متن عاشقانه غمگین

دیگر چه فرقی می کند
باران ببارد
یا نبارد!
وقتی چتر خیال تو
بر سر ماندگار است...
دیگر چه فرقی می کند
بسازم یا بسوزم!
وقتی عشق تمامش سوختن است...
دیگر چه فرقی می کند
چه روزی خواهی آمد
وقتی همه روز در انتظارم...

دیگر هیچ فرقی نمی کند
اما...

ببار رو سرم
تاج سرم
چند وقته ازت خیلی بی خبرم
حواس تو نیس
کسی جای تو نیس
از کی به جای تو دل ببرم ...

برشی از ترانه

می خواستم
داشته باشمت!
در کنار تمام نداشته هام
تو تنها؛
نداشته ی داشتنی ام بودی

اما ندانستم!
قانون قفس تنهایی
ست...

به جای من یه قاصدک
یه روز میاد توو خواب تو
تو قدرشو بدون
بعد من اگه نبود کسی به یاد من
تو شعرمو بخون
به جای من شاید یکی بیاد که می فهمتت
که می بره فکرمو از سرت
بعد من شاید یکی بیاد که می شناستت
بیشتر از...

اُحِبُّ لَیالِیَ الهَجرِ لا فَرَحا حدیث بِها
عَسَى الدَّهرُ یَأتی بَعدَها بِوِصالِ
شبهاى هجران را دوست دارم ،
نه این که بدانها شادمان باشم
بلکه به آرزوى آنکه روزگار پس از آن [ایّامِ]وصال تو(زهرا) را برساند
دیوان امام علی علیه السلام ص۳۴۶

گفتنی نیست
ولی بی تو
کماکان در من نفسی هست
دلی هست
...ولی جانی نیست

اشک باران

نیست در من رمقی
برو ای بادصبا
و دگر هیچ، نیاور خبری از یارم
خسته ام
بی جانم
غم شده
یار مرا در شب تار
و نخوان
صبح سپیده از عشق
و نگو
یار مرا داده پیام
تو ببین
آتش بی مهری او
همه ی جان و تنم را سوزاند...

بارون اومدو یادم داد تو زورت بیشتره
ممکنه هر دفعه اونجوری که میخواستی پیش نره …

خاطره هام داره خوابو میگیره ازم
دوری و من دیگه ته دنیام قلبت نوک قله ی قافه …

من که تو زندگیم هیشکی نیست چه دروغی دارم بگم آخه
این همه دوری نه واسه...

بر پوست تمام ثانیه ها
نوشته ام به عشق
عمرم به پستوی بی تو بودن گذشت
و نیامدی
نسرین حسینی

من میخوام تا آخر دنیا؛ تماشات بکنم!
اگه زندگی برام؛ چشمِ تماشا بذاره


برشی از ترانه

.تو اگه بی من بهتری ترجیح میدم بری
ولی قبل رفتنت بیا دستمو بگیر
من قول میدم بهت
یه جا شاید بهشت
ما بازم باهمیم

برشی از ترانه

شاید مرگ بتواند جسم و نگاه ها دو عاشق را از هم جدا کند
اما هرگز قدرت ندارد که قلب و یاد تو را از من دور کند
🖤 کربلایی/سادات 🥀

دلتنگی
از چهره ی غمگین
شعرهایم می بارد
کجاست چشم هایت ؟
تا در آغوش بگیرند
واژه های بی تابم را
بیا که چشم های تو
تنها پناه
شعرهای من است


مجید رفیع زاد

عشق ،جنگ جهانی ست
ومن ،سربازی بی سلاح،
که تسلیم زیبایی تو می شود

آنقدر نیامدی
که از پاییز هم برگی نماند
حالا این من هستم
که زیرِ پاهای خودم
خیابان به خیابان
خُرد می شوم

سخت است دلم تنگ توباشد نگویم...!
سخت است فاصله بینمان باشدمن تورابجویم...!
سخت است در فکر توباشم دائم با دلم بجنگم..!سخت است دلتنگی ام را باگریه بشویم.سوی خیال عطر پیراهنت را ببویم.
بزند به سرم دیوانگی بخوانم و برقصم نیایی به سویم...!
بنشینم دم پنجره در غروب دل انگیزبایاد تو...

«هر چیز که مال تو باشد خوب است
حتی اگر جای خالی «تو» باشد
آخر جای خالی توی دل مثل سوراخ توی دیوار نیست که با یک مُشت کاهگل پر شود.
هزار نفر هم بروند و بیایند آن دل دیگر هیچ وقت دل نمی شود.»
کاش بودی و حال و...

...کاش می دانستی که دوست داشتن
تاوان دارد
درد دارد
شکستن دارد
آوارگی دارد
استخوان شکستن دارد
...
افسوس که نمی دانی
من مُرده ی دلشکسته ی استخوان شکسته ی آواره ای هستم
که فقط طُ را دوستداشت و تو پول را...

اشک باران

نبودنت را بغض می کنم
و با هر نفس درد می کشم
تمام تار و پود حنجره ام زخمی است
آنقدر که در شب دلواپسی هایم
با نام و یادت زندگی کردم
مبادا نیایی
که بی تو نفس کشیدن را
از یاد می برم


مجید رفیع زاد

کاش

کاش لحظه های با طُ بودن آنقدر زود گذر نبود

به وسعت ندیدن نگاهت
خسته ام
چگونه بشکنم؟
ثانیه های سنگین دوریت را

تلخ ترین تصویر زندگی ام
قلاب دست هایتان بود
در آغوش گرفتنش
آرزوی من بود
اما حسرتی شد برای دست هایم
تا همیشه
تنها بمانند


مجید رفیع زاد

دلتنگی
شوره زاری است پهناور
زخمهایت را که التیام نمیدهد هیچ
دردهایت را دوچندان میکند
دلتنگی یعنی یک منِ
بغض آلود
و یک توی بی خیال.

نوشتم نکنه
نوازش خیالت
راه های رسیدن
به آغوشت را
مسدود کرده
نوشتی،
اخه من باوردارم
تو شب رویاهات
قشنگ ترم
عزیزترم
نوشتم،
تو بیا قول میدم
خسته ات نکنم
با دوست داشتنم.

چقدرخندیدم به این عاشق
به آن عاشق
چنان عشقی سرم آمد !
که من دیگرنمی خندم....