متن ایران

در این قلعه ی کهنه، من ماندم و حسرت یار
دل به امید دیدار، تا قیامت، در انتظار

ایران زمین، مهد فرهنگ و هنر
سرزمینی کهن، با دلی پر از مهر

از زرتشت و مهر، تا فردوسی و خیام
همه گویند از ایران، با شور و با سلام

آریایی نژاد، با رگ های پُر شور
در هر نفس، فریاد زنند، عشق و شعور

آتشکده ها، روشن، در دل...

هادی چوپان:
خیلی کشورها هستن، واسه خاکشون پول هایی میدن که بتونن
هویت ها،درجه ها،مرزها،استعدادهای از کشورهای دیگه جمع کنن داخل خودشون
که بتونن اسم کشور شونو ببرند بالا!
من سختی کشیدم ،درد کشیدم
خیلی جاها بوده که شب تا صبح
از ترس اینکه آینده ام چی میشه گریه می...

هماره، بوده «ایرانی» ستوده/
هنر، «ایرانیان» را هست و بوده/
در آن وقتی؛ که دنیا بی هنر بود/
فقط، «ایران» هنرمندی نموده/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

به آواز قناری های در بند
سپیدی و قشنگی دماوند

که آزادی و آبادی ایران
همه از لطف تو باشد خداوند

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

به آواز قناری های در بند
سپیدی و قشنگی دماوند
به جنگل های سرسبز شمال و
به رشته رشته گیسوهای الوند
ندیدم خوشتر از ایران جهانی
قسم بر خالق هستی خدواند

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

همونجوری که اسم اتحاد قطره، بارانه
شکوه حاصل جمع همه اقوام، ایرانه

محمدعلی ‎اسلامی ندوشن پیش از درگذشت: ‎ایران هیچ وقت تنها نخواهد بود

موهای تو پریشان باشد بهتر است
شانه می خواهی چکار

اگر با بی کسی پیوند دارم
خزر را مثل یک لبخند دارم

شقایق های تاریخم پر از درد
به خون و بغض شان سوگند دارم

که صلح و سادگی تا بوده با من
غروری سخت ثروتمند دارم

هزاران کوروش از جنس حقیقت
ازل را تا ابد فرزند دارم

خلیج فارس...

من دخترایرانی شیعه ومسلمانم قلبم میگه مباداحجابم بردارم

می شود این تن و این وطن باهم مهاجرت کنند؟
با  آبادان و شیراز و تهران  ومازندران
با تمام بند بند این نقشه
با تمام ذره ذره ی این خاک
برویم یه گوشه دیگر دنیا
و سرود زندگی خوانیم
بر فراز قله ی فردا

همه ی حرف مرا می دانی
ننویسم هم اگر، می خوانی

و چه خوشبوست هوایت اینجا
تو گلی! وسوسه ی کاشانی!

تو طلوع خزری با هر صبح
تو خلیجی! ابدی می مانی!

تو دماوند غرورم هستی
به خدا سبزتر از گیلانی!

من و دریا به تو عادت داریم
تو تلاطم...

در هر فصلی از سال وطن زیباست،آن هم ایران بزرگ و عزیز مان.


نویسنده:رحمان شاهسواری کینگ

وطنم، ایران من، جانم فدایت می کنم
روز و شب بر اقتدارت من دعایت می کنم
روز مرگم لحظه های رفتنم از این جهان
با تمام عشق و ایمان من صدایت می کنم
تیر گی ها می زدایم از وجودت ای وطن
با تمام هستی خود من صفایت می کنم...

فردریش هگل :
تاریخ جهانی با ایران آغاز می شود

تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم تو

ایران!
بمان شوق خورشید تو می کشد شام مارا...

برشی از ترانه

دشمن هزار هزار داری و چون کوه مانده ای

جانم  فدای  خاک  پاک  تو  ایران  هزار  بار

خوب میشی ، زخم هات پانسمان میشن،
خنده هات برمیگردن، اشکات پاک میشن،
سبز سبز میشی، بوی امید دوباره توی تنت
جا خوش میکنه، حالت جوری خوب میشه
که همه آرزو میکنن کاش جزوی از تو بودن
تو دوباره بدون درد نفس میکشی،
سر پا میشی، قوی تر میشی و...

آه ای وطن ِمضطربِ رنج کشیده!
یک روز مگر بوده که تو داغ نبینی؟

من یک متضاد هستم.
متضاد ها همیشه به قدرِ کافی مورد قضاوت قرار میگیرن.
متضاد هایی که نماز میخوانند،
اما پوششِ آنها متفاوت است.
متضاد هایی که مداحی گوش میدهند و آرام میشوند اما درکنارش هم آواز میخوانند و ساز میزنند.
متضادهایی که متعصب اند روی اهل بیت،
اما بقیه...

این روزها....
غرق شدیم میون یه آرزو،
میون یه رویا، که کی قراره
آسمونی که ستاره هاشو مخفی بغل کرده
و واسمون حتی نور ماهشو هم نشون نمیده،یه روز صبح بشه؟؟!
خسته ایم و لغتنامه دهخدا هیچ ترادفی برای
عمق تیره بودن حالات روحمون در خودش
جای نداده:)
نمیدونم کی...

خسته ایم!
تن های تنهای مان با یک آغوش آرام می شوند؛
بازوانی که برای تمام بی حوصلگی ها، دل بریدن ها و ناامیدی هایمان، جا داشته باشد.

- کتایون آتاکیشی زاده