متن کوتاه

جانِ دل
مگر میشود تو باشی
دستانت در دستانم قفل باشد
آرزویی دیگر داشته باشم؟!

چه حالِ خوبیست...
من باشم و تو...
هوای پاییز...
و عشقی که پایان ندارد...

باید غم های بزرگ را به کارهای بزرگ تبدیل کرد.

آه زندگی
زندگی
از چهار طرف تماشایت می کنم
و چیزی نمی بینم

هیچکس نیست ز خوبانِ جهان همچون تو

رنج ندای بیداری است
حقیقت رنج همین است.

تنها خانه ای که
جارو کردنش
اهمیت دارد،
ذهنت است.

چشم پوشی از ما
خیالِ زرنگی از شما

این را عمیقاً درک کن که؛
لحظاتی که اکنون زندگی می کنی،
تمام دارایی توست.

کیستم؟ یک تکه تنهایی، چیستم؟ یک پیله دل تنگی

نمیشد بخرنم فروختنم.

تنها زَخمی که بخیه نمیخوره زَخمِ زَبونه

به هرکی دل دادیم
یا رد داد یا بریدش....(:

پروردهٔ عشق شد سرشتم
جز عشق مباد سرنوشتم

و من تک و تنها
با همه ی آنانی که رفتند
احاطه شده ام.

همه چیز
شتابان می گذرد
جز درد

باید رُبود
شادمانی را
از کفِ روزگار...

لیاقت نمیبینم ، وگرنه من آدم کم گذاشتن نیستم

قشنگ بودن بعضیا، به بسته بودن دهنشونه :)

دشمنامو میبینی !؟ همه از دَم آشنان :)

دنیا همه سر به سر خیال است ، خیال

شادمانی شاید فقط همین باشد
که دلت نخواهد جای دیگری باشی.

طُ از تمومِ زیبایی های جهان یک پله زیبا تری❤

آدمی که دستاش خالیه همیشه از دلش مایه میذاره ...