متن زخم

دیگر یادت را به رسمیت نمی شناسم.
فراموشی به خورد استخوان هایم رفته.
به حرمت تمام زخم هایی که برای التیامشان
تا پای غرور جنگیده ام ، از میام تمام خاطراتم حذف شده ای.
حتی صدایت را ؛
که روزی ، نت زیبای زندگیم بود ،
دیگر نمی خواهم.
می...

اگر چه شک عجیبی به «داشتن» دارم
سعادتی ست تو را داشتن که من دارم !

کنار من بِنِشین و بگو چه چاره کنم؟
برای غربت تلخی که در وطن دارم؟

بگو که در دل و دستت چه مرهمی داری
برای این همه زخمی که در بدن دارم؟

مرا به...

هر از گاهی زخم دلم را باز می کنم و دوباره درمانش می کنم
مرحمی می گذارم روی آن تا دوباره زخم جوش بخورد و بسته شود.
هرازگاهی این کار را انجام می دهم برای یادآوری خودم که چگونه باعث شدم این زخم بوجود بیاید. هرازگاهی فکر می کنم این...

به آبِ خون وضو کردم
به لبخندی...
تمام زخم ها را من رفو کردم

زهرا غفران پاکدل

وقتی میگم هیچی برام مهم نیست؛
یعنی واقعا مهم نیست!
نه بودنت
نه نبودت!
نه زندگیم و نه مرگم
هیچ کدوم برام مهم نیست
تا وقتی آدم تو بلاتکلیفیه، تا وقتی توی ذهنش هزارتا دغدغه داره بهتره که زندگیش متوقف بشه...!
بهتره که دیگه نبضی نداشته باشه،
بهتره راه دوست...

دیدین وقتی چسب زخمی کنده میشه دیگه هرکاریش کنی نمیچسبه؟
شاید یه چند لحظه ای بمونه ولی اخرش طاقت نمیاره و ول میشه...

حکایت بعضی از آدماس...
شاید یه روزی مرحمِ دلمون بودن
ولی وقتی ول کنن و برن
دیگه نمیشه چسبوندشون...

اگه یه روزی رفت دیگه التماس موندن نکن...

می بینم ای رفیق ،اندوهت را
اوضاع زمانه، رنج انبوهت را
این دفتر، بیت بیت تقدیم به تو
باشعر ببند زخم آن روحت را

دیگر یادت را به رسمیت نمی شناسم.
فراموشی به خورد استخوان هایم رفته.
به حرمت تمام زخم هایی که برای التیامشان
تا پای غرور جنگیده ام ، از میام تمام خاطراتم حذف شده ای.
حتی صدایت را ؛
که روزی ، نت زیبای زندگیم بود ،
دیگر نمی خواهم.
می...

ای ابتدا و آخر هر قصه و کتاب
رویای سایه پوش هراسان با نقاب
این روزهای بی تو مرا زخم می زند
گاهی بیابه خانه ی خاموشی ام بتاب

رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد

دلشوره ی ما بود، دل آرام جهان شد

در اوّل آسایش مان سقف فرو ریخت

هنگام ثمر دادن مان بود خزان شد

زخمی به گل کهنه ی ما کاشت خداوند

اینجا که رسیدیم همان زخم دهان شد

آنگاه همان زخم، همان کوره...

چاله ای خواهم کند،،،
تا شعرهایم را،
زنده به گور کنم...
♡
شعری که نتواند عاشقت کند،
شعر نیست،
- زخم است!



لیلا طیبی (رها)

دلتنگی...
استخوانی ست
درگلو..
مدام زخم می زند...!

مراقب باش
شکستنی شده ام
زود می شکنم
کنار ثانیه های سر گردان خویش
و بغضی که آرزوی
باریدن را درد می کشد
ای تمنای آشنا
زخم این درد ها را زود تر شفا بده
که درد را به درد می کوبد
و با خواهش تن روبرو شده...

غصه گر هست بگو تا باشد
من هنوز می خندم...
《بی خیالِ من و این مردم و
هی زخم زبان می خندم》
گریه دارم ولی باز ببین می خندم
من خدایی دارم ...
که در این مهلکه ی دردآشوب
سَرِ هر زخم دلم می گرید

زهراغفران

تمام کوچه های شهرمان را غم گرفته
درون خانه جای همهمه ماتم گرفته

برای ما تمام زندگی رنگ خزان است
زمین از گریه های نو بهارش نم گرفته

کجای زخم های کهنه را محکم ببندیم
که زخم تازه جان از پیکر آدم گرفته

دوایی را برای دردمان پیدا نکردیم
تن...

درست همان روزی که بار و بندیل احساست را بستی و کفش های رفتن را به پا کردی!
بدون این که ذره ای به حال ناخوش من بیندیشی
به منی که لحظات کنار تو بودن را نفس می کشیدم !

شاید از همان اول می دانستم!
می دانستم!
که این...

گاهی لازم است از خودت دلگیر شوی
یقه خودت را بگیری
به خودت تلنگر بزنی
و برای آنهایی که اجازه دادی به تو زخم بزنند
باید از خودت حساب پس بگیری
این قلب امانت است
نباید هرگز محتاج مرهم بشود

جان دلم، همه زخم ها بد نیست. همه زخم ها تو را نمی کشد. گاهی زخم ها از تو انسان بهتری می سازد. قوی تر. مطمئن تر.
جان دلم زخم هایت را مرهم بگذار. غمشان را بخور. اما سرشان را بپوشان، نخاران، نگذار زخم تازه دلمه بسته باز به خونابه...

در کدامین خلقتم
درخت بوده ام
در مسیر خنده های تو زیبا
به پشت پنجره که می رسد پاییز
جای زخمی ناسور
تیر می کشد مدام !

هی مثل زخم می‎شکفی روی زندگیم
پاییزِ زعفرانیِ افتاده از دهن

عاشق که شدی دیگر خودت نیستی،
می شوی عروسکی در دستان معشوق...
هر چقدر هم در خلوتت تمرین غرور و سردی کنی،
نوبت به دیدنش که می رسد
دست و پای احساست شل میشود و همه رشته هایت پنبه...
عاشق که شدی،کاش رحمی در دل معشوق بیفتد...
وگرنه در مقابلش...

چه دردمند و مطیع
به بهبودی می اندیشد
زخمی که با دستمال معشوقه
بسته می شود

عشق فراموش کار است
مانند کودکی که زنگ خانه ای را می زند
اما فراموش می کند فرار کند
مانند زخمی که فراموش می کند خوب شود
مانند بارانی که فراموش می کند بند بیاید ...

زندگی خیلی با نمکه
و زخم های ما باز ...