متن روزگار

روزگار بالا و پایین دارد
خنده و اشک را به روزها و شبهایمان می دهد
آفتاب را در آغوشمان می گذارد
ماه را به چشمانمان هدیه می دهد
ولی دل گرمی میخواهد
ثانیه های بیداری مان
تا دستانمان یخ نکنند
و دلمان نپوسد
و گرنه همه اش می شود عادت...

چه ساده ایم ! در این ایستگاه خالیِ متروک
نشسته ایم کماکان به انتظار ... بِمانَد
چه روزهای قشنگی قرار بود بیایند
چقدر شاکی ام از دست روزگار ... بِمانَد !

کجا رواست
که از دستِ دوست هم بکشد

دلی که این همه
از دستِ روزگار کشید؟

آدم های این روزگار؛
زندگی هایشان
همانند کویر است.
با روزهایی گرم و
شب هایی سرد و یخبندان.
ترک های بی شمار قلب هایشان
حتی اجازه نمی دهد،
امیدی به آب و آبادانی داشته باشند.
آدم های این زمانه
بیش از اندازه همانند کویرند.
همانقدر سرد،
همانقدر بدون امید
و...

همیشه آخرایِ سال، یه جور عجیبی دلگیره!
مخصوصا اگه یه عزیزی رو نداشته باشی،
تا کنارش به استقبالِ سالِ نو بری، دلگیرتر هم میشه!
.
هرچی به اسفند و آخرای زمستون نزدیک تر شی،
گلوت پر بغض تر
صدات گرفته تر
و چشمات نمناک تر از قبل میشن!
.
این...

چقدر در حالاحالاهای نبودنت
امروزگار من
پر از فرداهایی ست
که هنوز نرسیده اند
و من همیشه
بوسه های تو را کال می چینم....


جلال پراذران

هرلحظه از تو دووورترم کرده سرنوشت
این روزگار نیست، قطار جهنم است


تک بیت از غزلی تازه

وقتی هستی
نه آبی آسمان آبی تر می شود
نه سبزی زمین خوش رنگتر
روزگار هم از بازی هایش
دست نمی کشد.
ولی دلم
عجیب
به بودنت
قرص می شود.

چه بخواهیم چه نخواهیم
روزگار می گذرد
و ما نمی توانیم رو به روی
تمام اتفاق های بد قد علم کنیم
تا نیفتد
تا بوده همین بوده!
اما می شود خوب بود
می شود خوبی کرد
می شود میان این همه سیاهی
رنگی بود!
تا بوده همین بوده
و ما...

صبحها زندگی ام بوی جوانه ی ماش می دهد
بوی گندمزار
بوی طلوع
صبحها بوی تو می پیچد در دلم
در ذهنم
در تمامِ هستی ام
و مرا در مدار روزگار خوشبخت می کند

پاییز ؛ بهار به بغض نشسته است ؛ در اندوه بیکران روزگار

بازم فصل پاییز
فصل تنهایی و قدم زدن روی برگهای زرد و نارنجی
وزیدن باد و خش خش برگها منومیکشونه
سمت تموم دلتنگیام
غرق در آرزوهای و رویاهام میشم
آرزوی داشتن تو
و رویای با تو بودن
این آرزو و رویا مدام در حال چرخیدن
مثل گردونه ی این روزگار

تادوست داری ام
تا دوست دارمت
تا اشک ما
به گونه ی هم می چکد زِ مهر
تا هست در زمانه
یکی جانِ دوستدار
کی مرگ می تواند
نام مرا بِروبد از یاد روزگار؟؟؟
.
.

مگر از روزگار چه می خواستیم
جز یک زندگی آرام
کنار کسی که دوستش داشته باشیم
و دوستمان بدارد
برآورده کردنش آنقدر سخت بود
که تلخی روزگار
فاصله انداخت میانمان
و تقدیر بی رحمانه
پای تنهاییمان
مهر کوبید.

تیغ بران گر به دستت، داد چرخ روزگار
هر چه می خواهی ببر،اما مبر نان کسی

جمعه باید باتو سر میشد ولی این روزگار

طاقت خندیدن انسان عاشق را نداشت

این روزگارو کی عوض کرد؟
کاشکه هنوز عصر حجر بود
اما دل تو از غم من
مثل قدیما با خبر بود

این روز ها تازه فهمیدم که روزگار قمار باز ماهری ست و من نباید بدون تجربه این بازی را با او به راه می انداختم.....محدثه بخشی

دل تنگ و دست تنگ و جهان تنگ و کار تنگ
از چهار سو گرفته مرا روزگار تنگ

پاسخ آدمهای نامهربان را به روزگار بسپار
و به خوب بودنت ادامه بده
این جهان آدم خوب کم دارد

جرأت می خواهد هر روز مقابل روزگار بایستی ، ابرهای ناامیدی اش را کنار بزنی و دنبال خورشید ِ امید بگردی .
جرأت می خواهد در مسیرهای نرفته به سمت مقصدهای نامعلوم گام برداری ...
باید برایت مهم نباشد این که شاید آخرش همان چیزی که می خواستی نیست و...

من و تو پس زده ی روزگار امروزیم

روزگار انتقام عاشق بودنم را
با نبودنت
با نیامدنت
با هر آنچه که می توانست گرفت

اما روال روزگار چنان است که زندگی همیشه با آرزوهای ما نمی‌خواند ، آنکس که به ندایمان پاسخ می‌دهد همان نیست که فرایش خوانده‌ایم ، آنکس را که باید دوست داشت و زمان دوست داشتنش به ندرت با یکدیگر می‌خوانند ، هنگامی که دیدن برای انسان نگونبخت می‌تواند نیک بختی...