همیشه ازم می پرسید: -چرا انقدر از موهای باز و پریشون خوشت می اد؟ بهش لبخند می زدم. می پرسید: -واسه چی بعضی روزا... وسط بعضی فیلما... با یه سری آهنگا... یهویی و بی دلیل حالت عوض می شه؟ بهش لبخند می زدم. حتی یه نصفه شب برفی، وقتی که...
یه رابطه نمیشه بدون عشق پیش بره چش روی هم بذاریم جَوونیمون میگذره وقتی که دور از هم و جداتو دو اتاقیم بهتره از همدیگه توافقی جداشیم از ترس حرف مردم داریم ادامه میدیم قلبم گرفته چرا ازهم جدا نمی شیم ازدواج من و تو از اوّل اشتباه بود من...
با این همه جدایی دنیا ادامه دارد سخت است و تلخ و مبهم اما ادامه دارد… مجنون اگر چه چندیست دست از جنون کشیده لطفاً به او بگویید لیلا ادامه دارد ...!
می گویند پاییز فصل جدایی ست ولی بیا و تو بمان ببین چطور شانه هایم را آماده ی گل سر سفیدت کرده ام بیا و بمان دلبر زمستانی من!!
پاییز را من شروع کردم، زمستان را تو... عشق و جدایی، دو فصلِ به هم پیوسته اند غمگین نیستم از ناملایمات زمین از این آبیِ مدوّر که ما را دور خودمان چرخاند روزی دوران تبعید سر می رسد نگهبان وسایل شخصی مان را تحویل می دهد بال هایمان را از...
خیره می شوم به اتاق ته راهرو بغض کمین کرده گلویم را می چسبد... آن اتاق بایگانی خاطرات ماست عطرت پیراهن چهارخانه مردانه ات و حتی موهایت که جا مانده روی شانه من آن ها را تا ابد نگه خواهم داشت ، آن ها نماد عشقند...
چه کنیم دیگر جز انتظار... این انتظار لعنتی آدم هارا پیر می کند، این را امروز فهمیدم وقتی مقابل آیینه اتاقم ایستادم ، چند تار موی سفید میان لشگری از موهای مواجم دیده می شد...
میگویی جدا شده ایم و حالمان خوب است میگویی زیاد هم بد نیست که نیستیم باهم تو دل به کس دیگری داده ای و نمیدانی من به جز تو در این دنیا هیچکسی را نمیخواهم
غبار جدایی گرفته است این عشق را بیا دستانم را بگیر باید عشق تکانی کنیم...
با من مدارا کن بگذار دلهره ی جدایی را در حافظه ی هیچ عاشقی شکوفا نکنیم
قلبم را به تو هدیه دادم در یک روز بارانی چه گرفتم؟ دوری جدایی تنهایی
این جدایی درد دارد مثل دوری از وطن حوض بی ماهی تو هستی ماهی بی حوض، من
دل که یاد نمیگیرد دوری را، فاصله را، دل که نمیفهمد صبر را، تحمل را، دل است دیگر... مدام بهانه میگیرد و گلایه میکند حق هم دارد! [جدایی بر گریبان عاشق خیمه میزند جنگ را برپا میکند و بغض را حاکم...] امان از نبودنها، باید کسی حواسش باشد:)
خوب می دانم که آن روز عطش با تو چه کرد زین سبب رودی جاری از اشک چشم برایت آورده ام و قلبی پر ز درد از داغ جدایی... از قصه ی پر درد شب های ویرانه ی شام مپرس که جز اندوه خزان نو بهارت حرف تازه ای ندارم......
تو تنها من تنها چو نای بی نواییم دریغ از این شب ها چرا ز هم جداییم خدا نمی پسندد این خدا خدا که ما دو جانِ همنشین خدا خدا ز هم جدا جدا بمانیم تو تنها و ملول از تنهایی من از کف داده شکیبایی بیا که فرصتی نیست...
جدایی آنقدر سخت نبود که نتوانیم شعری بگوییم یا گرسنگی را از یاد ببریم چقدر وحشتناک است که جدایی زیاد هم سخت نیست...
عشقبازیمان به وقت گل سرخ هزار سال طول کشیده بود و جدایی به وقت مرگ، تنها ثانیه ای.
من و یک لحظه جدایی ز تو، آنگاه حیات..؟!
تا که رفتی از کنارم ناگهان باران گرفت ابر هم گویا توان این جدایی را نداشت
زودتر از اون که فکر کنی فصل جدایی میرسه ازت هوا رو میگیره اون که باهات هم نفسه زودتر از اون که فکر کنی میره و تنهات میزاره اون که خیال کرده بودی یه عالمه دوست داره زودتر از اون که شب بیاد ستاره هاتو میکشه اشک تو رو...
جدایی صبر میخواهد،نه من دارم نه تو داری نه من مانندِ مجنونم،نه تو مانند لیلایی
به من گفته است یک مدت از او کمتر خبر گیرم همین یعنی جدایی ، منتها آهسته آهسته
جدایی نه از فاصله هاست و نه از درهایی که دیگر بسته اند جدایی آنجاست که تو دیگر از گفتن حرف دلت دست می کشی ...
بعضی وقت ها خدا نجاتمون میده ولی ما جدایی حسابش میکنیم همیشه جدایی بد نیست...
