متن عصر

منظره ای
پیشِ چشمِ پنجره است
که بر فشارِ گلویِ اتاقم
می افزاید؛
پاییز، عصر، باران، بالکن،
لب هایت
و لب هایی دیگر...
«آرمان پرناک»

حالم بد است
از این عصرهای بی حوصله
وقتی حضور سبزت را
در هیچ کافه ای
نمی شود لمس کرد
و باید به ناچار
خیال شیرین آمدنت را
بر تن دلتنگی هایم ببافم
و فراموش کنم
که نیستی و
ندارمت


مجیدرفیع زاد

شب های پاییز
کنار نور شمع رقصان
و سمفونی عجیب باد که
در کوچه های سرد و بی روح می پیچد
دل انگیز و هم چنان، غم انگیز است

خداداد نواندیش

هر روز عصر
به امید در آغوش گرفتن دست هایت
قهوه را بهانه می کنم
و میان دنج ترین کافه ی شهر
قدم های فاصله ات را می شمارم
اما افسوس
همیشه فنجانم را تلخ سر می کشم
و دست هایم
انتظار را ملاقات می کنند


مجید رفیع زاد

در دیاربکر اندیشه، هنگامه ی طلوع آزادی است
صدای زمان، خورشید خیال است
آتش اندیشه ها برآمده از دشت آزادی
روحانیت در جوانی، نور اعتقاد در شبانگاه است
شکوفه اندیشه در ساحل آبی ذهن، می رویید
عصر زیباییست که عشق دریای بیکران آزادی است

غزل قدیمی

دلبسته ام به هوای بودنت
میان تمام روزهای پر درد
هر روز عصر
در این ثانیه های سرد
قهوه ی خیالت همیشه گرم است
ای کاش فنجان آرزوهایم را
با لبخند تو می نوشیدم
بیا که شکوفه ی لب هایت
مرهم دردهای من است


مجید رفیع زاد

خیال داشتنت
عجب می چسبد
هر روز عصر
که تنها ، بودن تو آن را دلپذیر می کند
قهوه ای که می شود
با قند لب های تو شیرین کرد
و دست هایی
که یکدیگر را در آغوش هم می بینند
افسوس ، این رویای شیرینت
مثل هر روز پیوند...

هر روز عصر
کنار فنجان گرم می نشینم
به عشق قهوه ی چشمانت
آن را سر می کشم
و خاطرات با تو بودن را
مرور می کنم
ای کاش بودی
شیرینی فنجانم می شدی


مجید رفیع زاد

من هم یکی از صدهزاران رهگذاری که
غرق تماشای تواَند ای آن اناری که

در کوچه ها ورد زبان مرد گاری چی ست.
چون بوسه ای آن قدر سرخ و آبداری که...

هرچند با گنجشک ها خو کرده ای اما
نزدیکی ات خالی ست جای یک قناری که...

بازیچه ی...

هوای نبودنت
همیشه سرد است
حتی عصر تابستان ؛
میان کوچه های عشق
جای قدم هایت خالی است
بودنت به قلبم
همیشه چنگ می زند
بیا که بیش از این مرا
طاقت انتظار نیست


مجید رفیع زاد

مردی عزیز از دست داده
میان بغض ایستاده
هر روز عصر
چایی و پای سیب اش را
همراه جناب تنهایی
--سِرو می کرد!


لیلا طیبی (رها)

سرشارم از دلشوره های قوری چینی
بر صورتم چسبانده ام گُلخند تزیینی

دمنوش ها از اضطراب من نمی کاهند
آن قدر بد دیدم که بدبینم به خوش بینی

دست و دلم می لرزد و کو آن که بردارد
با دستمالش لکه ها را از دل سینی

عصر است و کم...

بدنت بکرترین سوژه ی نقاشی ها
و لبت منبع الهام غزل پاشی ها
با نگاهت همه ی زندگی ام بر هم ریخت
عشق شد ساده ترین شکل فروپاشی ها
چشم تو هر طرف افتاد فقط کشته گرفت
مثل چاقو که بیفتد به کف ناشی ها
ماهی قرمزم و دلخوشی ام...

چایِ طَعمی
فقط چای
با اسانسِ لبخندَش...
آن هَم در یک
عصرِ خسته یِ کاری...

عصر ڪه می‌شود
حیاط دلم پر میشود از عطرِ
حضورِ عاشقانه ات...
عصرها فقط
زمانِ فڪر ڪردن به توست
نه چیز دیگری....
عشق تو مجنون ڪرده
این شاعره ے عاشقت را.......



‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
️️️

این عصر
چقدر غم‌انگیز است!
انگار در تمام قطارها و اتوبوس‌ها تو دور می‌شوی ...

این عصرهای پاییزی عجیب بوی ِ نفس های ِ تو را می دهد ...!
گوئی ... تو اتفاق می افتی و من دچار می شوم ...

صبح و وعصر
که فرقی نمیکند
ای همه زندگانی ام
وقتت بخیر ...

️️️

تو شبیه یک بارانِ نرمی،
خیس نمی‌کنی،
احساسِ آدمی را طراوت می‌دهی،
شبیه یک خیابان
در یک عصرِ بهاری

️️️

-ببوسیش{}

عصر باشد و
بوے آغوش و

گرمی دست و لب تو
این هوایی ست ڪه هر دم

به سراغم آید ...
عصرت عشق، جانم

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌️️️

عصرای پاییز فقط درحالتی قشنگه که بدونی بعد اینکه دوشتو گرفتی و نسکافه تم خوردی قراره بری قدم بزنی.

عصر پنجشنبه که می شود
کمی بیشتر هوایم را داشته باش
بیشتر نگرانم باش
بیشتر بگو دوستت دارم ...
عصر پنجشنبه دلش نازک است
زود می گیرد …

فضاے زندگے
فرصتی نیست براے
دل بریدن ها
معجزه ایست
برای دل دادن ها
آرزو میکنم
در این عصر زیباے تابستان
مهر، عشق و محبت
همنشین شما باشد

از آفتاب هدف‌مند ِ عصرِ خود، نگریز !