متن پاییز

پاییز
بر شانه های
انار ریخت
شاخه می خواهد
چکار!

پاییز همان قاب عکس خاک گرفته ی
دلدادگی هایمان است که تو آخرین بار
قول آمدنت را داده بودی
ومن هر روز صبح کنار پنجره با چشمانی مضطرب آخرین برگ های این درختان را می شمارم
نکند آخرین برگ هم به زمین بنشیند و تو نیایی
پاییز یادآور بوی قدم...

بی تو دلگیرترین جمعه ی یک پاییزم
از خودم خالی و از عشق و جنون لبریزم

چون جهنم شده هر جا که نباشی و هنوز
من به لبخند تو یک شهر به هم میریزم

چه شود یک شب اگر باتو به پایان برسد
کو توانی که از این خواب خوشم...

دَر
پنجرهِ
چشم هایشان خیره می مانند
به چشم های من
از نگاه من میترسند
به فکرشان جز یک چیز خطور نمی کند
کهِ من پاییز می شوم
وقتی تابستانم می رود...

میثم قره باغی (نفیس)

پاییز را من شروع کردم،
زمستان را تو...
عشق و جدایی، دو فصلِ به هم پیوسته اند

غمگین نیستم از ناملایمات زمین
از این آبیِ مدوّر
که ما را دور خودمان چرخاند

روزی دوران تبعید سر می رسد
نگهبان وسایل شخصی مان را تحویل می دهد
بال هایمان را از...

آخرین شب تابستان
دست به دامن بلند مهر می شود
وشهریور
از میان کوچه باغ می گذرد
و پاییز پرتکاپو
با بوی نارنج هایش
کنار خلق شیرین چای تازه دم
لحظه های عاشقانه ام را
به نفس نفس می اندازد
باید تب زرد انتظارم را
با حریر پیراهن چاکدارم
میان...

دلتنگ تو بی حد و حسابم امشب

دوری تو می دهد عذابم امشب

پاییز شده دلم هوایت کرده

ای کاش میامدی به خوابم امشب

باران که می بارد دلم هوای قدم زدن میکند ...
زیر باران...
شب...
بدون چتر ...
هوای خنک ...
بادی که آرام هو هو میکند ...
ترانه ی گوش نواز باران ...
قطرات باران که هوس رقصیدن کرده اند ...
همه و همه دلم را هوایی تر می کنند ......

دلم خزان است
در این فصل خزان ...
دلم همانند هوای پاییزی گرفته است ...
دلم هوای قدم زدن زیر باران را دارد ...

همانند برگ های پاییز
رها شو و خود را به باد زمانه بسپر ...

مرا انتظار
مرا صبر
مرا تنهایی
مرا فاصله
و مرا پاییز از پای در آورده است؛
از من هیچ نمانده است
جز لبی که برای بوسیدن رگ گردن تو
هنوز هم نفس نفس می زند...

بر دوش خودم سنگینی می کنم
خسته ام از روزها
از فصل ها
چه بهاری بود و تابستانی
گذشت اما
به "یادش به خیر"ها ...
دلم یک پاییز جانانه می خواهد
همان که رنگ و بویش عاشقانه است
فصل خوب دلدادگی ها
همان که با زبان مهر ترجمه می شود...

پاییز...
فصل برگ های مرده
فصل پیچیدن خاطره در باد
فصل عاشقانه ای خاموش
فصل دلتنگی کوچه
فصل بی تابی سنگ فرش
فصل تنهایی یک چتر
پاییز...
فصل سیلی از باران
فصل عریانی یک عشق
فصل مرگ شاخهای سرسبز
پاییز...
فصل نقطه چین تا تو... .

دلم در احاطه پاییز
حتی هوای شعرها هم پاییزیست
خودشان سپیدند و حال و هوایشان نارنجی
بی وزنند و بی قافیه
می نشینند بر دل کاغذ
و پاییزی می کنند دفترم را :
پاییز است بیا
گفته بودی عاشق پاییزی
و من همان پاییزم
همان باران
همان هوای ابری
همان...

کلافگی هایمان از جای دیگریست و ما گناهش را می اندازیم گردن عصر جمعه
صبح شنبه
فصل پاییز.....
اینها بهانه است جانم!
پاییز در دل ماست
از دردیست که در قلبمان می پیچد..
اگر اویی که باید ؛ می بود ؛ پاییز با آنهمه رنگِ دلنواز ، فصل عاشقی ها...

پاییز، پیاله پر می کند.
باران
گیسوگشاده می رقصد.
من، تسلیم تماشا...
چه انارِ سرخی بر لب های تو شکفته است!

پنجره باد می زاید
دیوار، زندان
در، رفتن
تابستان، پاییز
پاییز، جاده را مچاله می کند
زیرِ سر می گذارد
به خوابِ زمستانی فرو می رود؛
در میانِ قدم هایِ آشفته یِ یک مرد
جاده را بهمن دود می کند
بهار، سقط شد
در و پنجره، دیوار
جاده، دود
وَ...

شهریور عاشق انار بود
اما هیچ وقت حرف دلش را به انار نزد!
آخر انار شاهزاده ی باغ بود
تاج انار کجا و شهریور کجا؟
انار اما فهمیده بود،
می خواست بگوید او هم عاشق شهریور است
اما هر بار تا می رسید،
فرصت شهریور تمام می شد
نه شهریور...

تنها شده ام در شب تاری بغلم کن
گر حال مرا دوست نداری بغلم کن

کارم همه جا در همه ساعت شده گریه
همراه همین گریه و زاری بغلم کن

باید بقبولی و نپرسی: به چه علت؟
من مال توأم گاه گداری بغلم کن

گفتند: حلال است به ایام شبابی...

به تو فکر می کنم،
و کسی چه می داند
پاییزها
دقیقاً به کدام خاطره ات تکیه می دهم
که باد حریفم نمی شود

لیلا کردبچه

یه دختر باشه، (تو) با (من) یه مَرد و
پناه دست من تو باد سرد و
بیا شادی رُ رو بزگای زرد و
بذاریم و بگیم پائیز قشنگه

بیا با عشقمون پائیز و مهمون
صدای خش خش برگ خیابون
بشور عشق، غم رو زیر بارون
بگیم باهم دلامونم یه رنگه...

صدایت
به پاییز رفته
هر چه می گویی
دلم می ریزد

حکومت اولین فرزند های پاییز،مهر ماهی های عزیز شروع شد
وقتی پاییز عاشق و مهربان است شک نکن فرزندانش هم مانند خودش هستند...
نمیدانم شاید راجع به مهربانیِ شخصیت های هر ماه از هر فصلی شنیده باشید ولیکن در مهربانی و خوش قلبی به امثال مهری ها پیدا نخواهی کرد......

در این فصلی که ماهِ مهر دارد
نسیمِ عشق هرجایی وزان است

اگر پاییز فصلِ عاشقی هاست
چرا نامش زِ بی مهری خزان است؟