترین منی
همونی که : هر وقت حالم بد بود
کنارم بود تنهام نزاشت
همونی که: همیشه بوده حتی اگه
از دستم ناراحت باشه
همونی که: اگه یه دقیقه دیرتر جوابشو بدم نگرانم میشه... (:🖇🤍
همونی که: حواسش بهم هست حالم
براش مهمه و تلاش میکنه واسه داشتنم...

عزیزترینم
تو همان تک ستاره ی دلربای آسمانی
که بنا به قسمت و تقدیر
یا به پاداش گناه و تقصیر
مرا در سیاهی شب های درخشان چشمانت
افسون کرده ای...!
بودنت چقدر زیباست،
ماه من!
دلربای درخشان من،
در آسمان دلم بتاب
که تابیدنت
عشق و امید و زندگی را...

جانِ من و جهانِ من فقط تو هستی

انگار مرا گم کرده ای
شاید من ناپدید شده ام
سراغم را بگیر
پیدایم کن
مشتاق در آغوش کشیدنم باش
دستم را بگیر وگوشه ای دنج کنار خود بنشان
دوستت دارم را در گوشم زمزمه کن
نمی دانی قلبم تسخیر توست ؟
سراغم را بگیر
پیدایم کن

تو زیبایی
زیباتر از همه زنانی که می شناسم
مهربانی
وچشم هایت طعم بلوط می دهد
رعناتر از همه زن هایی
و دلربا در آستانه میانسالی
ایستاده در برابر ویران کننده ترین
بادها و هجمه ها
تو مظلومانه زیبایی
و بی رحمانه عاشق
تو را دوست دارم
که هنوز عطر...

دوستت دارم
مثل عشق شب و ماه
یا که خورشید و پگاه
مثل شبنم برتن سبز ِ گیاه
یا که یک خرمن دلسوخته
ازشعله ی آه
دوستت دارم
مثل آتشکده محتاج حریق
یا که احساس نفس
برلب مُرده و بی جان غریق
مثل یک عشق عتیق
دوستت دارم
و "دانم...

همیشه دوستت دارم
ساده و کوتاه بنویسم
و باز هم کوتاه مینویسم
عزیزم دوستت دارم

محمد عاشوری

دوست داشتنت بهانه ایست
تا در ایوان بنشینم،
و قطره های باران را؛
با وسواس کودکانه ای بشمارم!
که وقتی می گویم
به اندازه ی باران
"دوستت دارم"
مبادا کم گفته باشم...!!!

درد هم باشی دوستت دارم
دوست داشته شدن بلدی؟
عشق هم باشی عاشقتم
عشق شدن بلدی؟
گر ویران شوی می سازم تو را
ساخته شدن بلدی؟
چشم وا کنی می نازم به تو
بلند شدن از خواب را بلدی؟
بلدی دستانت را باز کنی؟
این همه مهر را از من...