متن باران

بنام عشق ، بنام خالق غوغا در این خیابانها
مرا با خود بگردان در تمام این خیابان ها
میان دستهایت جا بده دست غریبم را
مبادا گم شوم در ازدحام این خیابانها
رها کن گیسوانت را زیر باران در خیابان ها
که عطر بوی تو را می خواهد این خیابان...

آن شب تمام وسعت تبریز شعر شد
چشم تو شعر... هستی من نیز شعر شد

عطر دلت رسید و دلم را فرا گرفت
گلهای سرخِ روی دل میز ، شعرشد

پاییز گفت : عشق حرام است!!... خنده مان؛
در پیش چشم لشکر پاییز ، شعر شد!

من عاشق صدای تو...

بنام عشق ، بنام باران بنام خالق غوغای این خیابانها
ای عشق مرا با خود بگردان در تمام این خیابان ها

میان دستهایت جا بده این دست تنهای غریبم را
مبادا گم شوم زیر باران در ازدحام این خیابانها

رها کن گیسوانت را زیر باران در خیابان ها
که بوی...

باران هم که باشی
باز آنکه سرپناه ندارد
به تو ناسزا خواهد گفت!

پنج شنبه ابری ست با بغض
روی دشت خاطرات...

پنج شنبه پنج نم باران است بر یادها، آرزوها، خاطره ها...

پنج شنبه نسیمی است که رها
در دالان هزارتوی گذشته ها می گذرد
و بر خاطرها گرد یادآوری می پاشد..!!

ارس آرامی

قسم به پنج شنبه و پنج نم باران

که امروز پنج بار دلم برایت می گیرد

ارس آرامی

هوا ، بارانی ست
آهنگ باران زیباست
چشمهایم ، پشت پنجره
حسرت زیر باران
خیس خوردن دارد
می روم
آزاد . . .
رها . . .
زیر باران . . .
بلکه غم های خاک خورده ام را بشویم

رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)

باران که همیشه قصد قربت دارد
در آمدنش هزار نعمت دارد
ای کاش کمی حال مرا می فهمید
بارانِ بدون تو چه لذت دارد؟

.
وقتی نگاه پر سکوتم را ...
بر قاب خالی خاطره های قدیمی می اندازم
نمی دانم...
از جان این دنیا چه می خواهم
وقتی ترنم سبز بادهای وحشی بودن را
مژه های به خواب رفته ام را
از میان واژه های خیالی و توهم بار
از میان چهار چوب...

کمی کنارم بنشین
من و تو باشیم
بدون حضور مزاحم
ماه باشد
دریا باشد
باران باشد
عشق باشد
دستانت باشد
چشمانت باشد
همین و دیگر هیچ
تو باشی کافیست
بغل کردنت بامن
گرم کردن دستانت بامن
خیره شدن درچشمانت بامن
بوسه از لبانت با من
تو فقط باش
فرهاد خجالتی

باران می بارد
تو کجایی آخر ...
مگر آن روز ندادی دل ما را سوگند
به همین بارش باران که شود شاهد ما
نرویم هیچ کجا از سر دعوا
تو کجایی اخر ...
باران می بارد
همه دکلمه ها را خودش می خواند
تو کجایی آخر ...
باران ...
دلش...

من و مردم این شهر برای استجابت دعا به صحرا رفتیم !
هر دو طلب کردیم .
آنها باران و من تو را !
باران که میبارد ، نمی آیی ؟

نقش باران در این فاصله را
رنگ دلتنگی من جان میبخشد
و تو ای دوست که در
دورترین فاصله ای ،
با خبر باش
که بد عهدی گهگاهت را
دست بخشنده ی باران میبخشد

یک روز بارانی
از پنجره ی اتاق من
در باران،
یاد عطر موهای تو می افتم ؛
هنوز مثل روز اول ؛ سرخ میشوم !
من بزرگ نمیشوم !
من از این عشق ؛ پیر نمیشوم ؛
باران میشوم..

ماه مرا نگریست ...
شب قصه خواند ...
زمان گذشت ...
آرزوی باهم بودن زمان را مکدر ساخت
تنها شاخه ها مرا فهمیدند
کسی از سر شاخه ها خبر نداشت
طوفان بی پروا آنها را شکست
ماه کنار من به مهمانی نشست
انتظار ابدیت را در مسیر عشق تثبیت کرد...

باران که آمد
بیا
بعداز باران
رنگین کمان دیدن دارد

صیدنظرلطفی

پرواز در این صبحِ دل انگیز خوش است !
آوازِ پرندگانِ پاییز خوش است !

با نم نمِ بوسه های باران به زمین
یک چاییِ داغِ و تلخِ سرریز خوش است !

باز به خیابان شهر، نم باران زده است

چتر و باران هست و من همراه را گم کرده ام

ارس آرامی

♡•°بیا و زیر چتر من پناه بگیر!
نمی خواهم باران عاشقت شود.
می خواهم از عشق من تر شوی:) •°

چشمانم ابری ست؛
همراهم--
چتری خواهم داشت
--به احتمالِ باران!

گاهی آنقدر بی قراری که نفست بالا نمی آید ، آسمان دلگیر، کوچه ها غم گرفته وچتر ها ،خاک خورده وتو، می باری تمام دل تنگیت را بر صفحه ی خاطرات تا سبک شوی
اما گریه امانت می برد وباران می شوید تمام شهر گونه ات را
دل به کوچه...

*✲سلام نرگس جان!
حرف زیاد است و وقت کم!
قول داده بودم که اولین باران بهاری را باهم تماشا کنیم!
دیدی زیر قولم نزدم؟!
~•~•~•~•~•~•
باران می بارید. نامهذی رضا را در دست داشت و به تابوتش نگاه می کرد.
لبخند زد. رضا همیشه سر قولش بود:)

نیازی به چتر نیست
مژه هایت در باران
سایه بانِ انعکاس تصویر من
در چشمان توست... • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

باران
باران ،شست تمام دلتنگی های کوچه وخیابان ها را
ولی
چرا
غم واندوهت همچنان
چسبیده است بر سینه ی بارانی من....
حجت اله حبیبی