دلگیرم از پاییز از تمام غروب های غمگینش که چوب خط نبودن هایت را بر دیوار دلم کشید دلگیرم از تو از تمام عاشقانه های نگفته ات که به جانِ گوش هایم بدهکاری دلگیرم از خودم که هنوز دلخوشم به یلدا و چند ثانیه وقت اضافی اش .... که شاید...
دلبری های باران برای خیابان ها مرا یاد تو انداخت... در این زمستانِ بی برفِ خدا تو نبودی و فیل ها همگی یادِ هندوستان کردند... .
جاری ی باران بهار گرمای آفتاب تابستان شکوه رنگ رنگ پائیز وقار برف زمستان از چه حرف می زنم؟ جمع فصلهاست فصل پنجم عشق
تو مثل سوگلی های قشنگ زمستان می مانی سرد ، بارانی آفتابی به اندازه ی شیرینی یک خواب زمستانی در میان بازوانت تو به تنهایی اندازه ی زیبایی های زمستان زیبایی آنقدر زیبایی که آدم دلش می خواهد با باران در آغوشت بگیرد با کوچه در آغوشت بگیرد با برف...
چمدان دست گرفته که ازینجا برود حیف پاییز قرارست که تنها برود پشت در برف و زمستان و دی اش منتظرند تا زمین باز بگردد، شب یلدا برود .
مرا لمس کن آنگونه که زمستان درخت و آغوش مرگ را. یادم نیست چند بهار کم آوردم؟
آنچنان دلشکسته و پرشکسته شوریده دل و دیوانه بودم که در این دنیا فقط دلم هوای ترا کرده بود و بس ابتدای کوچه برف می بارید انتهای کوچه از من جوانه رویید از زمستان تا بهار فقط یک دیدار فاصله بود !
متن۴۲: میترسم... میترسم پیری کهنسال شده باشم، اما هنوز به امید آمدنت، در سردترین روز زمستان پنجره هارا باز بگذارم! تابیایی و آمدنت را جشن بگیرم! هنوز هم گلهای باغچه رابه امید تو آب میدهم تا از آن شاخه گلی نسیبت کنم! اصلا گلهای باغچه را آب میدهم تا اولینو...
مرا شبیه درخت همیشه بهار آفریده اند ، که شب ها و زمستان های سردی پشت سر گذاشته ، هر شب میان زمستانِ درد ، خشکیده و هر صبح ، در بهار امید ، جوانه زده . که به او تبر می زنند و جای زخم هایش ، جوانه می...
امروز بوسه ی جوانه ای را روی ساقه ی غمگین زمستان دیدم دلم آرام شد مثل درختی که باد، راز دلش را برایش فاش کرده است امروز دلم خواست شماره ی بهار را بگیرم سلام کنم حالش را بپرسم و بگویم کی از راه خواهی رسید میخواهم کوچه را آب...
کنار من باش حتی اگر بهار نیاید حتی اگر پرنده ای نخواند حتی اگر زمستان طولانی اگر سرما نفس گیر حتی اگر روزگارمان پر از شب پر از تاریکی باز یکی با نفس هایش عشق را صدا می زند. دنیا پر از عطرِ بابونه است محبوبِ من! بیا بودن را...
می روم تا تمام کنم هر چه زمستان بر لطافتِ گونه هایم و خنجر بر گلوگاه روشنایی ام. از سرطانی آسودم که مرا نمی خواست و چه هولناک مهری و چه سخت دامانم چسبیده بود، اندوهناک عشقی، ریشه خشکاند وسط قلبی که زنجیر پاره کرد، گریخت گریخت تادورترهای دور.
روزهای آخر اسفند دستانم را بگیر، و به بهار پیوند بزن... زمستان به بهار شاخه ی خشکیده به شکوفه و من به تو ختم شوم شیرین است... ️️️
تقویم به ما یک دم و بازدم بی دغدغه بدهکار است بهار و پاییز و زمستان و تابستان هم ندارد.
عاشقانه ترین...️ سکانس روز هاى زمستان دیدنِ دلدار و دلبر است ڪه دست در دست هم زیر باران قدم میزنند
می شود میهمان تابستان بود و از دستانِ آفتاب فنجانی گرمی سرکشید میشود با لباس خزان چشم در چشم پاییز گذشت میشود روی چمن های یخیِ زمستان پابرهنه قدم زد و تنها با «تو» و به بهاری چون «تو» رسید می شود...
تؤُ رسیدی ...️ در بهاری ترین ماه زمستان️ اسفند است و تُ را دارم و این یعنی سقف آرزوهایم ...
بوی یلدا را می شنوی؟ . انتهای خیابان آذر... . باز هم قرار عاشقانه ی پاییز و زمستان . قراری طولانی به بلندای یک شب . شب عشق بازی برگ و برف... . پاییز چمدان به دست ایستاده! . عزم رفتن دارد... . آسمان بغض کرده و می بارد.. ....
بوسه های نوبرانه ات در دل سرمای زمستان️ همچون چای داغ قوری مادربزرگ عجیب می چسبد انقدر که دلم می خواهد مدام تکرارش کنم...
هوای بی تو بودن سرد است .. ناگهانی بیا .. غافلگیرم کن .. مگذار با چشم به راهی و درد بگذرد این زمستان ...
زمستان بود سرد بود ردِّ پایِ ما در برف بود .. از تو چه پنهان عشق خواستنت را به جانم انداخته بود .. حوالی همین عاشقانه ها بزمی مهیا بود .. دستم در دستت شانه به شانه خانه ی آرزوها نزدیک بود .. خاطرم از داشتنت جمع بود آسوده خاطر...
صبحانه ام، میل لبخندهای تو ... دستانت را، به دستانم گره بزن! چشمانت را، به چشمانم بیاویز! می خواهم، یک زمستان را عاشقانه در میان عطر نرگس پیراهنت، گرم کنم!!!️ ️️️
خنک کن دلم را با بوسه ای وسط این زمستان️ بیش از هر چیزتو می چسبی ...!
زمستان بود ... بوسه ای آتش زدیم ... و گرم شدیم ... ️️️
