متن روزگار

چقدر در حالاحالاهای نبودنت
امروزگار من
پر از فرداهایی ست
که هنوز نرسیده اند
و من همیشه
بوسه های تو را کال می چینم....


جلال پراذران

هرلحظه از تو دووورترم کرده سرنوشت
این روزگار نیست، قطار جهنم است


تک بیت از غزلی تازه

وقتی هستی
نه آبی آسمان آبی تر می شود
نه سبزی زمین خوش رنگتر
روزگار هم از بازی هایش
دست نمی کشد.
ولی دلم
عجیب
به بودنت
قرص می شود.

چه بخواهیم چه نخواهیم
روزگار می گذرد
و ما نمی توانیم رو به روی
تمام اتفاق های بد قد علم کنیم
تا نیفتد
تا بوده همین بوده!
اما می شود خوب بود
می شود خوبی کرد
می شود میان این همه سیاهی
رنگی بود!
تا بوده همین بوده
و ما...

صبحها زندگی ام بوی جوانه ی ماش می دهد
بوی گندمزار
بوی طلوع
صبحها بوی تو می پیچد در دلم
در ذهنم
در تمامِ هستی ام
و مرا در مدار روزگار خوشبخت می کند

پاییز ؛ بهار به بغض نشسته است ؛ در اندوه بیکران روزگار

بازم فصل پاییز
فصل تنهایی و قدم زدن روی برگهای زرد و نارنجی
وزیدن باد و خش خش برگها منومیکشونه
سمت تموم دلتنگیام
غرق در آرزوهای و رویاهام میشم
آرزوی داشتن تو
و رویای با تو بودن
این آرزو و رویا مدام در حال چرخیدن
مثل گردونه ی این روزگار

تادوست داری ام
تا دوست دارمت
تا اشک ما
به گونه ی هم می چکد زِ مهر
تا هست در زمانه
یکی جانِ دوستدار
کی مرگ می تواند
نام مرا بِروبد از یاد روزگار؟؟؟
.
.

مگر از روزگار چه می خواستیم
جز یک زندگی آرام
کنار کسی که دوستش داشته باشیم
و دوستمان بدارد
برآورده کردنش آنقدر سخت بود
که تلخی روزگار
فاصله انداخت میانمان
و تقدیر بی رحمانه
پای تنهاییمان
مهر کوبید.

تیغ بران گر به دستت، داد چرخ روزگار
هر چه می خواهی ببر،اما مبر نان کسی

جمعه باید باتو سر میشد ولی این روزگار

طاقت خندیدن انسان عاشق را نداشت

این روزگارو کی عوض کرد؟
کاشکه هنوز عصر حجر بود
اما دل تو از غم من
مثل قدیما با خبر بود

این روز ها تازه فهمیدم که روزگار قمار باز ماهری ست و من نباید بدون تجربه این بازی را با او به راه می انداختم.....محدثه بخشی

دل تنگ و دست تنگ و جهان تنگ و کار تنگ
از چهار سو گرفته مرا روزگار تنگ

پاسخ آدمهای نامهربان را به روزگار بسپار
و به خوب بودنت ادامه بده
این جهان آدم خوب کم دارد

جرأت می خواهد هر روز مقابل روزگار بایستی ، ابرهای ناامیدی اش را کنار بزنی و دنبال خورشید ِ امید بگردی .
جرأت می خواهد در مسیرهای نرفته به سمت مقصدهای نامعلوم گام برداری ...
باید برایت مهم نباشد این که شاید آخرش همان چیزی که می خواستی نیست و...

من و تو پس زده ی روزگار امروزیم

روزگار انتقام عاشق بودنم را
با نبودنت
با نیامدنت
با هر آنچه که می توانست گرفت

اما روال روزگار چنان است که زندگی همیشه با آرزوهای ما نمی‌خواند ، آنکس که به ندایمان پاسخ می‌دهد همان نیست که فرایش خوانده‌ایم ، آنکس را که باید دوست داشت و زمان دوست داشتنش به ندرت با یکدیگر می‌خوانند ، هنگامی که دیدن برای انسان نگونبخت می‌تواند نیک بختی...

روزگار پدرم را گرفت
او هم می دانست
تنها راه زمین خوردنم نبود پدر است...

دعای خیر مادر
قرص زیر زبانی است وقتی که روزگار قلبت را به درد می آورد...

بر ما گذشت نیک و بد، اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست

نرم نرمک میرسد اینک بهار


تف به قبر روزگار




|

روزگار، نبودنت را برایم دیکته می کند



و نمره ی من باز می شود... صفر!



هنوز نبودنت را یاد نگرفته ام