متن تنهایی
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات تنهایی
دیگه پیشت اومدن سخت شده
دلم آبادان شده برات
باران میبارد که مرا مبتلا کند
درد ِ این دل ِ سوخته را مداوا کند
رفتی ُ دریا غرق در اَشک هایم شد
اما کسی نبود تا دلم مدارا کند
سیده فاطمه حسینی
خسته ام خسته ز دردی ناگفتنی
خسته از باران های گاه و بی گاه چشمانم
خسته از راهی که نرفته تمام میشود
خسته از شب های بی پایان ِ زندگی ام
خسته از آغوش های خالی ام
خسته از دل کندن ُ رفتن
ای کاش این خستگی هایمان جسمی بود...
خیره می شوم
به قاب عکس دریای در اتاقم
که با آن نه می شود صدای موج را شنید
نه صدف های ساحل را لمس کرد
خیره می شوم
به قاب عکس ماه بر روی دیوار
که هرگز تابان نیست
و ستارگانش برایم چشمک نمی زنند
وقت قرار است
و...
در تنهایی هایم
رد پاهای کسی جا مانده است...
می شود فقط بگویی
کی آمدی؟چند وقت بودی؟اصلا کی رفتی؟که حالا همه ی تنهایی هایم درد
می کند....................................................
کتاب:یک شب از شانه های خدا هم طلبم را برداشتم
به قلم: مریم کنف چیان
هر چه می خواست
جوابم منفی بود
ناامیدش کردم
یک روز دیدم نیست!!!
چمدان بسته و رفته بود....
دلم را می گویم....
برگرفته از کتاب:یک شب از شانه های خدا هم طلبم را برداشتم
به قلم:مریم کنف چیان
زیستنی را تجربه میکنم بدون همسایه ...
با یه کوله بار٬ پر از خاطره روبروی چشمای بیتابم ایستادی،
و زمان با دستای نامرئش تو رو ازم جدا میکنه.
در کمال ناباوری٬ دورشدنت رو با بغض تماشا میکنم.
تو هیچوقت برام نگفتی چرا
با اینکه میدونستی بر نمیگردی
ازم خواستی تا...
در امتداد این تنهایی
آنچه را که میبینم
دیگر عاجز تر از آنند
که حتی حسش کنند
میخواهم بروم به جایی
که دیگر نترسم
از افکارم،
ستاره های آسمانم
شروع به رقص مرگ کرده اند
این آن گیتی نیست
که برایش میجنگیدم
ID INSTAGRAM:@sokhan abiii
سرم برای دوست داشتنت درد می کند
اما نگاه تو مرا دلسرد می کند
همیشه سوال من از خودم این است
چه کرده ام که برخورد سرد می کند ؟
کاری که می کنی نامش چیست می دانی ؟
همان که پاییز با برگ زرد می کند
نگو که می...
چشم هایت را
به یک فنجان
دل نوشته دعوت کردم
نخواندی ، سرد شد
و از چشمانت افتاد
حالا من مانده ام
با تکه های
شکسته ی فنجانم
مجید رفیع زاد
مردی عزیز از دست داده
میان بغض ایستاده
هر روز عصر
چایی و پای سیب اش را
همراه جناب تنهایی
--سِرو می کرد!
لیلا طیبی (رها)
بعد از تو خدا هم با شمعدانی های خانه مان قهر کرد
من ماندم و چهره عبوس کاکتوس کُنج حیاط که طعنه به تنهایی ام می زند..
ارس آرامی
بی تو تنها همچو جغدی مانده در ویرانی ام
پر ز فریادم ، ولی در بغض خود پنهانی ام
تار گیسویت که می رقصد میان بادها
در خیال روی دیدارت ، پی ویرانی ام
شد خزان باغ دلم ،ویرانه می خوام چکار
اشک می ریزم ،خرابم ،خسته ام ،طوفانی ام...
امشب قلم در دفتر من گریه سر داد
گویا دلش از شعر تنهایی گرفته!
با اشک خود بر سینه ی دفتر روان ؛ گفت:
بس کن نگارش ؛ در رثای او که رفته
دور از تو و غمنامه های ناگزیرت
بی شک کنار یار و دلدارش نشسته
اما تو اینجا...